Μόνο θετικά μπορούν να αποτιμηθούν οι επισκέψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτή την εβδομάδα σε Λονδίνο και Φρανκφούρτη. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του, που συμπυκνώνεται στο ότι «μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία θα φέρει ανάπτυξη» και ως εκ τούτου νέες θέσεις εργασίας, έκανε ένα μπαράζ συναντήσεων στο City του Λονδίνου με κορυφαία επενδυτικά funds, αναζητώντας τις πολυπόθητες επενδύσεις.

«Είναι όμως αυτό αρκετό;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Η απάντηση είναι «όχι». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα σε όσα πρέπει πράγματι να κάνει, όπως είναι αυτές οι επισκέψεις σε επενδυτικές μητροπόλεις, και στις ιδιαιτερότητες και τις αγωνίες της ελληνικής κοινωνίας. Το χαμένο touch της Κεντροδεξιάς με την ελληνική πραγματικότητα δεν θα βρεθεί στους διαδρόμους της Goldman Sachs ούτε στις συναντήσεις με υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Βρυξελλών και της ευρωπαϊκής ελίτ. Αυτό πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από την ίδια την ελληνική κοινωνία και τη δημιουργία πλειοψηφικού ρεύματος στα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα, που τείνουν να γίνουν πλειοψηφία. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουν η ηγεσία της Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν λέω ότι οι επισκέψεις όπως αυτές που έκανε δεν είναι απαραίτητες. Το αντίθετο. Απλά, πρέπει να συνδυαστούν με «πορεία προς τον λαό». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ο Αλέξης Τσίπρας, ακολουθώντας ακριβώς την αντίστροφη πορεία, κατάφερε να εδραιώσει την εντύπωση ότι δίνει μάχες στο εξωτερικό για τη χώρα του, άσχετα αν στο τέλος τις έχασε σχεδόν όλες. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει καλό όνομα στο εξωτερικό.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι τον αντιμετωπίζουν ως εν δυνάμει πρωθυπουργό και σοβαρό άνθρωπο, που γνωρίζει καλά από οικονομία και έχει τεχνοκρατικό πλαίσιο. Αυτό είναι εδραιωμένο. Το ζήτημα είναι πώς θα μπορέσει να αποκτήσει το πολιτικό εκτόπισμα στην Ελλάδα και να περάσει τη σωστή νοοτροπία του σε πολλά θέματα στον ελληνικό λαό, ο οποίος, δυστυχώς, σε μεγάλο ακόμα βαθμό αντιμετωπίζει με αδιαφορία, αν όχι με καχυποψία, τις συναντήσεις του με επενδυτικούς οίκους. Αυτή την ισορροπία πρέπει να αναζητήσει ο Χανιώτης πολιτικός, σε μια χώρα που έχει εμποτιστεί από τον λαϊκισμό σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Ο πρόεδρος της Κεντροδεξιάς έχει υποχρέωση να βρει τον τρόπο να περάσει στην κοινή γνώμη πως ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα προς ένα καλύτερο μέλλον περνάει μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία, τις επενδύσεις και την εξωστρέφεια και όχι μέσα από τον κρατισμό και τις υποσχέσεις. Και αυτές τις πρωτοβουλίες τις αναζητούμε παντού. Με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο θα μπορέσει να κάνει το εσωκομματικό ρεύμα που τον εξέλεξε αρχηγό κοινωνικό πλειοψηφικό ρεύμα, αλλά θα έχει βρει και το νέο μεγάλο αφήγημά του για τη χώρα. Ενα αφήγημα που, αν δεν το δουλέψει με τον σωστό τρόπο, θα το «κλέψει» ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα υλοποιεί μια ακραία φιλελεύθερη ατζέντα και ως πρωθυπουργός έχει μπει στα «χωράφια» που άλλοτε ήταν προνόμιο της Κεντροδεξιάς.

Και ο πρόεδρος της Ν.Δ. πρέπει να έχει και ένα ακόμα πράγμα στο μυαλό του: Είναι αντιπολίτευση και οι επενδυτές μπορεί να βλέπουν εν δυνάμει πρωθυπoυργούς, αλλά τις συμφωνίες τις κλείνουν με τους εν ενεργεία. Αρα, ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να βρει τον τρόπο να πείσει πρώτα τους Ελληνες πως αυτός είναι ο καταλληλότερος για να διαπραγματευτεί επενδυτικά πλάνα για τη χώρα. Και αν δεν το κάνει αυτό, οι συναντήσεις του σε τόσο υψηλό επίπεδο δεν θα έχουν κανένα αντίκρισμα.

ΥΓ: O Kυριάκος έχει όλα τα φόντα να είναι «πρώτο βιολί» και εντός και εκτός Ελλάδος.