Πριν κοπάσουν οι άνεμοι που σήκωσε η περιβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι των αιχμηρών κειμένων και των πικρών σχολίων που αντάλλαξαν κυβέρνηση και κόμματα για την «ειρήνη» που υπέγραψε με τα Σκόπια η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, φαίνεται τώρα να μας πλησιάζει ένα δεύτερο κύμα συγκρούσεων για «εθνικό θέμα». Εμφανίστηκαν ήδη στον ορίζοντα τα πρώτα δείγματα αμφισβήτησης των κυβερνητικών χειρισμών στο πεδίο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και ειδικότερα των διεκδικήσεων της Άγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.


Τα χαμόγελα και τα όσα αντάλλαξαν φιλικά και «αδελφικά», προσφάτως, στην Αττάλεια οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, κ. Κατρούγκαλος και Τσαβούσογλου, προκάλεσαν ήδη «ερεθισμό» σε κύκλους της αντιπολίτευσης. Με δεδομένα τα άκρως επιθετικά και υβριστικά λόγια που απευθύνει τον τελευταίο καιρό προς τους Ελληνες ο ισλαμιστής Ερντογάν, τα πλατιά (έως και δουλοπρεπή) πολιτικά χαμόγελα του κ. Κατρούγκαλου προς τον Τούρκο ομόλογό του ήταν τουλάχιστον άκαιρα.


Στα διπλωματικά παρασκήνια της Αθήνας θεωρείται πολιτικό λάθος και προδίδει φοβίες, εθνική ανασφάλεια και διπλωματική «κακομοιριά» η μέσω του κ. Κατρούγκαλου απόπειρα της κυβέρνησης Τσίπρα να «καθησυχάσει» την Αγκυρα για τις προθέσεις της Αθήνας απέναντί της, επειδή η Ελλάδα προωθεί, με συμμετοχή των ΗΠΑ, τη στρατηγική συνεργασία της με Ισραήλ και Κύπρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η τουρκική απάντηση στην ελληνική απόπειρα «καθησυχασμού» της Αγκυρας δόθηκε σε χρόνο-αστραπή από τα πολεμικά αεροσκάφη, που παρενόχλησαν προκλητικά το ελικόπτερο του Ελληνα πρωθυπουργού πάνω απ’ το Αγαθονήσι.


Οπως έγινε και με τις Πρέσπες, το επιτελείο του κ. Τσίπρα φαίνεται έτοιμο να διαχειρισθεί και τις σχέσεις με την Αγκυρα σαν να είναι «δική του» υπόθεση, «απορρήτως», με αυτοσχεδιασμούς. Και ξεπροβάλλουν τώρα τα πρώτα δείγματα μίας «διπλωματίας» χωρίς σταθερές βάσεις και μάλιστα στο πιο δύσκολο πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.


Αν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, κ. Τσαβούσογλου, δεν ψεύδεται, τότε μάλλον ο κ. Τσίπρας κρύβει από Ελληνες πολιτικούς και πολίτες κάτι σημαντικό. Συγκεκριμένα, ο κ. Τσαβούσογλου δήλωσε μετά τις συνομιλίες του για το θέμα των ΜΟΕ με τον ενθουσιασμένο «γκιαούρ» κ. Κατρούγκαλο τα εξής: «Οταν θα έχει ωριμάσει μια βάση συνομιλιών, θα μπει σε λειτουργία και η πλατφόρμα για την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο και αναφέρομαι στις διερευνητικές συνομιλίες για την έναρξη των οποίων είμαστε σύμφωνοι».
Ούτε ο πρωθυπουργός ούτε ο υπουργός Εξωτερικών ανέφεραν ποτέ ότι στην Αττάλεια επρόκειτο να συζητηθούν οι προϋποθέσεις «ωρίμανσης» για έναν διμερή πολιτικό διάλογο, με αντικείμενο την «επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο». Μόνο για «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» γίνεται έως τώρα λόγος από την ελληνική κυβέρνηση.


Έλληνες διπλωμάτες εκτιμούν ότι ο κ. Ερντογάν, γνωρίζοντας ότι ο κ. Τσίπρας θέλει μέσω των «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» στο Αιγαίο να κερδίσει προεκλογικό χρόνο στην Αθήνα, τον πιέζει να αποδεχθεί το ξεκίνημα διαλόγου για τα… περαιτέρω.


Τι κάνει, λοιπόν, ο φοβισμένος κ. Τσίπρας; Προσπαθεί να κινηθεί επάνω στην άγονη γραμμή του «κατευνασμού» της Τουρκίας – μια γραμμή πάντοτε γόνιμη για την τουρκική πλευρά, όπως η πολυετής εμπειρία έχει αποδείξει. Είναι, λοιπόν, υποχρέωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να απαιτήσει πλήρη ενημέρωση -«εμπιστευτική» μόνον όπου αυτό χρειάζεται- για τις επιλογές της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα. Τα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα της κυβέρνησης, τα «μυστικά» και οι «νερόβραστες», συμπλεγματικές συμπεριφορές της προς την Αγκυρα δεν συνιστούν «εξωτερική πολιτική». Ομως, καιρός είναι να διατυπώσει με σαφήνεια και τη δική της στρατηγική «γραμμή» η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας για τα Ελληνοτουρκικά.


Να ανακοινώσει, δηλαδή, από ποιες θέσεις και με ποιους στόχους θα διαχειριζόταν αύριο τα ΜΟΕ, τις «διερευνητικές» συνομιλίες με την Αγκυρα για το Αιγαίο και τις «γκρίζες ζώνες», την υπόθεση της υφαλοκρηπίδας των νησιών (ο Ερντογάν την αρνείται έως και για την Κρήτη!), την «περίπτωση» του Καστελλόριζου και την ΑΟΖ σε Ιόνιο, Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο.