ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ πλανάται στον δημόσιο διάλογο μετά τις αποκαλύψεις για τον πρώην (πλέον) ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ηθοποιό Αλέξη Γεωργούλη: γνώριζε ο ΣΥΡΙΖΑ για τα καμώματα Βρυξελλών για τα οποία ζητήθηκε η άρση ασυλίας του ευρωβουλευτή του; Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πως όχι. Μας λένε ότι κάποια «φήμη», κάποιο «κουτσομπολιό» κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2022, το έψαξαν και δεν βρήκαν κάτι. Μπερδεύουν μάλιστα το επίδικο ζήτημα με κάποιο άλλο και γενικά θολώνουν τα νερά. Οι άνθρωποι που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, αυτοί που με κάθε ευκαιρία προσπάθησαν να ταυτίσουν τη Νέα Δημοκρατία πότε με την υπόθεση Λιγνάδη, πότε με τα δήθεν «εξαφανισμένα» προσφυγόπουλα, αυτοί που δημιούργησαν το hashtag «πού είναι τα παιδιά;», αυτοί που αντέγραψαν τις πρακτικές του αμερικανικού ακροδεξιού κινήματος QAnon -όταν ο τραμπισμός ταύτισε τους Δημοκρατικούς με το έγκλημα του βιασμού-, αυ- τοί που ξιφούλκησαν με την υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό, αυτοί που κατηγορούσαν συνεχώς για «συγκάλυψη», μασάνε τα λόγια τους.

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ευκολία ο κ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (20/10/22), είχε καταγγείλει σχετικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση: «Η πολιτεία τα τελευταία χρόνια είναι καθώς φαίνεται απασχολημένη περισσότερο στην εμπορία ανθρώπων παρά στην προστασία τους. Από το κράτος εκπορεύεται ένα κλίμα αγριανθρωπισμού και προσλαμβάνεται από ένα μέρος της κοινωνίας ως κανονικότητα η προστασία του επίορκου, του κλέφτη που φορά το κοστούμι του άρπαγα, ακόμη και του βιαστή». Τώρα δυσκολεύονται οι άνθρωποι. Τόσο πολύ, που η εμφάνιση της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίας Τσαπανίδου, στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου μόνο ως αξιοθρήνητη μπορεί να χαρακτηριστεί. Σαν να είχε μάθει το συριζαϊκό ποίημα περί άσπιλης και αμόλυντης Αριστεράς, η κυρία Τσαπανίδου μάς είπε πως «αυτά τα θέματα είναι βαθιά ριζωμένα στο αξιακό μας σύστημα», πως «δεν παίζουμε με τις γυναίκες και τα δικαιώματά τους», πως «με αυτά τα ζητήματα στον ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά δεν παίζουμε» και πως «είναι κάτι που μας έχει σοκάρει όλους στον ΣΥΡΙΖΑ». Για αυτό και μόλις σύρθηκε η «φήμη» έως το κατώφλι της Κουμουνδούρου, ο κ. Τσίπρας, κατά δήλωση της κυρίας Τσαπανίδου, είπε «παιδιά, ψάξτε το»! Αλήθεια τώρα, κυρία Τσαπανίδου; Θέλετε να σας πιστέψουμε; Συγγνώμη, αλλά το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοια θέ- ματα είναι εξαιρετικά βεβαρημένο για να σας πιστέψουμε.

ΠΟΙΟΣ δεν θυμάται τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να συγκαλύψει την υπόθεση του πρέσβη της Βενεζουέλας, Φράνκλιν Ραμόν Γκονσάλες, ο οποίος έφθασε στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2012 και δεν σταμάτησε να παρενοχλεί τις εργαζόμενες στην πρεσβεία, μεταξύ των οποίων και τη θυγατέρα υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ. Τον Μάρτιο του 2013, ο κ. Τσίπρας ταξίδεψε στη Βενεζουέλα για να παρευρεθεί στην κηδεία του Ούγκο Τσάβες. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, έστειλε στον Μαδούρο μια επιστολή, όπου του ευχόταν νίκη στις εκλογές. Και μεταξύ άλλων επαναστατικών και... μπολιβαριανών, έγραφε: «Τέλος, εφιστώ την προσοχή σου σε ένα ευαίσθητο θέμα στο οποίο περιμένω τη συμβολή σου και την παρέμβασή σου με τον καλύτερο τρόπο, το ήδη γνωστό σε εσάς ζήτημα που έχει προκύψει με τον νέο πρέσβη στην Αθήνα. Μέχρι στιγμής το προσωπικό της πρεσβείας έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και δεν θα λάβει μέτρα εντός της Ελλάδας, που θα δημοσιοποιούσαν το πρόβλημα, γεγονός που θα το εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα συστημικά μέσα ενη- μέρωσης για να βλάψουν την Αριστερά τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα».

ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι! Η σεξουαλική παρενόχληση ήταν τότε ένα «ευαίσθητο θέμα», που οι εργαζόμενες αντιμετώπισαν με... «πολιτική ωριμότητα»! Είχε δηλαδή βαφτίσει τη συγκάλυψη «πολιτική ωριμότητα»! Και βέβαια, ο καημός του δεν ήταν το «ευαίσθητο θέμα» αλλά να μην υποστεί βλάβη η Αριστερά! Με λίγα λόγια, για τον κ. Τσίπρα η σεξουαλική κακοποίηση πρέπει να συγκαλύπτεται όταν πρόκειται να υποστεί βλάβη η Αριστερά, αλλά όχι όταν πρόκειται να υποστεί βλάβη η Δεξιά.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής