Όταν προ πάρα πολλών δεκαετιών η αµερικανική ∆ικαιοσύνη και το FBI στοχοποίησαν τις εγκληµατικές οργανώσεις της µαφίας στην Αµερική και τους πανίσχυρους σε χρήµα και επιρροή νονούς επικεφαλής, πέραν όλων των άλλων συστάθηκε ειδική επιτροπή στη Γερουσία για την εξέτασή τους ως µαρτύρων. Στην επιτροπή αυτή, οι εργασίες της οποίας έχουν βιντεοσκοπηθεί, είναι φανερή η ένταση και η νευρικότητα των νονών της µαφίας. Επίσης ακόµη και στους σκληροτράχηλους αυτούς κακοποιούς είναι φανερά το δέος και ο σεβασµός προς την αξιοπιστία και το θεσµικό κύρος του συστήµατος της οµοσπονδίας των ΗΠΑ.

Στα ύστερα χρόνια απαριθµούµενα σε δεκαετίες, ισχυρότατοι διευθύνοντες σύµβουλοι και µεγάλοι µέτοχοι επιχειρηµατικών οµίλων, για διάφορες αιτίες και σε διαφορετικές συγκυρίες, βρέθηκαν σε ανάλογη θέση, να δώσουν εξηγήσεις και µαρτυρία σε άλλες ειδικές επιτροπές του αµερικανικού Κογκρέσου. Και σε αυτούς τους πανίσχυρους επιχειρηµατίες ή στελέχη πολυεθνικών οµίλων ήταν φανερά, ευδιάκριτα, το δέος και η νευρικότητα απέναντι στις επιτροπές του νοµοθετικού σώµατος των ΗΠΑ. Υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Σε πιο αυταρχικά καθεστώτα και όχι στις δυτικού τύπου δηµοκρατίες τα πράγµατα είναι πιο απλά. Όσοι στοχοποιούνται από τους ισχυρούς, ακόµη κι αν είναι µέρος του συστήµατος εξουσίας, δεν καλούνται σε επιτροπές ούτε κρίνονται οι πράξεις τους από δικαστήρια. Συνήθως αυτοκτονούν, πέφτουν από τα µπαλκόνια ψηλών κτιρίων, πνίγονται στην πισίνα τους ή χάνουν τη ζωή τους σε τροχαίο.

Στην Ελλάδα, όπου εν πολλοίς υπάρχουν παρέες συµφερόντων ή εγκληµατικές συµµορίες (όχι απαραίτητα οργανώσεις), τα εµπλεκόµενα πρόσωπα κινούνται µε όρους τοπικής σικελικής µαφίας. Έχουν τους πολιτικούς (από όλα τα κύρια κόµµατα) που για την επιρροή στις εκλογές τούς καλύπτουν, συνδικάτα που τα διαφεντεύουν, δικηγόρους µε διασυνδέσεις στο σύστηµα της ∆ικαιοσύνης που τους υπερασπίζονται ή τους συµβουλεύουν, αστυνοµικούς (διεφθαρµένους ή στην υπηρεσία πολιτικών) που τους φυλάνε, κρατικούς υπαλλήλους που τους εξυπηρετούν. Οι παρέες αυτές (µε επίκεντρο την Κρήτη) κινούνται συνεκτικά σε όλο το φάσµα του πολιτικού συστήµατος και όχι εντός των τειχών ενός κόµµατος που σήµερα βρίσκεται στην κυβέρνηση και αύριο στην αντιπολίτευση. Ασπίδα τους οι πελατειακές σχέσεις και η διαφθορά. Αλλά το ζητούµενο στην προκειµένη περίπτωση είναι να εξεταστουν το κύρος και ο σεβασµός που εµπνέει το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ας πάρουµε για παράδειγµα την παρουσία του κ. Γ. Ξυλούρη (ή «Φραπέ» ή «Τζιτζή») στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ήταν η δεύτερη κλήση του. Στην πρώτη αρνήθηκε να παρουσιαστεί, υποβάλλοντας υπόµνηµα και προβάλλοντας νοµικό σκεπτικό ότι επειδή θεωρείται ύποπτος για κολάσιµες πράξεις από την τακτική ∆ικαιοσύνη δεν θα παρουσιαστεί στην Επιτροπή. Την Πέµπτη, αφού εµφανίσθηκε, υπεστήριξε στην ίδια Επιτροπή ότι την προηγούµενη φορά είχε πονόδοντο και γι’ αυτό δεν πήγε. Ταυτόχρονα όµως επικαλέστηκε και πάλι το δικαίωµα να µην απαντήσει στα ερωτήµατα ως ενδεχόµενος κατηγορούµενος στην τακτική ∆ικαιοσύνη. Στην Επιτροπή οι µισοί είναι δικηγόροι, αλλά δεν είχαν ασχοληθεί ως προς το κατά πόσον δικαιούται µια τέτοια στάση ο κ. Ξυλούρης ή όχι. Στη συνέχεια, µε ευθύνη της κυρίας Κωνσταντοπούλου, η Επιτροπή γελοιοποιήθηκε µέσα από τη µάχη της καλτσοδέτας της κυρίας Συρεγγέλα ή την ανησυχία της Κωνσταντοπούλου από τις τάχα απειλές Ξυλούρη στους διαδρόµους της τουαλέτας για τη ζωή της. Το απόγευµα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Χατζηδάκης και ο αρµόδιος υπουργός κ. Τσιάρας είχαν συνάντηση µε τους εκπροσώπους των αγροτών και των κτηνοτρόφων της Κρήτης, κατά παρέκκλιση από την ευθύνη του πρωθυπουργού να υπάρξει ενιαία αντιπροσωπεία των αγροτών από όλη την Ελλάδα, µε συγκεκριµένη λίστα θεµάτων. Σε δηλώσεις του, εκπρόσωπος των κτηνοτρόφων του Νοµού Ηρακλείου διαµαρτυρήθηκε για την ακύρωση της «τεχνικής λύσης» και για την ακύρωση των βοσκοτόπων εκτός Κρήτης ή τη διάλυση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Εν ολίγοις ετέθη ως αίτηµα από τον Νοµό Ηρακλείου να αναλάβει τις υποθέσεις και πάλι ο «τεχνικός σύµβουλος» όπως πριν, και όχι το κράτος ή η εκλεγµένη κυβέρνηση.

Απλά τα πράγµατα, λοιπόν, ο κ. Ξυλούρης και οι συν αυτώ είναι τα αφεντικά. Οι βουλευτές και οι κυβερνητικοί οι κολίγοι τους…