Εξάλλου στον πρόλογο της συνέντευξης στην Έφη Μαρίνου και στις σελίδες της Εφημερίδας των Συντακτών, αποκαλύπτεται πως είχε βολιδοσκοπηθεί αρκετό καιρό για μια συνέντευξη και τελικά επέλεξε η ίδια η Μπέτι την στιγμή.

Μια στιγμή αρκετά καθοριστική στο πολιτικό σκηνικό αφού θα προδιαγράψει το αμέσως επόμενο διάστημα τις κινήσεις όλων. Κι αυτό αφού πια –αν εξαιρέσεις το μέτωπο των πλειστηριασμών- η κυβέρνηση έχει καταφέρει να καθορίζει η ίδια την πολιτική ατζέντα για όλους και να τους μετακινεί εκεί που επιλέγει, δείγμα της εντελώς αδύναμης πολιτικής αντιπολίτευσης από τα συστημικά κόμματα. Η συνέντευξη για παράδειγμα της Μπαζιάνα, ακόμη κι αν δεν προοριζόταν να ενταχθεί ή να μετρηθεί στο κάδρο της κυβερνητικής ρητορικής, καταγράφηκε ως έτσι και μάλιστα υπό το φίλτρο της πιο ανθρώπινης και ζεστής εκδοχής της αφού οι απαντήσεις της συζύγου του πρωθυπουργού θα μπορούσαν να είναι η φωνή της οριοθετημένης αριστερόστροφης ματαίωσης του 2015.

Κι αν αναζητά κάποιος ένα νέο πολιτικό στοιχείο που να δείχνει κάτι στα λόγια της αυτό δεν είναι άλλο από την αποστροφή της “ο πόλεμος έχει πολλές μάχες”. Μια φράση που αποτυπώνει μια ολόκληρη στρατηγική από το καλοκαίρι του 2015. Αναδίπλωση, ήττα, συνθηκολόγηση, εξωφρενική οικειοποίηση όλων των επιχειρημάτων των πολιτικών αντιπάλων, μετακύλιση της κουβέντας στον ηθικό καπιταλισμό και στις δεξιότητες. Τώρα όμως, και αυτό θα διαφανεί άμεσα είμαστε σε άλλο επίπεδο της κυβερνητικής πολιτικής. Ο πρωθυπουργός έχει πείσει το πλήρωμά του πως τα μέτρα της τρίτης αξιολόγησης είναι τα τελευταία, η έξοδος από το μνημόνιο προέχει και είναι συνυφασμένη με την ανάκτηση βαθμών ελευθερίας και αυτοδύναμης άσκησης πολιτικής.

Ο ίδιος χρησιμοποίησε και όχι τυχαία, το “ταξικό πρόσημο” στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο (8 Iανουαρίου): “Θα είναι μια χρονιά που θα μπορέσουμε να κάνουμε ακόμη πιο σαφές το δικό μας ταξικό πρόσημο και τον δικό μας πολιτικό προσανατολισμό”, είπε ο Αλέξης Τσίπρας προαναγγέλλοντας τον πυρήνα των επόμενων κινήσεων που είναι προφανές πως θα σηματοδοτήσουν μια ανάποδη από την συνθηκολόγηση του 2015 πορεία. Αν η Μπέτι χτύπησε στο συναίσθημα, στο θυμικό της αριστερής μελαγχολίας, ο Αλέξης αναλαμβάνει πιο έμπρακτα να αλλάξει το μείγμα. Το ερώτημα είναι σε ποιο ακριβώς ακροατήριο θα απευθυνθεί αφού οι πολλοί φτωχοποιημένοι δεν ψηφίζουν και οι μεσαίοι φοβούνται.

Και επίσης, πόσο θα πείσει τους παλιούς του συντρόφους πως είναι ο άσωτος αριστερός γιος που απλώς είχε χαθεί για λίγο στο δάσος του ρεαλισμού και της διαχείρισης. Έχει πάντως την πρωτοβουλία των κινήσεων.