Ένα από τα επιτεύγματα της απερχόμενης κυβέρνησης υπήρξε το γεγονός ότι στάθηκε αλληλέγγυα δίπλα στους ανθρώπους που την στήριξαν. Ορισμένοι εξ αυτών εκπροσωπούσαν τον δαιμονισμένο χώρο της επιχειρηματικότητας.

Εκτός από τις ρουσφετολογικές τροπολογίες τύπου ΣΕΚΑΠ, το Μαξίμου (σ.σ ναι πολύ καλά διαβάσατε), φρόντισε να παραμείνουν καταχωνιασμένες στα συρτάρια των ελεγκτικών υπηρεσιών υποθέσεις όπως αυτή της Aegean του Δημήτρη Μελισσανίδη, των τριγωνικών συναλλαγών του Κόκκαλη και φυσικά των λαθραίων εμπλοκών του Ιβάν Σαββίδη. Και φυσικά εκτός από τα μεγάλα ψάρια υπάρχει και μια σειρά άλλων περιπτώσεων που επίσης έτυχαν στοργής από την πλευρά της διακυβέρνησης των Τσιπροκαμμενων. Όπως, για παράδειγμα, η περίπτωση του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλοπουλου, που πηγαινοέρχεται από την οικονομική εισαγγελία, στην οικονομική αστυνομία και το αντίστροφο. Αν και είμαι σίγουρος ότι ο Μάκης δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα, ωστόσο για προληπτικούς λόγους, οι αρχές έκριναν σκόπιμο να μην κλείσουν την υπόθεσή του. Και επειδή πολύ κράτησε αυτή η ομηρία, δεν αποκλείω να βγει ο ίδιος και να ζητήσει να επισπεύσει ο έλεγχος τόσο για τον ίδιο, όσο και για τις περιπτώσεις Μελισσανίδη (Aegean), Σαββιδη (ΣΕΚΑΠ) και Καμμένου (ΚΕΦΟΜΕΠ).

Άλλωστε δεν θέλει να του κλέψουν την φήμη κάτι ψευτουπάλληλοι που το έχουν δει ερευνητές. Σε κάθε περίπτωση η επόμενη κυβέρνηση οφείλει να ασχοληθεί και με τους κουκουλωμένους φακέλους.