Ρόλο αριστερού Τραµπ φαντασιώνεται ο Κασσελάκης

Παρακολουθώντας κανείς τα όσα κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης από την πρώτη κιόλας ηµέρα που εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα δυσκολευτεί (τουλάχιστον) να κατανοήσει τη στρατηγική του στόχευση. Με τα βιντεάκια στα social media, τον καταγγελτικό λόγο αλά Πολάκη και τα όσα δήθεν «ασυµβίβαστα» πραγµατεύεται. Και µιλάµε για έναν εξαιρετικό «έµπορο» της πραµάτειας του, ο οποίος και προφανώς έχει έναν στόχο, που δεν έχει καµία σχέση µε τους στόχους που έθεταν οι προκάτοχοί του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν και ηγείται ενός αµιγώς αριστερού κόµµατος, δείχνει να έχει «ερωτευτεί» το στρατηγικό µοντέλο του υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τραµπ. Επιδιώκει να απευθυνθεί σε ένα απολιτίκ κοινό, που ενδεχοµένως έχει κουραστεί από το υφιστάµενο πολιτικό σύστηµα. Προσπαθεί να ηγηθεί του «Κινήµατος των ΑΝΤΙ» σε κάθε επίπεδο. Αυτών που εναντιώνονται στα πάντα, χωρίς να ενδιαφέρονται αν όσα τους προτείνει ο Κασσελάκης µπορούν να έχουν ρεαλιστική προσέγγιση. Κυρίως όµως απευθύνεται στη δεξαµενή των λούµπεν, που δεν έχει ούτε χρώµα ούτε κόµµα ούτε ιδεολογικό υπόβαθρο. Σε όλους αυτούς που στις αρχές της δεκαετίας του 2010 συναντήθηκαν στην κάτω πλατεία και έγιναν ένα, συγκροτώντας (τότε) το αντιµνηµονιακό κίνηµα. Και µιλάµε για ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, που τους ένωσε ο θυµός για το πολιτικό σύστηµα της Μεταπολίτευσης, το οποίο, όπως έλεγαν, ευθυνόταν για τη χρεοκοπία της χώρας. Το «Κίνηµα του ΑΝΤΙ», µε τον Καµµένο, τον Βαρουφάκη και τη «Χρυσή Αυγή», το πλήρωσε πανάκριβα η χώρα. Μάλιστα, χρειάστηκαν κάµποσα χρόνια για να συγκροτηθεί και πάλι µια µεγάλη πλειοψηφία µε τους κανονικούς ανθρώπους, η οποία εκφράζεται από το καλοκαίρι του ’19 από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.


Θέλει να κερδίσει τους θυµωµένους και τους κάθε λογής αντιφρονούντες. Ολους όσοι δεν έχουν κόµµα, αλλά και δεν επιδιώκουν να στεγαστούν σε ένα από τα υπάρχοντα


Παρ’ όλα αυτά, στην κοινωνία και κατ’ επέκταση στο πολιτικό σύστηµα έχουν µείνει κατάλοιπα από εκείνο το κακό παρελθόν. Ενα µεγάλο κοµµάτι του εκλογικού σώµατος έχει λουµπενοποιηθεί, επικροτώντας πολιτικές που µόνο σε ταινίες επιστηµονικής φαντασίας µπορούν να βρουν πρακτική εφαρµογή. Κακά τα ψέµατα, σε αυτή τη δεξαµενή απευθύνεται ο Κασσελάκης, εκτιµώντας ότι αργά ή γρήγορα θα αναζητήσει ενιαία έκφραση. Ο στόχος του είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρος. Ως Ελληνας Τραµπ, προσπαθεί να κερδίσει κυρίαρχη θέση στο εγχώριο πολιτικό σύστηµα µέσα από την ευθεία αµφισβήτησή του. Θέλει να κερδίσει τους θυµωµένους και τους κάθε λογής αντιφρονούντες. Ολους όσοι δεν έχουν κόµµα, αλλά και δεν επιδιώκουν να στεγαστούν σε ένα από τα υπάρχοντα.

Με δεδοµένο ότι οι ευρωεκλογές διακρίνονται για τη χαλαρότητα της ψήφου, η στρατηγική που ακολουθεί ο Κασσελάκης χρειάζεται ακόµα πιο µεγάλη προσοχή, γιατί ενδεχοµένως κάτι χάνουµε από την όλη άσκηση. Από τη στιγµή που στις δηµοσκοπήσεις ένα ποσοστό που ξεπερνά το 40% δηλώνει ότι θέλει να στείλει µήνυµα στον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, όσο πλησιάζουµε προς τις κάλπες του Ιουνίου τόσο πιο ξεκάθαρη θα γίνεται η στόχευση του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Μια στόχευση που έχει ως αφετηρία, αλλά και ως τελικό προορισµό την όσο µεγαλύτερη διείσδυση στη δεξαµενή των λούµπεν, που από το 2010 µέχρι και σήµερα δείχνει να ξεπερνά αθροιστικά το 25% του εκλογικού σώµατος.

Ενας Κασσελάκης, όπως αυτός που βλέπουµε, δεν θα διστάσει, αφού αµφισβητήσει τους πάντες και κυρίως τα πάντα, όταν δεν θα έχει κάτι άλλο να αµφισβητήσει, να µιλήσει για τους αρµούς της εξουσίας, τη Ι.Χ. ∆ικαιοσύνη και τα άλλα που κατά καιρούς ακούµε από τον Πολάκη.

