Η Αλαμπάμα είναι από τις πιο συντηρητικές πολιτείες της Αμερικής και θεωρείται απόρθητο φρούριο των Ρεπουμπλικανών. Έτσι, όταν με τον διορισμό του πρώην γερουσιαστή της Αλαμπάμα Τζεφ Σέσιονς στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Τραμπ, προκηρύχθηκαν εκλογές, έμοιαζε βέβαιο ότι τον θώκο του γερουσιαστή θα καταλάμβανε και πάλι ένας Ρεμπουμπλικανός.

Ο εν λόγω υποψήφιος, Ρόι Μουρ, έχει ενδιαφέρουσες απόψεις, όπως ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να κηρυχθεί παράνομη και ότι η καλύτερη περίοδος των ΗΠΑ ήταν η εποχή της δουλείας. Προφανώς, οι απόψεις αυτές νοούνται προσόν, κατά την άποψη των ψηφοφόρων του. Η βεβαιότητα της εκλογής του, όμως, δεν κλονίστηκε ούτε όταν το φως της δημοσιότητας είδαν καταγγελίες πως ο Ρόι Μουρ είχε κακοποιήσει σεξουαλικά μια σειρά από παιδιά και εφήβους. Τα διάσημα ηθικιστικά αντανακλαστικά της αμερικανικής κοινής γνώμης εδώ διαψεύστηκαν. Το εκλογικό σώμα της Αλαμπάμα έμοιαζε να προτιμά να εκλέξει γερουσιαστή έναν πολιτικό που τον κατηγορούν δημόσια για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών παρά έναν Δημοκρατικό. Ο πρόεδρος Τραμπ φυσικά δήλωσε την αμέριστη υποστήριξή του στον Ρόι Μουρ.

Τελικά, τα πράγματα πήγαν διαφορετικά. Νικητής, αν και οριακά, αναδείχτηκε ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Νταγκ Τζόουνς. Το ενδιαφέρον, όμως, δεν ήταν η νίκη καθαυτή αλλά ο τρόπος που συνέβη.

Ο Τζόουνς εξελέγη χάρη στην τεράστια κινητοποίηση των μαύρων ψηφοφόρων της πολιτείας. Ένα από τα πιο υψηλά του ποσοστά, το έλαβε στην περίφημη Σέλμα, την πόλη που πρωτοστάτησε εναντίον του διαχωρισμού μαύρων και λευκών τη δεκαετία του 1960, από όπου ξεκινούσαν οι διάσημες πορείες «από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι». Σε μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας, ο Νταγκ Τζόουνς ήταν ο εισαγγελέας της Βόρειας Αλαμπάμα που είχε πετύχει τις καταδίκες των δύο τελευταίων κατηγορουμένων –μελών της Κου Κλουξ Κλαν– για τη βομβιστική επίθεση στην Βαπτιστική Εκκλησία της 16ης Οδού, στο Μπέρμινχαμ, που είχε κοστίσει τη ζωή σε τέσσερα κορίτσια.

Από μόνη της, η εκλογή του Τζόουνς δεν σημαίνει πολλά πράγματα – όσο κι αν οι Δημοκρατικοί θριαμβολογούν (δικαιολογημένα) και μιλούν για ανάκτηση της πλειοψηφίας στο Κονγκρέσο στις εκλογές του 2018 (όχι τόσο δικαιολογημένα).

Αλλά η ιδέα ότι η μνήμη και η ζωντανή συνείδηση των αγώνων των μαύρων της Αλαμπάμα για πολιτικά δικαιώματα, έφραξε τον δρόμο στον εκλεκτό υποψήφιο του Ντόναλντ Τραμπ είναι το δίχως άλλο συγκινητική. Και πολύ πολύ ενθαρρυντική.