Τσάμπα μάγκες, κεντροδεξιοί του Μητσοτάκη και αριστεροί του Τσίπρα, οικονομικά αναλφάβητοι δημοσιογράφοι και ημιμαθείς διεθνολόγοι, να σας ενημερώσω ότι το τραπεζικό κραχ στην Τουρκία και η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας δεν πρόκειται να μας σώσουν από τα δρομολογημένα σχέδια του Ερντογάν. Απλώς να σας θυμίσω ότι, παρά το γεγονός ότι συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την τυπική έξοδό μας από τα Μνημόνια, οι ελληνικές τράπεζες είναι ακόμη άρρωστες, λόγω των «κόκκινων» δανείων και τα ελληνικά κρατικά ομόλογα παραμένουν ακόμη στην υποβαθμισμένη κατηγορία της πιστοληπτικής περιοχής των junk bonds. Δηλαδή, στον πιστοληπτικό σκουπιδότοπο... Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι εγκλωβισμένη (παρά τις συνεχείς αναβαθμίσεις από Μoody’s, Fitch και S&P) στη χαμηλότερη πιστοληπτική διαβάθμιση της ευρωζώνης, χαμηλότερη του «investment grade» (επενδυτική διαβάθμιση) επίπεδο που διαχωρίζει τα «ασφαλή ομόλογα» από τα «σκουπίδια» για άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές.

Η πρώτη χρεοκοπία κράτους της σύγχρονης Ευρώπης του ευρώ, της Ελλάδας, είναι απείρως ταπεινωτική και εγκληματική, με βαθιές τις πληγές, ενώ δεν έχει ακόμη αποπληρωθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κυβέρνηση Τσίπρα ουσιαστικά εκχώρησε στους δανειστές την υλοποίηση της πιο ραγδαίας αλλαγής στη δομή της οικονομίας για 99 χρόνια μέσω του Υπερταμείου και του ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλώντας τα πάντα. Το κωμικό project, «Η Τουρκία στο ΔΝΤ», σταματήστε να το προβάλλεται ως φόβητρο στα μούτρα των Ελλήνων πολιτών. Η χρεοκοπία της τουρκικής οικονομίας αναμένεται κατά μια φαιδρή άποψη από ώρα σε ώρα, εδώ και πολλά χρόνια. Ομως, ο Ερντογάν προετοιμάζεται συνεχώς και αδιάλειπτα πάνω σε ένα πλαίσιο εξαιρετικά στιβαρών στόχων αναγέννησης της εικόνας της χώρας του για την επέτειο των εκατό χρόνων από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας. Το σχέδιο ονομάστηκε «2023» και το συνολικό του κόστος υπολογίστηκε αρχικά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.

Η ανακοίνωση της υποβάθμισης 13 τουρκικών τραπεζών από τον οίκο Moody’s με την προειδοποίηση για ενδεχόμενο επιβολής capital controls στην κίνηση των κεφαλαίων ήταν μια κίνηση αναμενόμενη μετά την υποβάθμιση της τουρκικής οικονομίας μία εβδομάδα νωρίτερα. Ως γνωστόν, η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει μια πολύμηνη κρίση, καθώς έχει πέσει στην «τέλεια καταιγίδα»: η υποτίμηση της λίρας έχει συνοδευτεί από αδυναμία να αυξηθούν οι εξαγωγές και το τουριστικό συνάλλαγμα εξαιτίας του κορονοϊού. Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν ανησυχεί για τη σοβαρή επιδείνωση της οικονομίας... Ομως είναι προετοιμασμένος. Η Αγκυρα απέσυρε ήδη όλο τον χρυσό της από τις ΗΠΑ... Στην αμερικανική κεντρική τράπεζα η Τουρκία διατηρούσε 28,7 τόνους χρυσού. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι μάλλον ο μοναδικός ηγέτης σύγχρονου κράτους που αρνείται το δόγμα «η οικονομία κινεί την Ιστορία» και πολύ περισσότερο το πεπρωμένο της χώρας του. Ούτε, φυσικά, πρόκειται να υποκύψει στις επαπειλούμενες κυρώσεις. Ας μην... επιμηκύνουμε, λοιπόν, τις «γαλάζιες» ψευδαισθήσεις μας.

Πάντως, αξίζει να επισημανθεί, μέσα στην ηλίθια υστερία που καλλιεργείται μονίμως από ημιμαθείς και κομματικά χειραγωγούμενους δημοσιογράφους, ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει Ελλάδα, ούτε εάν και όταν προσφύγει στη σωτηρία του ΔΝΤ. Το παρελθόν εγγυάται το μέλλον, καθώς ο Ερντογάν έχει χειριστεί την κρίση με επιτυχία. Στη δεκαετία 19982008 αναδείχθηκε στον μεγαλύτερο δανειστή του ΔΝΤ (προτού εμείς πάρουμε τα πρωτεία) με το συνολικό ποσό των 46 δισ. δολαρίων. Mετά τo συναλλαγματικό και τραπεζικό κραχ του 2001, μπήκε το 2002 σε 3ετές πρόγραμμα του ΔΝΤ. Στα τέλη του έτους έγιναν εκλογές, το ΑΚΡ τις κέρδισε με 34,26% και στις 14 Μαρτίου 2003 ο Ταγίπ Ερντογάν σχημάτισε κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε την εφαρμογή ενός εξαιρετικά σκληρού προγράμματος, το οποίο πέτυχε. Αλλά ο Ερντογάν, διαπιστώνοντας ότι η Τουρκία δεν ήταν τελείως έτοιμη, δεν δίστασε να ζητήσει την ανανέωσή του για άλλη μία 3ετία, έως τον Μάιο 2008. Και αυτό ολοκληρώθηκε επιτυχώς και αποπληρώθηκε νωρίτερα κατά δύο χρόνια. Αυτά.