Διαφωνώ με τη σκοπιμότητα του συλλαλητηρίου, έχω τις επί μέρους ενστάσεις μου όσον αφορά τις επιπτώσεις που ενδέχεται να επιφέρει στο εθνικό συμφέρον, φοβάμαι ότι όλα αυτά οδηγούν σε εθνικό διχασμό, αλλά σέβομαι απολύτως το συναίσθημα που ξεσηκώνει τον κόσμο. Στο ξέσπασμα της κοινωνίας όλοι οφείλουμε να σκύβουμε το κεφάλι.

Κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν χάσει το μέτρο. Με τις δηλώσεις τους, τη στάση που κρατούν απέναντι στην πραγματικότητα, καθώς και το ύφος με το οποίο συμπεριφέρονται έναντι των συμπολιτών τους, θα πρέπει να καταλάβουν ότι υπονομεύουν την εθνική ομοψυχία. Επιπλέον καλλιεργούν διχαστικό κλίμα στη κοινωνία.

Οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, οι μειωτικές αναφορές, η ευκολία με την οποία ορισμένοι βάζουν ταμπέλες στην κοινή γνώμη αναδεικνύουν το αρρωστημένο πολιτικό κλίμα το οποίο ενέχεται εν πολλοίς για την πολύχρονη κοινωνικοοικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα. Όταν ο Έλληνας αισθάνεται ταπεινωμένος για όσα υπέστη, εξουθενωμένος οικονομικά και βλέπει το μέλλον των παιδιών του ζοφερό, βρήκε την ευκαιρία να ξεσπάσει. Και με τις αμετροεπείς δηλώσεις τους κάποιοι πολιτικοί, μετατρέπουν τα συλλαλητήρια σε ογκώδεις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Αυταπατώνται όσοι θεωρούν ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες του κόσμου υποκινούνται από εθνικιστικούς κύκλους. Είναι λογικό να υπάρχουν κι αυτοί μέσα στους χιλιάδες που διαδηλώνουν. Όπως υπήρχαν και μεταξύ των αγανακτισμένων. Αναμφισβήτητα οι εξελίξεις αδικούν την ουσία της υπόθεσης. Το εθνικό συμφέρον, αυτό που αποτελούσε εθνική γραμμή και αντιδρούσε η πλευρά της ΠΓΔΜ, είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και erga omnes. Ωστόσο από τη στιγμή που η κυβέρνηση κινήθηκε αγνοώντας την αντιπολίτευση, κοινώς από τη στιγμή που πήγε να την παγιδεύσει, η έλλειψη εθνικής γραμμής στρέφεται εναντίον της. Είναι προφανές ότι τα συλλαλητήρια στο εξής θα έχουν αντικυβερνητικό χαρακτήρα.

Ο πρωθυπουργός υποτίμησε την αντίδραση της κοινωνίας. Και αντί να επιδιώξει τη χάραξη εθνικής γραμμής σε συνεννόηση με την αντιπολίτευση, επιδόθηκε σ' έναν αγώνα να πείσει τον κυβερνητικό του εταίρο. Ορθώς είπε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως το κράτος έχει συνέχεια και ότι ο ίδιος τη σέβεται. Στα λόγια όμως, γιατί στην πράξη δεν έκανε το ίδιο που είχε κάνει ο Κώστας Καραμανλής με τον Γιώργο Παπανδρέου. Αδίκησε τον εαυτό του γιατί ενώ έχει το πολιτικό θάρρος να βγάλει από το τέλμα μια υπόθεση δεκαετιών, έβαλε ο ίδιος τη σταγόνα που ξεχείλισε την αντίδραση της κοινής γνώμης για την κυβέρνησή του. Με κίνδυνο πλέον να διολισθήσει η χώρα σ' έναν ανεξέλεγκτο εθνικιστικό λαϊκισμό.

Οι εξελίξεις καθιστούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη σταθεροποιητικό παράγοντα σ' ένα ιδιαίτερα ασταθές και ρευστό πολιτικό περιβάλλον. Η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα του μέτρου και της σύνθεσης, της εθνικής συνεννόησης και της σύνεσης, πρέπει να αντισταθεί σε όσους επιδιώκουν την «ιδεολογικοποίηση» του εθνικού συναισθήματος. Κανείς δεν θέλει να μετατραπεί σε λέσχη ελιτιστών που παρακολουθεί ψυχρά τις εξελίξεις. Κάθε άλλο, αλλά δεν πρέπει να διολισθήσει στα δεξιά υιοθετώντας ακραίες θέσεις. Το χρέος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να κρατήσει σταθερά την κεντροδεξιά στον χώρο του μετριοπαθούς κέντρου. Εκεί όπου την τοποθέτησε ο ιδρυτής της, την κράτησε ο πατέρας του, και τη διατήρησε ο Κώστας Καραμανλής.