Ακόμα και αν είσαι ο πιο άσχετος με το ποδόσφαιρο, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς θα σου κέντριζε το ενδιαφέρον και μόνο ακούγοντάς τον ή μεταφέροντάς σου κάποιος παροιμιώδεις ατάκες που έχει εκστομίσει, αναγορεύοντας την αφεντιά του σε… θεότητα, συγκρίνοντας επανειλημμένα τον εαυτό του με τον Πανάγαθο!

Όταν αντιπαρατέθηκε με σύσσωμο τον οργανισμό Μπαρτσελόνα -εξ αφορμής του τσακωμού του με τον Πεπ Γκουαρντιόλακαι το κλίμα ούτε το… γούσταρε, αλλά ούτε και τον σήκωνε στην Καταλονία (όπως άλλωστε παρατηρήθηκε και στο πέρασμά του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το Ολντ Τράφορντ), απευθυνόμενος τότε στον Τιερί Ανρί τού είπε -χωρίς αιδώ για τη… βλασφημία του- ότι «ο λόγος που δεν έχουν ακόμα τοιχογραφία μου εδώ είναι γιατί… δεν γνωρίζουν πώς είναι ο Θεός ακόμα».

Υπερφίαλος όσο δεν πάει; Αλαζόνας άνευ προηγουμένου; Προκλητικά εγωιστής; «Αμφιβάλλω αν θα βρεθεί ένας νέος Ζλάταν με τον δικό μου εγωισμό», απάντησε στην τελευταία συνέντευξη Τύπου, κατά την αναγγελία του grande finale. Με αυτό το ίδιο θράσος που τον αντιπροσώπευε, όταν κατοχύρωνε ως «σήμα κατατεθέν» το μικρό του όνομα, συνέκρινε επανειλημμένα τον εαυτό του με τον Θεό και χάριζε απλόχερα μοναδικές ατάκες για το άτομό του.

Την είπε στον Βενγκέρ

«Ο Ζλάταν δεν κάνει οντισιόν», είχε πει στον Αρσέν Βενγκέρ, όταν του ζήτησε να κάνει δοκιμαστικό στην Άρσεναλ και πήγε στον Άγιαξ.

«Μόνο ο Θεός ξέρει ποιος θα περάσει. Μιλάς μαζί του», είπε σε δημοσιογράφο που τον ρώτησε ποιος θα προκριθεί σε μουντιαλικό μπαράζ μεταξύ Σουηδίας και Πορτογαλίας. «Δεν της πήρα κανένα δώρο. Έχει ήδη τον Ζλάταν», είχε απαντήσει όταν τον ρώτησαν τι δώρο πήρε στα γενέθλια της συντρόφου του και μητέρας των δύο αγοριών του, Έλενα Σέγκερ. Και ακόμα: «Το Μιλάνο δεν είχε ποτέ βασιλιά, έχει Θεό» / «Ο Θεός είναι πάντα διαθέσιμος, όποτε θέλεις να του μιλήσεις, κοίτα πάνω και θα σου απαντήσω!» / «Είμαι σαν τον Μπέντζαμιν Μπάτον, με τη διαφορά ότι θα παραμείνω για πάντα νέος, ποτέ γέρος» / «Τα λιοντάρια δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους ανθρώπους» / «Κάποιοι παίκτες κερδίζουν τρόπαια, σε μερικούς παίκτες φτιάχνουν αγάλματα και μερικοί παίκτες παίρνουν και τα δύο» / «Δεν μου λείπει η Χρυσή Μπάλα, εγώ της λείπω» / Είμαι ο σούπερμαν, αλλά έχω μεγάλη καρδιά». Και στην αρχή της πανδημίας, όταν προσβλήθηκε από COVID: «Ο κορωνοϊός έκανε το λάθος να αναμετρηθεί μαζί μου».

Η Φεράρι

Είχε εξηγήσει την αντιπαράθεση που είχε με τον Γκουαρντιόλα στην Μπάρτσα ως εξής: «Όταν αγοράζεις εμένα, είναι σαν να αγοράζεις Φεράρι. Και στη Φεράρι βάζεις το καλύτερο πετρέλαιο, τη βγάζεις στην ανοιχτή λεωφόρο και πατάς το γκάζι. Ο Γκουαρντιόλα πήρε μια Φεράρι, της έβαλε αμόλυβδη και την πήγε βόλτα στην εξοχή. Καλύτερα να έπαιρνε ένα Φίατ. Μη σπαταλάς τον Ζλάταν»…

Άφησε το αποτύπωμά του στο ποδόσφαιρο με την ιδιοφυΐα του. Αυτή που τον οδήγησε στην αμετροέπεια.

«Συνεχίστε να γιουχάρετε, το να με βλέπετε είναι η μεγαλύτερη στιγμή της χρονιάς σας». Ο «Ίμπρα» δεν θα μπορούσε να μην είναι ο εαυτός του ακόμη και στην πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας του.

