Η Ν.Δ., μετά τη νέα καθαρή ήττα που υπέστη την περασμένη Κυριακή, η οποία σημειωτέον ήταν η τέταρτη συναπτή μέσα σε έναν χρόνο και τέσσερις μήνες, συμπεριλαμβανομένων των ευρωεκλογών του 2014, έχει πλέον να επιλέξει έναν και μόνο δρόμο: Να αλλάξει εκ βάθρων, δείχνοντας πως έλαβε το μήνυμα που έστειλε σε συνεχόμενες εκλογικές διαδικασίες ο ελληνικός λαός. Και το μήνυμα αυτό είναι σαφές: Η Ν.Δ. εκπροσωπεί το παλιό, όπως πετυχημένα αποτυπώθηκε και στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία τον οδήγησε στην πανηγυρική νίκη της 20ής Σεπτεμβρίου. Αυτό, επί της ουσίας, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με έναν μόνο τρόπο: Με την «εθελουσία έξοδο» όλων εκείνων των παλαιών στελεχών, βαρόνων, βαρονίσκων, πρώην πρωθυπουργών, πρώην υπέργηρων υπουργών και λοιπών παραγόντων, των οποίων η παρουσία και κυρίως η αντίληψη, που είναι πλήρως παρωχημένη, κρατούν την παράταξη αποκομμένη από την πραγματική δεξαμενή ενός υγιούς κόμματος, την ίδια την κοινωνία.

Η Νέα Δημοκρατία είναι στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Αν δεν αποφασίσει το αμέσως επόμενο διάστημα πως επιβάλλεται πλέον να παρουσιάσει ένα φρέσκο προϊόν, ελκυστικό προς το σύνολο του ελληνικού λαού, και όχι ξανά τους αρεστούς στις κλειστές κάστες, που αποφασίζουν μέχρι σήμερα, με ιδιοτελή πάντα κίνητρα, και σέρνουν μια ολόκληρη παράταξη στον εκφυλισμό, τότε δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και θα είναι απλώς καταδικασμένη να υποστεί πολλές ακόμα ήττες από τον Αλέξη Τσίπρα. Ακόμα και αν αυτός δεν τα καταφέρνει καλά στα κυβερνητικά του καθήκοντα. Δεν μπορεί η Ν.Δ. να περιμένει αριστερές παρενθέσεις ή εθνικές καταστροφές για να επανέλθει στην εξουσία. Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει ούτε στην ιστορία της, ούτε στην κομματική και εθνική της αξιοπρέπεια.

Η επόμενη Κεντροδεξιά δεν πρέπει να έχει τα βαρίδια του παρελθόντος. Κανένα από αυτά. Χωρίς αστερίσκους και εξαιρέσεις. Η Ν.Δ. πρέπει άμεσα να βρει το πρόσωπο εκείνο που θα κερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα στο μέλλον. Που θα φτιάξει ένα νέο, φρέσκο και ευέλικτο κόμμα και θα χτίσει τη νέα Κεντροδεξιά. Σε αυτή την προσπάθεια όποιος πολιτικός «δεινόσαυρος», είτε κινείται στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο, δεν βοηθήσει απαλλάσσοντας την παράταξη από τον εαυτό του και από όσα κουβαλάει από το παρελθόν θα είναι ο ίδιος υπόλογος απέναντι στο κόμμα και τις νέες γενιές.

Δεν μπορεί άλλο η Ν.Δ. να υπονομεύεται από τις προσωπικές ορέξεις και στρατηγικές των βαρόνων που την κυβέρνησαν και τη βλέπουν ακόμα σαν το λάφυρο της προσωπικής τους αυτοεπιβεβαίωσης. Δεν μπορεί η παράταξη να εκφράζεται μέσα από τα «τζάκια», που το μόνο που ζεσταίνουν είναι η ματαιοδοξία όσων τα εκπροσωπούν. Η κοινωνία γύρισε την πλάτη της στο παλιό και πρέπει το φθαρμένο πολιτικό σύστημα να αντιληφθεί αυτή την επιτακτική ανάγκη για ανανέωση. Το να ξέρεις, άλλωστε, πότε πρέπει να αποχωρείς είναι μεγάλη ικανότητα και τέχνη. Πόσω μάλλον στην πολιτική. Αυτό πρέπει να αντιληφθεί όλο το παρηκμασμένο προσωπικό της Ν.Δ. και να ανοίξει ο δρόμος για το νέο.

Το μήνυμα, εξάλλου, των εκλογών ήταν σαφές: Η σύνδεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την κοινωνία έχει διαρραγεί και αυτό δεν αλλάζει με επιφανειακά λίφτινγκ, αλλά με σαρωτικές αλλαγές. Η πολιτική είναι μια αδιάκοπη ζύμωση με την κοινωνία, με τα ρεύματά της, τις ανάγκες της και τα νέα δεδομένα, που διαμορφώνονται πιο γρήγορα από ποτέ. Η κοινωνία δεν τιμώρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για το τρίτο Μνημόνιο όπως τιμώρησε τη Ν.Δ. Αρα, η πραγματική αιτία ήταν ότι απλώς ήθελε να ξεμπερδέψει με το παλιό προσωπικό. Ωρα να γίνει αυτό λοιπόν.

Και όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν κάτι τελειώνει, αρχίζει το νέο. Το οποίο, απαλλαγμένο από τα βαρίδια, δεν θα έχει την ανασφάλεια να παίξει άμυνα απέναντι στον Αλ. Τσίπρα, ούτε να τον περιμένει. Θα παίξει επίθεση επί ίσοις όροις. Και εκεί θα δούμε ξανά νέες ισορροπίες να διαμορφώνονται στο πολιτικό σκηνικό.