Ήταν 29 Απριλίου του 2017. Στο «Stadium of Light» τα φώτα έσβηναν. Όχι απλά στο γήπεδο, αλλά στην ψυχή, στο βλέμμα στο παρελθόν και στο μέλλον μιας ολόκληρης πόλης. Η Σάντερλαντη ομάδα σύμβολο της εργατικής βορειοανατολικής Αγγλίας υποβιβάζεται από την Πρέμιερ Λιγκ. Στα μάτια ενός ηλικιωμένου φιλάθλου που κάθεται μόνος και σκυφτός σε ένα άδειο κάθισμα καθρεφτίζεται το τέλος. Όχι ενός αγώνα. Ενός κόσμου.
Η εικόνα έκανε τον γύρο του κόσμου. Όχι γιατί ήταν απλώς μια ήττα. Ήταν η παραδοχή της κατάρρευσης. Η Σάντερλαντ άλλοτε υπερήφανη δύναμη έπιανε πάτο. Και δεν ήταν το τέλος, αλλά μόνο η αρχή της κατηφόρας.
Σάντερλαντ: Η απώλεια ταυτότητας και η αναγέννηση από τις στάχτες
Η Σάντερλαντ δεν σταμάτησε στην Τσάμπιονσιπ. Έπεσε κατευθείαν στη League One. Από τα φώτα του Όλντ Τράφορντ στα αποδυτήρια της Ρότσντεϊλ. Ένας σύλλογος χωρίς διοίκηση χωρίς πλάνο με παίκτες που δεν ήξεραν γιατί παίζουν και για ποιον. Η πόλη πάγωνε. Όχι από το αγγλικό ψύχος αλλά από την αδιαφορία του ποδοσφαιρικού της τέκνου.
Και τότε ήρθε το Netflix. Όχι να δώσει λύση αλλά να φανερώσει την αλήθεια. Το «Sunderland Till I die» άνοιξε τα αποδυτήρια τους διαδρόμους τα τηλεφωνήματα τα βλέμματα. Έδειξε στον κόσμο ότι αυτή η ομάδα δεν είναι απλώς μια φανέλα. Είναι άνθρωποι εργάτες μανάδες παιδιά. Είναι ζωή.
Το 2021 ένας Γάλλος με βασιλικό όνομα ο Σιρίλ Λουί Ντρεϊφούς αγοράζει τον σύλλογο. Οι σκεπτικιστές πολλοί. Τα βλέμματα καχύποπτα. Μα για πρώτη φορά μετά από χρόνια το πλάνο υπήρχε. Ήταν αληθινό. Νέοι παίκτες σύγχρονες ιδέες ήθος και πειθαρχία. Ένα χρόνο μετά, ήρθε η πρώτη ανταμοιβή καθώς η Σάντερλαντ κερδίζει τα πλέι οφ της League One και επιστρέφει στην Τσάμπιονσιπ. Όχι γιατί είχε τα περισσότερα λεφτά. Αλλά γιατί είχε καρδιά. Είχε κόσμο που δεν εγκατέλειψε ποτέ. Που τραγουδούσε στα κρύα βράδια του Νοέμβρη μες τη λάσπη για κάτι μεγαλύτερο από τη μπάλα.
Η δικαίωση
Το 2025 οκτώ χρόνια μετά την κατάρρευση η Σάντερλαντ επιστρέφει εκεί που ανήκει. Στην Πρέμιερ Λιγκ. Και δεν είναι απλώς επιστροφή. Είναι απόδειξη. Πως όταν έχεις πίστη όταν δεν τα παρατάς όταν η ήττα γίνεται μάθημα και όχι στίγμα μπορείς να γυρίσεις. Ο ηλικιωμένος φίλαθλος της φωτογραφίας ίσως να είναι ακόμα εκεί. Στο ίδιο κάθισμα. Με την ίδια στολή. Μόνο που αυτή τη φορά δεν σκύβει το κεφάλι. Κοιτάζει ψηλά. Γιατί ξέρει. Αυτό δεν είναι απλώς ποδόσφαιρο. Είναι Σάντερλαντ.