Αξίζει... Ανοδικές τάσεις καταγράφει στην περιοχή της Αττικής το κόµµα «∆ηµοκράτες» του Ανδρέα Λοβέρδου, αντλώντας ψηφοφόρους τόσο από τη δεξαµενή της Ν.∆. όσο και από αυτήν του ΠΑΣΟΚ. Από τα πρώτα δείγµατα φαίνεται να παλεύει την είσοδο στην Ευρωβουλή.


Ο ειρηνοποιός Γεραπετρίτης παραµένει φαβορί για τη θέση του επιτρόπου στην Ε.Ε.

Κινητικότητα, και δη αυξηµένη, διαπιστώνω ότι αναπτύσσει σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα ο Γιώργος Γεραπετρίτης, που, εκτός από το οµολογουµένως βαρύ χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών, αν καταλαβαίνω καλά, εξακολουθεί να διαχειρίζεται και µια σειρά από άλλα θέµατα, αποκλειστικά εγχώριας υφής. Για να γίνω πιο συγκεκριµένος, ως καλός καθηγητής, διαθέτοντας εκτός των άλλων και αυξηµένο δείκτη συναισθηµατικής νοηµοσύνης (πέραν της κανονικής), αναλαµβάνει κατά καιρούς να συνοµιλήσει και µε µια σειρά στελεχών, νυν, τέως και πρώην της κυβέρνησης. Εσχάτως, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωµατίας παίζει και έναν εξισορροπητικό ρόλο µε την Εκκλησία, προσπαθώντας µε έµµεσους ή άµεσους τρόπους να προσεγγίσει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυµο. Και µέσα σε όλα τα πολλά και ενδιαφέροντα που κάνει ο Γεραπετρίτης, επισηµαίνω για άλλη µία φορά ότι είναι το φαβορί για τη θέση του επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ενδιαφέρει... Ο Απόστολος ∆οξιάδης, που συχνά-πυκνά κάνει διάφορες προτάσεις προς τον πρωθυπουργό, µου λένε ότι εσχάτως σκέφτεται να υποβάλει ακόµα µία, προκρίνοντας εν ενεργεία κυβερνητικό στέλεχος για τη θέση του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας.


Στη Χόβολη

• Εδώ και σχετικά πολύ καιρό έχουµε γράψει για την επίσκεψη Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο και την εκεί συνάντησή του µε τον πρόεδρο Μπάιντεν. Πράγµατι, έχει γίνει µια τέτοια κουβέντα, χωρίς ωστόσο να έχουν κλειδώσει οι ηµεροµηνίες. Το γεγονός µάλιστα ότι έσπευσε ο Αµερικανός πρέσβης, Τζορτζ Τσούνης, να προαναγγείλει το ραντεβού των δύο ηγετών είναι αλήθεια ότι προκάλεσε έναν κάποιον αιφνιδιασµό.
• Πάντως, εκείνο που προκύπτει από το ρεπορτάζ µετά την προαναγγελία Τσούνη είναι ότι αργά ή γρήγορα η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ θα πραγµατοποιηθεί. Αλλωστε, εδώ που τα λέµε, και για να είµαστε ειλικρινείς, όπως εξελίχθηκε το πράγµα, µιλάµε για τετελεσµένο. Πέραν τούτου, ένα τέτοιο ταξίδι εµπεριέχει και το στοιχείο του αιφνιδιασµού, που εν προκειµένω έχει χαθεί για τα καλά, αφού όλα είναι πλέον ανακοινωµένα και προεξοφληµένα.
• Σε απόλυτα αγαστή συνεργασία βρίσκεται ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, µε την αναπληρώτριά του, Ειρήνη Αγαπηδάκη, και τον υφυπουργό του, Μάριο Θεµιστοκλέους, εξέλιξη που έρχεται να διαψεύσει, και µάλιστα πανηγυρικά, τις διάφορες Κασσάνδρες. Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγµατα µιλούν µάλιστα για την πιο συνεκτική οµάδα σε επίπεδο υπουργείων. Εδώ που τα λέµε, ο Αδωνις δεν έχει τσακωθεί και µε κανέναν υφυπουργό του.
• Μου λένε ότι στη ∆υτική Αθήνα θα είναι υποψήφιος ο νυν βουλευτής Επικρατείας Γιώργος Σταµάτης.
• Λίγο εκνευρισµένος ήταν στο ∆ελτίο του Mega ο πρόεδρος Κασσελάκης, που, έχοντας συνηθίσει τις εµφανίσεις στον Λιάγκα και την Καινούργιου, τα είδε κάπως σκούρα µε την Τζίµα και τον Πρετεντέρη. Κάνοντας µια προβολή στο µέλλον, ρισκάρω µια εκτίµηση, ότι δεν θα αργήσει η στιγµή που θα αποχωρήσει από τηλεοπτικό στούντιο εκνευρισµένος. Οπως έχει κάνει και ο πρόεδρος Τραµπ.
• Εντείνεται η φηµολογία που θέλει τον απερχόµενο πρόεδρο του ΟΤΕ και πολύπειρο µάναντζερ, Μιχάλη Τσαµάζ, να έχει βρει ήδη το επόµενο επαγγελµατικό του σπίτι! Οπως επιµένουν κάτι καλοί της αγοράς, ο επί χρόνια ισχυρός άνδρας του Οργανισµού έχει ήδη δεχτεί (κάποιοι λένε ότι την έχει αποδεχτεί κι όλας) πρόταση από τον Βαγγέλη Μυτιληναίο, προκειµένου να µετακοµίσει στον οµώνυµο όµιλο.