Εκεί όπου λατρεύεται ως Θεός, στο Σαν Σίρο, όπου χάρισε στη Μίλαν το τελευταίο της πρωτάθλημα, επέλεξε πριν από μία εβδομάδα, «περπατώντας» για τα 42 του, να ρίξει την αυλαία μιας μεγαλειώδους καριέρας. Και όταν οι οπαδοί της υποβιβασμένης πλέον Βερόνας προσπάθησαν να του χαλάσουν το πάρτι, εκείνος τους έβαλε στη θέση τους: «Τα φώτα δεν μπορούν να φωτίζουν οτιδήποτε άλλο παρόντος του Ζλάταν»!

Apogeumatini_podosfairo3

Δύστροπος και κλέφτης ποδηλάτων

Υπάρχει μια ιστορία από την παιδική ηλικία του Ιμπραΐμοβιτς, που εξηγεί πώς ένα αδύνατο, δύστροπο αγόρι θα γινόταν ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του.

Μεγάλωσε φτωχός, ένα από τα πέντε παιδιά που ζούσαν σε μια επικίνδυνη γειτονιά στο κέντρο του Μάλμε, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της Σουηδίας. Μιλούσε ψευδά, είχε επίγνωση της μεγάλης μύτης του και παραδέχεται ότι πήγαινε στο σχολείο κυρίως για τα δωρεάν γεύματα.

«Ήθελα να σταθώ απέναντι σε όλο τον κόσμο και να δείξω σε όλους όσοι με αμφισβήτησαν ποιος πραγματικά ήμουν», έγραψε στην αυτοβιογραφία του «I Am Zlatan». «Και δεν μπορούσα να φανταστώ κανέναν που θα ήταν ικανός να με σταματήσει».

Ο μπαμπάς και το BMX

Λίγες είναι οι αποκαλυπτικές συνεντεύξεις που έχει δώσει στην καριέρα του ο Ζλάταν, αλλά μιλάει ανοιχτά και εκτενώς για την παιδική του ηλικία σε αυτό το βιβλίο του, στην αυτοβιογραφία του. «Ο μπαμπάς μου δεν ήταν ποτέ εκεί», γράφει ο Ζλάταν. «Φρόντιζα ο ίδιος τον εαυτό μου. Ίσως να πόνεσε».

Πιτσιρίκος ακόμα, είχε... κληρονομήσει ένα ποδήλατο BMX από τον αδελφό του, το οποίο είχε βαφτίσει «Φίντο Ντίντο», εμπνευσμένος από τον κινουμένων σχεδίων πρωταγωνιστή μιας διαφήμισης αναψυκτικού της δεκαετίας του ’90. Μια μέρα ο μικρός Ζλάταν διαπίστωσε απογοητευμένος ότι του έκλεψαν το ποδήλατο. Δεν βρέθηκε ποτέ και για αυτό το αντικατέστησε με δεκάδες ποδήλατα που έκλεψε έκτοτε. «Είχα γίνει εξπέρ, αλλά το έκανα περισσότερο για πλάκα», λέει στην αυτοβιογραφία του για το πρώτο... ταλέντο του, προτού ασχοληθεί με την μπάλα...

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη AC Milan (@acmilan)

Γεννήθηκε στη Σουηδία από γονείς μετανάστες από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Η μητέρα του ήταν καθαρίστρια και ο πατέρας του φύλακας ακινήτων και χώρισαν πριν από τα δεύτερα γενέθλια του Ιμπραΐμοβιτς. Ως αποτέλεσμα, το αγόρι και τα αδέλφια του μετακινούνταν συχνά ανάμεσα στα μικροσκοπικά διαμερίσματα των γονιών τους, περνώντας σπάνια περισσότερο από έναν χρόνο σε ένα μέρος.

Όταν ξέσπασε ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος στην πατρίδα του, ο πατέρας του Ζλάταν, Σεφίκ, απομονωνόταν ολοένα και περισσότερο, περνώντας τις περισσότερες νύχτες πίνοντας και ακούγοντας μουσική από τη διαλυμένη πατρίδα του. Συχνά το ψυγείο δεν περιείχε τίποτε άλλο εκτός από μπίρα, αφήνοντας τα παιδιά να φροντίζουν μόνα τους τον εαυτό τους. Οι κοινωνικές υπηρεσίες παρενέβησαν περισσότερες από μία φορές. Το γήπεδο ποδοσφαίρου είχε μετατραπεί για τον Ζλάταν και τους γείτονες σε πεδίο αναγνώρισης, με τους θορυβώδεις αγώνες να μη σταματούν μέχρι αργά τη νύχτα.

Ο Ζλάταν αντέγραφε το ποδόσφαιρο φανταχτερών Βραζιλιάνων όπως ο Ρομάριο και το είδωλό του, τον Ρονάλντο, κοινώς «Φαινόμενο». Κοιμόταν με μία μπάλα ποδοσφαίρου χωμένη δίπλα στο μαξιλάρι του.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 11/06