Όπως κατά το παρελθόν ο σύγχρονος διανοούμενος και αμετανόητος μαρξιστής Βασίλης Ραφαηλίδης διατύπωσε στο βιβλίο του, με τίτλο Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους, «ο φασισμός είναι λαϊκισμός και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός. Ο χάλιας μικροαστός πάντα έχει ανάγκη από έναν σούπερ πατέρα του έθνους, που να τον προστατεύει απ’ τους παμφάγους καπιταλιστές, αλλά και από τους κομμουνιστές που απειλούν το όνειρό του για ένα πέρασμα στην “ανώτερη τάξη”».

Το βασικό συστατικό της νεοελληνικής λαϊκίστικής ρητορείας, είναι η θυματικότητα. Η αίσθηση που δημιουργούν οι «αλεπούδες» πολιτικοί στον μικροαστό ότι εξωτερικοί παράγοντες σαν την διεθνή τοκογλυφία, τους εσωτερικούς εχθρούς του έθνους, τις ΗΠΑ, τους Ροκεφέλερ, τους ψεκασμούς κ.α τον μετέτρεψαν σε θύμα. Και τον υπέταξαν. Του στέρησαν το όνειρο που δικαιούταν για το πέρασμα στην ανώτερη τάξη. Και η λύση στο πρόβλημά του είναι ο πρώτος ευκαιριακός λαϊκιστής. Το θέμα είναι, γιατί στην σύγχρονη ιστορία μας το ίδιο έργο το βλέπουμε ξανά και ξάνα;

Αντίδοτο στον λαϊκισμό, η πνευματική μας καλλιέργεια. Πνευματική καλλιέργεια σημαίνει μόρφωση. Η καλλιέργεια του νου είναι τόσο αναγκαία, όσο η τροφή για το σώμα όπως είπε ο Κικέρων. Αναδεικνύεται για πολλοστή φορά η σημασία της οικογένειας και του ρόλου της στην διαπαιδαγώγηση των γενεών που πλάθονται.

Ειδικά οι νεότεροι που επενδύουν στην μόρφωση τους και την δια βίου εκπαίδευση τους καθότι μέρος της κουλτούρας τους, πρέπει να κλείνουν τα αυτιά τους στις σειρήνες. Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, όχι να τα κλείνουν αλλά να μην τους αγγίζουν στο άκουσμα τους. Ο βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος ακούει τα πάντα κρίνει και εξελίσσεσαι.

Ο λαϊκισμός, το ψέμα, έχει κοντά ποδάρια. Η ευκαιρία δίνεται απλόχερα και χωρίς μέτρο να το καταλάβουμε όλοι μας, την τελευταία 2ετία. Δεν μοιράζουμε συγχωροχάρτια σε κανέναν πριν από αυτή την 2ετία. Αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν είδε, δεν άκουσε και δεν κατάλαβε πλέον τι εστί λαϊκισμός.

* Ο Κωνσταντίνος Χαλιορής είναι Οικονομολόγος M.Sc. & επιχειρηματίας