“Οι "δολοφόνοι" χαρακτήρων έπιασαν και πάλι δουλειά. Δεν τους είναι δύσκολο από τη στιγμή που η ηθική είναι άγνωστη λέξη για αυτούς. Η υγεία και η ανθρώπινη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτα στον Ολυμπιακό και κανείς δεν το έχει νιώσει αυτό περισσότερο από μένα. Θα συνεχίσουμε ενωμένοι όπως κάνουμε τόσα χρόνια. Ενωμένοι με αυτούς που αγαπούν και στηρίζουν την ομάδα”.
Χρήστος Μπαφές

Όσοι γνωρίζουν τον Χρήστο Μπαφέ – από τα χρόνια που ξεκίνησε τη διαδρομή του στην αθλητική δημοσιογραφία, πολύ πριν εμπλακεί στο οργανόγραμμα της ΚΑΕ Ολυμπιακός – ξέρουν  ότι πρόκειται για έναν από τους πιο ευγενικούς και συνεσταλμένους ανθρώπους του χώρου.

Ο Ολυμπιακός και η χυδαία "επιχείρηση στοχοποίησης" του Γιώργου Μπαρτζώκα

Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος που όχι μόνο δεν έχει προκαλέσει ποτέ αντίπαλο σε όποιο γήπεδο κι αν έχει εμφανιστεί, αλλά συχνά – πυκνά εκτελεί χρέη “πυροσβέστη” για να σβήσει φωτιές που πάνε να ανάψουν, βγήκε από τα ρούχα του. Έκανε λόγο για “δολοφόνους χαρακτήρων” με αφορμή την αήθη επίθεση που δέχτηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας από συγκεκριμένα “κέντρα ενημέρωσης και πληροφορόρησης” που έχουν στοχοποιήσει εδώ και μήνες με τον πλέον χυδαίο τρόπο τον προπονητή του Ολυμπιακού.

Γι’ αυτό αναγκάστηκε και η “ερυθρόλευκη” ΚΑΕ να σταθεί δημόσια στο πλευρό του κορυφαίου τεχνικού της Euroleague με επίσημη ανακοίνωσή της. Γιατί ακόμη και η τακτική ενός “επικοινωνιακού ανταρτοπόλεμου” στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης δύο ελληνικών ομάδων έχει και τα όρια της. Είναι εντελώς διαφορετικό να δημοσιεύονται ταυτόχρονα δεκάδες “αυθόρμητα” κείμενα που να στοχοποιούν τον προπονητή Μπατρτζώκα και εντελώς διαφορετικό να στήνουν στο εκτελεστικό απόσπασμα τον άνθρωπο Μπαρτζώκα.

Ο Μπαρτζώκας, ο Ολυμπιακός και οι πολλαπλές μορφές της βίας στον ελληνικό αθλητισμό

Δυστυχώς, η βία στον ελληνικό αθλητισμό έχει ριζώσει στον οργανισμό του σε πολλές μορφές και δεν εκδηλώνεται μόνο στα πέταλα των οργανωμένων οπαδών.

Μορφή βίας είναι και η λεκτική, και μπορεί να εμφανιστεί εξ ίσου απάνθρωπη όταν ένας οπαδός με ακριβό διαρκείας θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να χαρακτηρίσει “μαϊμού” έναν μαύρο διαιτητή, όπως συνέβη στο τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Βαλένθια για την 14η αγωνιστική της Euroleague.

Μορφή βίας είναι και το “δημοσιογραφικό μπούλινγκ”. Αυτή η κατάπτυστη μορφή δημόσιου λόγου που εκμεταλλεύεται προς όφελός της την “δικτατορία” ενός αδηφάγου κόσμου όπως τα social media και δολοφονεί χαρακτήρες, προσωπικότητες, συζύγους, πατεράδες, οικογενειάρχες, ανθρώπους με ηθική και αξίες.

Η χυδαία διαστρέβλωση των λέξων του Γιώργου Μπαρτζώκα

Επειδή ο υπογράφον ήταν ο άνθρωπος που έκανε την ερώτηση για τη γέννηση του παιδιού του Άλεκ Πίτερς στον Γιώργο Μπαρτζώκα στη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με τη Βαλένθια, ομολογώ ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό την επομένη διαβάζοντας τη χωρίς ίχνος ηθικής διαστρέβλωση της απάντησης του Έλληνα τεχνικού.

Το γεγονός ότι αμφισβητείται η ανθρωπιά ενός προπονητή και ενός ολόκληρου οργανισμού όπως ο Ολυμπιακός που τοποθετεί πάντα τον ανθρώπινο παράγοντα πάνω από το αγωνιστικό συμφέρον της ομάδας, ειλικρινά ξεπερνά τα όρια της πιο νοσηρής φαντασίας.

Κάποια στιγμή, όμως, αν θέλουμε πραγματικά να φτιάξουμε μια αθλητική κοινωνία για την οποία όλοι μας θα αισθανόμαστε περήφανοι, θα πρέπει όλοι οι αρμόδιοι (με πρώτη την ελληνική κυβέρνηση) να ανοίξουν επιτέλους και το φάκελο εξιχνίασης των “δολοφονικών ομάδων” που δρουν ανεξέλεγκτα στο χώρο υπό το μανδύα των “δημοσιογράφων”.

H κριτική είναι θεμιτή για όλους όσοι εκφέρουν δημόσιο λόγο. Για τον Μπαρτζώκα, τον Λουτσέσκου, τον Αλμέιδα, τον Αταμάν, όλους.
Η “δολοφονία χαρακτήρων”, σαν αυτή που αναφέρθηκε ο Χρήστος Μπαφές, δεν είναι κριτική, είναι ότι ακριβώς περιγράφει ο όρος χωρίς εισαγωγικά: Δολοφονία!  Γιατί καμιά φορά για να δολοφονήσεις έναν άνθρωπο δεν χρειάζεσαι ούτε μαχαίρι, ούτε λοστό, ούτε φωτοβολίδα. Αρκεί ένα πληκτρολόγιο υπολογιστή!

ΥΓ: Για να είστε πάντα πιο υποψιασμένοι, πόσο τυχαίο θεωρείτε το γεγονός ότι η νέα οργανωμένη επίθεση προς τον Γιώργο Μπαρτζώκα ήρθε λίγες μόλις ώρες μετά την υπέροχη κοινή συνέντευξη που παραχώρησε ο προπονητής του Ολυμπιακού, καθισμένος στο ίδιο τραπέζι με τον Εργκίν Αταμάν; Εδώ και πολλά χρόνια συντηρείται μια "βιομηχανία λάσπης" στον ελληνικό αθλητισμό που θρέφεται, πλουτίζει και ευημερεί από το μίσος και το φανατισμό που εμπορεύεται ως "προϊόν". Για αυτό και τέτοιου είδους μηνύματα σεβασμού αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή της και πρέπει να καταπνίγονται πριν πάρουν επικίνδυνες - για τους συντελεστές της - διαστάσεις.