Ο Πρωθυπουργός αρέσκεται να δείχνει δυο πρόσωπα, ανάλογα την περίσταση. Το κάνει συχνά, αρκεί να εξυπηρετείται η στρατηγική του. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η αντίθεσή του στο μνημόνιο και μετά η πλήρης υποταγή στην μνημονιακή _νεοφιλελεύθερη κατά Νίκο Φίλη_ πολιτική. Είναι πολλές οι περιπτώσεις, όπου ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει άλλο πρόσωπο τη μια στιγμή και άλλο την άλλη.

Ο Λένιν έλεγε, «αλήθεια είναι ότι συμφέρει το λαό». Στην περίπτωση του Πρωθυπουργού, παραφράζοντας τον Λένιν, «αλήθεια είναι ότι συμφέρει τον Τσίπρα». Αυτό φάνηκε και χθες στο υπουργικό συμβούλιο, όταν ο Πρωθυπουργός επέλεξε να υπερασπιστεί τον Πάνο Καμμένο, παρά τα όσα καταγγέλλονται. Πάντα κάνει την ανάγνωση που τον εξυπηρετεί. Το έργο έχει παιχτεί πολλές φορές τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Μια ακόμα πράξη του ίδιου έργου παίζεται αυτές τις ώρες και στις Βρυξέλλες, όπου και πάλι ο Αλ. Τσίπρας εμφανίζεται ως παρατηρητής των εργασιών της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Και εδώ και πάλι τίθεται για μια ακόμη φορά το ερώτημα, πως είναι δυνατόν να εμφανίζεται ο Αλ. Τσίπρας στο εξωτερικό ως συνομιλητής των σοσιαλιστών και στην Ελλάδα να συγκυβερνά με τους υπερδεξιούς Ανεξάρτητους Έλληνες που έχουν θέσεις που προκαλούν οργή και αλλεργία στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα; Παρά το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές που συνομιλούν με τον Αλ. Τσίπρα θεωρούν τελείως αφύσικη αυτή την πολιτική συμμαχία, φαίνεται ότι δεν ιδρώνει το αυτί του.

Όπως αναδείχθηκε και από τη χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου και τα όσα είπε ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, είναι σαφές ότι έχει αποφασίσει να πορευθεί έως το τέλος με τον Π. Καμμένο, αδιαφορώντας για όσα αποκαλύπτονται. Είναι σαφής η επιλογή του Αλ. Τσίπρα που δεν σχετίζεται με ιδεολογικούς λόγους. Ο μόνος συγκολλητικός λόγος είναι απλά να διατηρηθεί η νομή της εξουσίας και το πώς δεν θα διαταραχθεί η ενδοκυβερνητική συμμαχία. Και ας ξεφτιλίζεται η Αριστερά! Εξάλλου, ο Πρωθυπουργός έχει επιλέξει –όπως λένε πολιτικοί παρατηρητές_ μια «παρά φύση πολιτική συμμαχία», φθάνει να πάει όσο πιο μακριά μπορεί. Ο Ιανός Αλ. Τσίπρας είναι εδώ και το κόμμα του παραπέμπει σε ένα παλαιότερο διαχωρισμό για πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς: ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού και ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού.