ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ στα ρεπορτάζ για όσα συμβαίνουν στις πανεπιστημιακές σχολές με τις καταλήψεις και είναι να φρίττεις. Ειδικά όταν φοιτητές με επιστολές τους στις εφημερίδες περιέγραφαν τους τραμπουκισμούς μαυροφορεμένων και κάποιων κουκουλοφόρων που ασκούσαν τρομοκρατία για τις ψηφοφορίες, που μάλιστα οι εκπρόσωποι των τραμπούκων αυτών τους καλούσαν να ψηφίσουν! Προέρχονται οι πανεπιστημιακοί αυτοί νταήδες από συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο ή τουλάχιστον τον επικαλούνται ως «ταυτότητα δημοκρατικών ευσήμων», ενώ όλοι ξέρουμε ότι η πατρίδα καταγωγής της συγκεκριμένης ιδεολογίας διεπόταν στη λειτουργία του κράτους από τους πλέον σκληρούς φασιστικούς κανόνες.

ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ για όσους έχουν λησμονήσει από πού προέρχονται συνήθως οι τραμπουκισμοί στα ΑΕΙ ότι, προ ετών, και πάλι με κυβέρνηση κεντροδεξιά, σκληροί αριστεροί, και κόμματος που εκπροσωπείται στη Βουλή αλλά και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ήταν που είχαν βγάλει από το αμφιθέατρο διά της βίας φοιτητές που είχαν πάει να δώσουνε εξετάσεις στο μάθημα της Στατιστικής. Η σταδιακή απαξίωση των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων άρχισε μετά την εισαγωγή του σοσιαλιστικού λαϊκισμού στην Παιδεία, που θέλησε να εισαγάγει τη δημοκρατία (!) στην εκπαίδευση. Αποτέλεσμα, να επικρατήσουν οι κανόνες των δυναμικών μειοψηφιών, και το πανεπιστήμιο να περάσει στα χέρια τους. Τις προηγούμενες δεκαετίες δεν επιχειρούσαν βεβαίως οι φοιτητές να τσιμεντώσουν την πόρτα του καθηγητή τους επειδή, υποτίθεται, διαφωνούσαν με τις απόψεις του. Και τότε υπήρχαν κομματικές νεολαίες, αλλά οι εκπρόσωποί τους πήγαιναν με γραβάτα στις παραδόσεις.

ΒΕΒΑΙΩΣ θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι τόσο οι καθηγητές αλλά κυρίως οι φοιτητές έμπαιναν στις σχολές ως εγγράμματοι, καθώς αποφοιτούσαν από σχολεία όπου πραγματικά τα παιδιά μάθαιναν γράμματα. Κάτι που στις τελευταίες δεκαετίες βεβαίως δεν ισχύει, εξαιτίας των αλλεπάλληλων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, που δεν αναβάθμισαν την ποιότητα της Παιδείας στο δημοτικό και στις τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου. Το αντίθετο. Κάτι που εξηγεί τη διαφορά επιπέδου παλαιών δασκάλων και καθηγητών με τους συναδέλφους τους, χρόνια μετά.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 30/01/2024