Με την προχθεσινή ψήφιση στη Βουλή της συμφωνίας κυβέρνησης και πιστωτών ολοκληρώθηκε ένα ακόμα βήμα για την προσαρμογή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και εάν στην αρχή αυτή η διαδικασία ήταν βίαια, πλέον γίνεται με πιο ομαλό τρόπο, καθώς η
εποχή της αθωότητας έληξε το καλοκαίρι του 2015 για τους κυβερνώντες. Η ήπια λιτότητα είναι παρούσα, όσο και εάν προβάλλονται τα περίφημα αντίμετρα, τα οποία μένει να φανεί, εάν και πότε θα εφαρμοστούν. Πολλές φορές ο όρος «ήπια λιτότητα» χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για να δικαιολογηθούν δημοσιονομικά σκληρά μέτρα. Στην τωρινή περίοδο, σε αυτό τον μνημονιακό κύκλο που συνεχίζεται, αξιοποιήθηκε για να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις, η θεωρία των «αντιμέτρων».

«Κάθε σχέδιο χρειάζεται δύο πράγματα: έναν λαό ενωμένο να το στηρίζει και ένα όραμα να τον εμπνέει» είναι μια κυρίαρχη άποψη πολιτικών του αστικού τμήματος της Βουλής. Μέχρι στιγμής οι πολίτες, αν διαβάσει κανείς τις δημοσκοπήσεις, παρά το γεγονός ότι είναι απογοητευμένοι και βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο, δεν επιθυμούν συγκρούσεις, δεν θέλουν ρήξεις και συντάσσονται στην πλειοψηφία τους στην παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ.

Η παθητική τους στάση όμως δεν σημαίνει και έγκριση των κυβερνητικών επιλογών, ενώ κυρίαρχο είναι το ερώτημα για το εάν υπάρχει και ποιο είναι το όραμα, μετά την ψήφιση της συμφωνίας. Οι αντοχές έχουν εξαντληθεί. Στο Μέγαρο Μαξίμου το γνωρίζουν αυτό και το μεγάλο στοίχημα _όσο και εάν δεν το παραδέχονται_ είναι πόσο διάστημα θα επιβιώσει πολιτικά η κυβέρνηση, παρά τον πολιτικό χρόνο που κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας.

Ένα από τα πιο συνηθισμένα σκακιστικά τεχνάσματα είναι το «ναπολεόντειο» ματ που έχει ως βασική αρχή τον θρίαμβο της δύναμης επάνω στην αδυναμία. Η κυβέρνηση είναι σε αδυναμία και είναι εμφανές. Πόσο θα αντέξει ακόμα; Ουδείς μπορεί να απαντήσει με ασφάλεια, αλλά η πραγματικότητα, παρά τις ωραιοποιήσεις και τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις, είναι μια: η λιτότητα είναι λιτότητα.

Η κυβέρνηση που κέρδισε τον χρόνο που ήθελε, οφείλει να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, όσο της επιτρέπεται από το πλαίσιο της συμφωνίας που ψηφίστηκε. Γιατί είτε survivor παρακολουθεί είτε όχι η κοινωνία, η λιτότητα είναι ίδια για όλους. Όπως δύσκολη είναι και η μάχη της κοινωνίας για την επιβίωση.