Μόνο τυχαίες δεν θα πρέπει να θεωρούνται οι προκλητικές και σε πολλές περιπτώσεις σε ευθεία σύγκρουση με τον πολιτικό μας πολιτισμό, δημόσιες παρεμβάσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη. Απεναντίας, όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα εκφράζουν την άποψη ότι βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τα «θέλω» του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

«Είναι ο Μένιος (Κουτσόγιωργας) του ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρουν με νόημα, θέλοντας να καταδείξουν το μέγεθος της απόλυτης ταύτισης ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Επί της ουσίας, ο Χανιώτης πολιτικός λειτουργεί αντ’ αυτού, επιδιώκοντας να προκαλέσει τρόμο στους «τοκογλύφους των τραπεζών», στους ιδιοκτήτες των «βοθροκάναλων» και στους κάθε λογής νταβατζήδες του τόπου. Προφανώς ο κ. Πολάκης επενδύει στην ασθενή μνήμη των πολιτών, πιστεύοντας παράλληλα ότι ο κόσμος δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται σε απόλυτη ταύτιση με την εγχώρια επιχειρηματική ελίτ.

Επί των ημερών Τσίπρα το Μέγαρο Μαξίμου έχει μετατραπεί σε «Κέντρο Διερχόμενων Επιχειρηματιών». Καλές είναι οι κραυγές και οι τσαμπουκάδες του μουστακαλή Σφακιανού, ωστόσο είναι ελάχιστοι πια εκείνοι που μασάνε. Πλέον αποτελεί κοινό μυστικό ότι ποσώς απασχολεί τον κ. Τσίπρα η υπουργική αποτελεσματικότητα του κ. Πολάκη. Εκείνο που ενδιαφέρει τον απερχόμενο πρωθυπουργό είναι να ακούγονται όσο πιο δυνατά γίνεται οι κραυγές του πολιτικού του «λυκόσκυλου». Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Μάλιστα, αποτελεί ουτοπία να πιστεύε κανείς ότι ο υπουργός γράφει, τραμπουκίζει, κραυγάζει, απειλεί και ηχογραφεί ερήμην του κ. Τσίπρα. Απεναντίας, όλα, μα όλα είναι σε γνώση του νεκροθάφτη της Αριστεράς. Ο,τι δεν μπορεί για λόγους δήθεν πολιτικής ευπρέπειας να πει ο πρόεδρος Αλέξης το εκστομίζει με περισσή ευκολία ο Πολάκης, αδιαφορώντας για το όποιο προσωπικό κόστος. Αλλωστε, έχει καταλάβει ότι στο «είδος» του είναι μοναδικός και, όπως όλα δείχνουν, αναντικατάστατος. Οπως μοναδικός ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και ο Μένιος Κουτσόγιωργας για τον Ανδρέα Παπανδρέου, στα πρώτα χρόνια της ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης.

Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τους αντιπάλους του. Ελάχιστοι -όπως συμβαίνει τώρα και με τον Πολάκη- τολμούσαν να αντιπαρατεθούν μαζί του. Ο δε πολιτικός λόγος του Μένιου ήταν σκληρός και σε πολλές περιπτώσεις υπερέβαινε τα εσκαμμένα. Το «Δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε, κύριε Μητσοτάκη…» έχει μείνει στη μεταπολιτευτική κοινοβουλευτική ιστορία. Οπως συμβαίνει σήμερα με τους Τσιπροπολάκηδες, έτσι και τότε με τον Παπανδρέου και τον Κουτσόγιωργα κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει τις συνέπειες που θα είχε για έναν πολιτικό η ανάρμοστη συμπεριφορά του έναντι των αντιπάλων του. Η ήττα του ΠΑΣΟΚ σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για τον πανίσχυρο υπουργό του Ανδρέα, ο οποίος δεν άντεξε και ξεψύχησε στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου. Η περίπτωση Κουτσόγιωργα θα πρέπει να βρίσκεται στο μυαλό όσων ονειρεύονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε σύγχρονη Βενεζουέλα.