Tο 168 π.Χ. ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος έχει καταλάβει την Αίγυπτο, κάποιοι λένε πως στέφτηκε και Φαραώ και ετοιμάζεται να εισβάλλει στην Αλεξάνδρεια. Στα περίχωρα της πόλης που ίδρυσε ο μεγάλος στρατηλάτης υπάρχει μια άλλη πόλη με ελληνικό όνομα, η Ελευσίνα. Εκεί ο Αντίοχος ειδοποιείται να περιμένει τον απεσταλμένο της Ρώμης Γάιο Ποπίλιο Λαΐνα. Η Ρώμη μέχρι τότε είχε πόλεμο με τη Μακεδονία και δεν ασχολήθηκε με τον Αντίοχο. Οταν όμως τελείωσε στην Πύδνα, σε μια μάχη κερδοφόρα γι’ αυτήν, αποφάσισε να θέσει στον Σελευκίδη βασιλιά τα όρια στα οποία έπρεπε να περιορίσει το βασίλειό του.

Ο Αντίοχος με τον Ποπίλιο ήταν παλαιοί φίλοι, ωστόσο ο δεύτερος στάθηκε ψυχρός απέναντί του, πήρε ένα ραβδί και τράβηξε έναν κύκλο στο χώμα, ο οποίος περιέκλειε και τους δύο. «Πριν περάσεις αυτήν τη γραμμή», είπε ο Ποπίλιος, «θα πρέπει να έχεις δώσει απάντηση στη Ρώμη»… Ο Αντίοχος προφανώς κοκκίνισε, ανέβασε πίεση, σχεδόν έσκασε από το κακό του, αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. «Ο,τι πει η σύγκλητος», ψέλλισε και πέρασε στην Ιστορία ως ο βασιλιάς που εξευτελίστηκε όπως κανένας άλλος, γιατί από εκεί που επεδίωκε δόξα μεγάλου στρατηλάτη, ενώνοντας τα βασίλεια των Σελευκιδών με εκείνα των Λαγιδών, αναγκάστηκε σε μια στιγμή να τα γυρίσει όλα πίσω στη Ρώμη και να επιστρέψει στο παλάτι του πονεμένος και καταφρονεμένος.

«Ολβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν», μας είπε ο Ευριπίδης από αρχαιοτάτων χρόνων, αλλά εμείς λίγη σημασία τού δώσαμε. Κάποιοι δε εκ των πολιτικών ταγών προφανώς είχαν κάτω από τη βάση στο μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο και μετά, τρέχοντας να μαζεύουν σταυρούς, δεν πρόλαβαν να διαβάσουν. Οχι για να κάνουν τους σπουδαίους μιλώντας στο ακροατήριο, αλλά για να μην επαναλάβουν τα λάθη των σπουδαίων που προηγήθηκαν αυτών.

Αναζήτησα την πρώτη καταγραφή της φράσης «κόκκινη γραμμή» και επειδή μου άρεσε η ιστορία του Αντιόχου σας τη μετέφερα σήμερα. Υπάρχουν και άλλες ερμηνείες για το πώς η γραμμή αυτή βάφτηκε κόκκινη, με επικρατέστερη εκείνη που θέλει η φράση να αποδίδεται στον πολεμικό ανταποκριτή της εφημερίδας «The Times» Γουίλιαμ Ράσελ, ο οποίος, παρακολουθώντας τη μάχη της Μπαλακλάβα το 1864, στη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, αναφέρθηκε αργότερα στη γραμμή των ερυθροχιτώνων στρατιωτών, που αμύνθηκαν γενναία με τα όπλα τους και τις ξιφολόγχες τους παρατεταμένες, ως μία «λεπτή, κόκκινη γραμμή από ατσάλι».

Στη λογοτεχνία, η λεπτή γραμμή που έθετε το όριο μπήκε από το ξεχαρβαλωμένο παπούτσι του Τομ Σόγιερ. Ο μικρός περιπετειώδης πρωταγωνιστής του Μαρκ Τουέιν σχεδίασε μια γραμμή στην άμμο με το πόδι του και προκάλεσε όποιο αγόρι τολμούσε να τη διασχίσει και να παλέψει μαζί του.

Στη σύγχρονη εποχή, γνωστός για την κόκκινη γραμμή του έγινε ο παρ’ ημίν Ανεξάρτητος Ελλην ηγέτης, κ. Παναγιώτης Καμμένος. Δεν πήρε κάποιο ραβδί για να την ορίσει στην άμμο, ούτε με την μπότα της στολής παραλλαγής του Στρατού Ξηράς πάτησε πόδι στον κυβερνητικό εταίρο του, λέγοντας πως στο θέμα των Σκοπίων δεν θα τον αφήσει να κάνει ρούπι. Τράβηξε μεν την κόκκινη γραμμή, αλλά όταν πια όλα είχαν τελειώσει. Η μάχη είχε χαθεί και η γείτων χώρα έπαιρνε τον δρόμο προς το επιθυμητό γι’ αυτήν και ανεπίστρεπτο για την Ιστορία. Ετσι, ο μέγας ηγέτης, μη έχοντας τι να την κάνει την κόκκινη γραμμή, την έβαλε σε διαφημιστικό σποτ. Ινα πληρωθεί το ρηθέν υπό του προφήτου, πως η Ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται ως φάρσα!