Η ΕΕ καλείται να αποφασίσει: Υπαρκτή δύναμη ή πολιτικά νεκρός ευρωπαϊκός συνεταιρισμός;
Αρκούντως «διδακτικό» για τους μελετητές της σημερινής Τουρκίας είναι το θερμό επεισόδιο στις τεταμένες γαλλο-τουρκικές σχέσεις, με τον ισλαμιστή Ερντογάν να καθυβρίζει τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν.
Ο άξεστος Τούρκος πρόεδρος απέδειξε – ή καλύτερα επιβεβαίωσε- με τη συμπεριφορά του ,ότι στόχος του είναι να κερδίσει με το «έτσι θέλω» το ρόλο του πολιτικού προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων στα εδάφη τα Ευρώπης, όπως και σε κάθε άλλη περιοχή του κόσμου.
Ευθέως πλέον ο εκτός ορίων επιθετικός «σουλτάνος»,φίλος των τζιχαντιστών - ,που δεν σοκαρίστηκε βεβαίως από τον αποκεφαλισμό του Γάλλου καθηγητή - δείχνει, ότι προτίθεται μέσω των μουσουλμάνων που κατοικούν στην Ευρώπη να «ελέγξει» τις ηγεσίες των χωρών της ΕΕ και τα κράτος δικαίου τους, αν αυτό δεν θα ανέχεται την επιβολή των «απόψεων» και των τρόπων ζωής των υποστηρικτών του ριζοσπαστικού Ισλάμ.
Κολυμπώντας στις παραισθήσεις του, ο Ερντογάν φαντασιώνεται τον αρχηγό του σουνιτικού Ισλάμ, που αντιπαρατίθεται στους «σταυροφόρους» της Δύσης. Και διαπιστώνοντας ,ότι στην ΕΕ μόνο η στρατιωτικά ισχυρή Γαλλία αρνείται ανοικτά ,με τα πολιτικά και νομοθετικά όπλα της τη ανοχή προς το εγκληματικό ακραίο Ισλάμ στην επικράτεια της, καθυβρίζει τον πρόεδρο Μακρόν, με στόχο να δοκιμάσει τις αντοχές της γαλλικής κοινωνίας, στους κόλπους τη οποίας υπάρχουν πολλές εκατοντάδες μουσουλμάνοι Γάλλοι πολίτες και οικονομικοί μετανάστες.
Με αυτή τη στόχευση του, ο επηρμένος αρχηγός του τουρκικού ισλαμισμού, στέλνει εκβιαστικά «μηνύματα» και σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, στις χώρες των οποίων ζούν μουσουλμάνοι πολίτες και μετανάστες και ειδικότερα στην κυρία Μέρκελ.
Τώρα, η Ευρωπαϊκή Ενωση καλείται να διαχειρισθεί την φρικαλέα «περίπτωση Ερντογάν» με τρόπο που θα επιδείξει το βαθμό πολιτικής ισχύος και αξιοπρέπειας της έναντι του τυχοδιώκτη Τούρκου αρχηγού ή θα αποδείξει ,ότι την Ευρώπη και τον πολιτικό και νομικό πολιτισμό της υπερασπίζεται μόνο η Γαλλία, με την ΕΕ «εγκεφαλικά νεκρή» και τη Γερμανία να μετράει τα λεφτά της, πίνοντας μπίρες στην υγεία του Ταγίπ και των Αδελφών Μουσουλμάνων του .
Ο άξεστος Τούρκος πρόεδρος απέδειξε – ή καλύτερα επιβεβαίωσε- με τη συμπεριφορά του ,ότι στόχος του είναι να κερδίσει με το «έτσι θέλω» το ρόλο του πολιτικού προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων στα εδάφη τα Ευρώπης, όπως και σε κάθε άλλη περιοχή του κόσμου.
Ευθέως πλέον ο εκτός ορίων επιθετικός «σουλτάνος»,φίλος των τζιχαντιστών - ,που δεν σοκαρίστηκε βεβαίως από τον αποκεφαλισμό του Γάλλου καθηγητή - δείχνει, ότι προτίθεται μέσω των μουσουλμάνων που κατοικούν στην Ευρώπη να «ελέγξει» τις ηγεσίες των χωρών της ΕΕ και τα κράτος δικαίου τους, αν αυτό δεν θα ανέχεται την επιβολή των «απόψεων» και των τρόπων ζωής των υποστηρικτών του ριζοσπαστικού Ισλάμ.
Κολυμπώντας στις παραισθήσεις του, ο Ερντογάν φαντασιώνεται τον αρχηγό του σουνιτικού Ισλάμ, που αντιπαρατίθεται στους «σταυροφόρους» της Δύσης. Και διαπιστώνοντας ,ότι στην ΕΕ μόνο η στρατιωτικά ισχυρή Γαλλία αρνείται ανοικτά ,με τα πολιτικά και νομοθετικά όπλα της τη ανοχή προς το εγκληματικό ακραίο Ισλάμ στην επικράτεια της, καθυβρίζει τον πρόεδρο Μακρόν, με στόχο να δοκιμάσει τις αντοχές της γαλλικής κοινωνίας, στους κόλπους τη οποίας υπάρχουν πολλές εκατοντάδες μουσουλμάνοι Γάλλοι πολίτες και οικονομικοί μετανάστες.
Με αυτή τη στόχευση του, ο επηρμένος αρχηγός του τουρκικού ισλαμισμού, στέλνει εκβιαστικά «μηνύματα» και σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, στις χώρες των οποίων ζούν μουσουλμάνοι πολίτες και μετανάστες και ειδικότερα στην κυρία Μέρκελ.
Τώρα, η Ευρωπαϊκή Ενωση καλείται να διαχειρισθεί την φρικαλέα «περίπτωση Ερντογάν» με τρόπο που θα επιδείξει το βαθμό πολιτικής ισχύος και αξιοπρέπειας της έναντι του τυχοδιώκτη Τούρκου αρχηγού ή θα αποδείξει ,ότι την Ευρώπη και τον πολιτικό και νομικό πολιτισμό της υπερασπίζεται μόνο η Γαλλία, με την ΕΕ «εγκεφαλικά νεκρή» και τη Γερμανία να μετράει τα λεφτά της, πίνοντας μπίρες στην υγεία του Ταγίπ και των Αδελφών Μουσουλμάνων του .
