Με το νέο σχήμα, στο οποίο παραμένουν οι βασικοί υπουργοί στην θέση τους, η κυβερνηση επιχειρεί μία νέα αρχή στην έναρξη του νέου έτους. Ενός έτους που, ας μη μας ξεγελούν τα εμβόλια, παραμένει μία δύσκολη περίοδος, καθώς εκτός από την αντιμετώπιση της πανδημίας στο δεύτερο στάδιό της που περιλαμβάνει και την εμβολιαστική ασπίδα, πρέπει να συντηρηθούν οικονομικά η χώρα και οι πολίτες της.

Σ’ αυτήν την διττή κυβερνητική προσπάθεια η ευθύνη δεν είναι μόνο της πολιτικής ηγεσίας που έχει αναλάβει τις τύχες της χώρας σε μία εξαιρετικά δυσχερή περίοδο. Ευθύνη για ανάλογη συνδρομή έχει και η ελληνική κοινωνία, καθώς χωρίς την δική της αυτοπειθαρχία δεν θα μπορέσει η χώρα να περάσει τον κάβο και της νέας χρονιάς, αν λάβουμε μάλιστα υπόψιν ότι τα γεγονότα, ιδίως τα δυσάρεστα δεν προειδοποιούν, Η εμπειρία μας του τελευταίου διαστήματος και μάλιστα σε πλανητικό επίπεδο, αρκεί για του λόγου το αληθές.

Ίσως είναι ευκαιρία, η προσπάθεια που γίνεται για την αναγκαία ανασύνταξή μας ως χώρας και ως κοινωνίας να δημιουργήσει τις προοπτικές για ένα άλλο ελληνικό αύριο που δεν θα έχει καμμία σχέση με τον εφησυχασμό της Μεταπολίτευσης που εδραίωσε μεν την δημοκρατία αλλά υπερτόνισε τα δικαιώματα, υποβαθμίζοντας τις υποχρεώσεις. Κυβέρνηση και κοινωνία είναι επιβάτες στην ίδια βάρκα. Και όταν αυτή αρχίζει και βάζει νερά ο κίνδυνος δεν θα κάνει διακρίσεις.