Πολλοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν «σοκ» τα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ για τις γεννήσεις που δημοσίευσε η «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» και δείχνουν ότι το ελληνικό έθνος βαίνει προς τον βιολογικό του αφανισμό, αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά και άμεσα. Υπενθυμίζουμε, 73.000 γεννήσεις το 2023, η χειρότερη επίδοση από το 1932, όταν η ΕΛΣΤΑΤ άρχισε να δημοσιεύει τον ετήσιο αριθμό γεννήσεων.

Εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων ανέρχεται ετησίως σε 40.000-65.000, χάνεται δηλαδή μία μεγάλη ελληνική πόλη κάθε χρόνο. Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, «οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατά το 2022 ανήλθαν σε 76.095 (39.305 αγόρια και 36.790 κορίτσια) καταγράφοντας μείωση κατά 10,8% σε σχέση με το 2021, που ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια)». Και από το 2022 στο 2023 υπήρξε αντίστοιχη ποσοστιαία μείωση στις γεννήσεις (από 85.346 μόλις 76.095).

«Οι θάνατοι, κατά το 2022, ανήλθαν σε 140.801 (70.802 άνδρες και 69.999 γυναίκες) καταγράφοντας μείωση κατά 2,2% σε σχέση με το 2021, που ήταν 143.923 (73.420 άνδρες και 70.503 γυναίκες)». Άρα το 2022 μειωθήκαμε ως πληθυσμός κατά 65.000, χάθηκε δηλαδή μία πόλη σαν τα Ιωάννινα. Στην υπογεννητικότητα θα πρέπει να προστεθεί και η μετανάστευση, η εκροή πληθυσμού, που εκτοξεύθηκε από την εποχή των μνημονίων και πήρε διαστάσεις νέου μεταναστευτικού κύματος, αφού έφυγαν (και φεύγουν) εκατοντάδες χιλιάδες. Κι όμως, καμία κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με το ζήτημα.

Καμία σοβαρή δημογραφική πολιτική δεν εκπονήθηκε, κανένα αποτελεσματικό μέτρο δεν ελήφθη, καμία ολοκληρωμένη μελέτη δεν έγινε για το πώς μπορεί να ανακοπεί ο βιολογικός μαρασμός του έθνους. Μόνο οι αδιανόητες ανοησίες περί Μεταναστευτικού που θα λύσει το Δημογραφικό, δηλαδή ότι λύση για την υπογεννητικότητα είναι η αντικατάσταση του πληθυσμού, των Ελλήνων με κάποιους άλλους. Κατά τα άλλα, προέκυψε ως προτεραιότητα ο γάμος των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμά τους στην υιοθεσία. Σε μία χώρα που γερνάει και πεθαίνει.

Η πρώτη έκθεση για το δημογραφικό, το πρώτο καμπανάκι είχε χτυπήσει (ήδη αργά) το 1992 με σχετική μελέτη που είχε κατατεθεί στη Βουλή. Τότε το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων ήταν οριακά θετικό. Έκτοτε, δηλώσεις, διαπιστώσεις, προειδοποιήσεις και από πράξεις μηδέν. Αποτέλεσμα, όπως είπαμε, κάθε χρόνο να σβήνουμε μία μεγάλη ελληνική πόλη από τον χάρτη. Μέχρι να μην υπάρχει τίποτα άλλο να σβήσουμε, διότι θα έχουμε σβήσει ως έθνος. 

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 18/1