Στις 22 Νοεµβρίου η ιστορική µνήµη φέρνει στον νου µας την Κορυτσά και τον Ελληνισµό της Βορείου Ηπείρου. Τέτοια ηµέρα του 1940 ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε θριαµβευτής στην Κορυτσά και οι καµπάνες χτυπούσαν πανηγυρικά σε όλη την Ελλάδα. Οι κάτοικοι της πόλης υποδέχθηκαν τον Στρατό µας µε πολυάριθµες ελληνικές σηµαίες. Σήµερα οι αλβανικές κυβερνήσεις αρνούνται την ύπαρξη Ελλήνων στην Κορυτσά.

Η απογραφή πληθυσµού, εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων, που διοργανώνει από τις 14 Σεπτεµβρίου η αλβανική κυβέρνηση έχει καταγγελθεί από την οργάνωση «Οµόνοια» της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας ως διαβλητή. Οι απογραφείς ρωτούν την εθνική καταγωγή µόνο στις περιοχές τις οποίες και τώρα και επί κοµµουνιστικού καθεστώτος οι Αλβανοί ιθύνοντες χαρακτήριζαν ως «µειονοτικές». Αυτός ο αυθαίρετος προσδιορισµός πρέπει να καταργηθεί. Οι Βορειοηπειρώτες που έλαβαν ήδη ελληνική υπηκοότητα -παράλληλα µε την αλβανική- πλησιάζουν τις 300.000. Η διαβλητή απογραφή προφανώς θα δείξει πολύ µικρότερο αριθµό Ελλήνων. Είναι σκόπιµη ενέργεια, για να διατηρείται ο αριθµός των 60.000, τον οποίο είχε καθορίσει ως αποδεκτό το καθεστώς των κοµµουνιστών Χότζα και Αλία.

Η φυλάκιση του εκλεγµένου δηµάρχου Χιµάρας, Φρέντη Μπελέρη, είναι µια διάσταση του προβλήµατος. Σηµαντική, βεβαίως, µε πολιτικές, νοµικές και ανθρωπιστικές προεκτάσεις. Αλλά η µεγάλη εικόνα περιλαµβάνει και άλλα προβλήµατα: την πλαστή απογραφή, την καταπάτηση περιουσιών, την προπαγάνδα για τα δικαιώµατα των Τσάµηδων-απογόνων των συνεργατών των ναζί, τις θεωρίες περί «Μεγάλης Αλβανίας» κ.ά. Με αφορµή την κράτηση του Μπελέρη και τη δίωξη κατά του συνεργάτη του, Π. Κοκαβέση, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε ένα µέτρο πίεσης, το οποίο αξίζει να σχολιασθεί ως θετικό. Συγκεκριµένα, αρνήθηκε να υπογράψει την κοινή επιστολή των 27 κρατών-µελών της Ε.Ε. προς την Αλβανία για το άνοιγµα της πρώτης δέσµης προενταξιακών κεφαλαίων. H πρώτη δέσµη για τα ζητήµατα που πρέπει να επιλύσει κάθε υποψήφια χώρα περιλαµβάνει πέντε κεφάλαια, τα οποία αφορούν: Πρώτον, τη δικαστική εξουσία και τα θεµελιώδη δικαιώµατα. ∆εύτερον, το κράτος ∆ικαίου, την ελευθερία και την ασφάλεια. Τρίτον, τις δηµόσιες προµήθειες. Τέταρτον, τις στατιστικές. Πέµπτον, τον οικονοµικό έλεγχο. Επιπλέον, πρέπει να πιέσουµε για την εκ νέου διενέργεια της απογραφής στις περιοχές της µειονότητας µε τάµπλετ, τα οποία θα λειτουργούν σωστά και θα καταγράφουν εθνική και θρησκευτική ταυτότητα σε όλες τις περιοχές.

Μέχρι τώρα οι καταγγελίες αναφέρουν ότι τα τάµπλετ δεν περιλάµβαναν κρίσιµες ερωτήσεις σε περιοχές όπως η πόλη του Αργυροκάστρου, η Κορυτσά κ.α. Ας σταµατήσουν τα παιγνίδια εις βάρος του Ελληνισµού. Η κυβέρνηση µπορεί και πρέπει να ασκήσει µεγαλύτερη πίεση προς τα Τίρανα. Μιλώντας για την απελευθέρωση της Κορυτσάς, καλό είναι να θυµόµαστε και τη σηµαντική παρουσία βλαχοφώνων Ελλήνων στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή. Η Μοσχόπολη, νυν Βοσκοπόγιε, υπήρξε κατά τον 18ο αιώνα η πνευµατική και εκπαιδευτική ακρόπολη του υπόδουλου Ελληνισµού, µε σχολεία, ναούς, τυπογραφεία. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι ήσαν Βλάχοι µε ελληνική συνείδηση και ορθόδοξη πίστη. Ας ενθαρρύνουµε και σήµερα τους Βλάχους της Βορείου Ηπείρου να αναδείξουν την ιστορία τους και την ελληνικότητά τους.

Η κυβέρνηση έδωσε ήδη ένα εύγλωττο µήνυµα προς τα Τίρανα. Ελπίζω η πίεση να συνεχισθεί.

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 18/11