Είναι κάποια θέματα που ως χρόνιες «φλεγμονές» αναζωπυρώνονται, σβήνουν και επανέρχονται στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων.

Παραδείγματος χάριν, το θέμα του Ελληνικού. Οι πάντες αναρωτιούνται γιατί δεν προχωρεί αυτή η επένδυση. Πότε οι δασολόγοι, πότε οι περιβαλλοντολόγοι και πότε οι αρχαιολόγοι έχουν κάποιες ενστάσεις ή επιθυμούν να παραταθεί ο χρόνος έναρξης υλοποίησης της επένδυσης, μέχρις ότου αποφανθούν αν θα «καταστραφεί» ή αν θα ανακαλυφθεί μια νέα... Πομπηία στο υπέδαφος του παλαιού αεροδρομίου.

Φυσικά δεν είμαστε κυρίαρχο κράτος, όντως είμαστε κατεχόμενη περιοχή με εισαγόμενη νομοθεσία, πραγματικά υλοποιείται μόνον η βούληση ξένων δυνάμεων για κάθε επένδυση, αλλά σε αυτό το θέμα έχω την αίσθηση ότι από την αρχή, κυρίαρχη αιτία ήταν η σύγκρουση δύο μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα. Του γκρουπ Λάτση που έγινε ανάδοχος της επένδυσης και του Ομίλου Βαρδινογιάννη, που από την αρχή θεώρησε ότι το αντίπαλο επιχειρηματικό συγκρότημα παίρνει... τζάμπα όλη την περιοχή-«φιλέτο» της Αττικής Ριβιέρας.

Για να μην επεκταθώ φλύαρα σε λεπτομέρειες της πολύχρονης «κόντρας» μεταξύ των δύο μεγαλοεπιχειρηματιών, που ανάγεται, αν θυμάμαι καλά, από την εποχή της 7ετίας, πρέπει να σας πω ότι τόσο ο Ομιλος Βαρδινογιάννη, αλλά και «μεγάλοι» στην Αθήνα, θεώρησαν σκάνδαλο έναντι αυτού του τιμήματος (περίπου 1 δισ.) να δοθεί στον κύριο Λάτση αυτή η τεράστια έκταση.

Από την άλλη πλευρά όμως, το επιτελείο του Λάτση υποστηρίζει ότι ουδείς άλλος θέλησε να πάρει μέρος σε αυτόν τον διαγωνισμό και κανείς δεν έβαλε μετρητά πάνω στο τραπέζι, έτσι η μοναδική προσφορά ήταν των Λάτσηδων. Η κόντρα αυτή επεκτάθηκε και στο δίκτυο «φιλικών» δημοσιογράφων που ανέλαβαν να προωθήσουν τις θέσεις και των δύο πλευρών. Αν λάβετε υπ’ όψιν σας και τον ανάλογο επηρεασμό που έχουν μέλη του πολιτικού μας κόσμου.... κουλουβάχατα! Πόσα σχόλια διακεκριμένων δημοσιογράφων ακούστηκαν κατά της πώλησης του Ελληνικού στον Λάτση; Ολόκληρες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Λεπτομέρεια: οι «κόντρες» αυτές έχουν απόνερα και στον χώρο της Δικαιοσύνης.

Φυσικά, οι περίφημοι θεσμοί, η Υπατη Αρμοστεία, οι Βρυξέλλες, οι πρεσβείες «ακούνε» πότε τη μία πλευρά, πότε την άλλη, κοιτάνε τα συμφέροντά τους και κάπως έτσι επικρατεί πολιτικός... αυτισμός, με έναν αριστερό πρωθυπουργό να λέει «πρέπει να προχωρήσουν οι επενδύσεις», με κάποιους άλλους αριστερούς υπουργούς να κραυγάζουν «όχι, χωρίς τους αρχαιολόγους δεν προχωράμε», και στην ουσία η επένδυση δεν γίνεται επειδή δεν υπάρχει αποδεκτή διανομή της πίτας.

Επειδή ο κόσμος πεινάει επί μνημονιακής κατοχής, αυτό, φίλοι μου, δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται «χοντρές δουλειές» από την ελληνική διαπλοκή και τους ξένους επιτηρητές. Και ότι δεν προχωρεί, δεν οφείλεται στην ανεύρεση... δάσους(!) στο Ελληνικό, αλλά στα συγκρουόμενα συμφέροντα. Ντόπια και ξένα. Αν δεις τους ισολογισμούς των μεγάλων επιχειρήσεων (όχι αυτών που φέσωσαν τις τράπεζες, όπως ο Μπόμπολας ή ο Ψυχάρης) και τα κέρδη τους εν καιρώ οικονομικής κρίσης και ισοπέδωσης όλων των επιχειρήσεων (300.000 λουκέτα και κύματα φυγής στο εξωτερικό), θα αντιληφθείς αμέσως ποιοι κάνουν ταμείο, ποιοι ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, ποιοι πιέζουν να γίνεται το δικό τους και ποιοι συνομιλούν ή έχουν την υποστήριξη των ξένων.

Σκεφτείτε την αναίδεια και το θράσος της Fraport, που δεν έχει δώσει φράγκο για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, ούτε για την αγορά, ούτε για τις αναμενόμενες επενδύσεις βάσει του συμβολαίου. Αντίθετα, ζητάει και 70.000.000 ευρώ αποζημίωση για τις καμένες λάμπες που αντικατέστησε και τα 80 κλιματιστικά!!! Αυτό είναι ΝΤΡΟΠΗ για την ελληνική κυβέρνηση και όλους εμάς τους «ιθαγενείς». Και υπάρχει και Ελληνας που μετέχει με ποσοστό σε αυτή την αποικιοκρατική σύμβαση. Ο Δημήτρης Κοπελούζος.

Αναλογιστείτε τον ύψιστο εκβιασμό και τους νταβατζήδες της Eldorado Gold, στην οποία πούλησε τα ορυχεία η οικογένεια Μπόμπολα. Είπαν στην κυβέρνηση -ωμό τελεσίγραφο- «ή μου δίνεις την άδεια όπως τη θέλω, ή πεινάνε οι 1.000 κάτοικοι της περιοχής που ήρθαν εργάτες στις στοές των ορυχείων». Εκβιασμός τύπου... καρτέλ κάπου στην Κολομβία. «Ή φέρνεις τις άδειες ή φεύγω και αντιμετώπισε εσύ τις διαδηλώσεις».

Θεωρώ βέβαιο ότι με την εθνική αυτή στρατηγική και η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να σκύβει το κεφάλι σε όλους τους περίφημους «επενδυτές» που αξιοποιούν την ανεργία, τη φτώχεια αλλά και την ευλύγιστη σπονδυλική στήλη των πολιτικών μας.

Δυστυχώς, και σε καιρούς κατοχής και εθνικής υποταγής οι πολιτικοί μας άγονται και φέρονται ΚΑΙ από τζάκια διαπλοκής.

Από τη στήλη «Αποκλίνουσα Συμπεριφορά» στην Κυριακάτικη Ελευθερία του Τύπου 1/10/2017