Η εµφανώς «καθεστωτική» δίκη του Φρέντη Μπελέρη πρωτόδικα κατέληξε. Ένοχος για αθέµιτες πρακτικές εξαγοράς επιρροής και ψήφων. Η ακροαµατική διαδικασία µπορεί να ήταν µια «κωµωδία», αλλά τελικά οι ελληνικές πιέσεις για µια δίκαιη δίκη στα ευρωπαϊκά πρότυπα «κράτους δικαίου» έπεσαν στο κενό. Τι σηµαίνει αυτό; Ότι ο Μπελέρης παραµένει προφυλακισµένος περιµένοντας την εκδίκαση της έφεσής του, που υπολογίζεται µε τα δεδοµένα της Αλβανίας µέσα στο καλοκαίρι. Σε περίπτωση που επικυρωθεί η ενοχή του και περίπου η ποινή του πρωτόδικου δικαστηρίου, πρώτον, ακυρώνεται η εκλογή του στη δηµαρχία Χειµάρρας και, δεύτερον, παραµένει στη φυλακή ως τον Σεπτέµβριο, αφού η διάρκεια της προφυλάκισης και η ποινή που θα επικυρωθεί θα συγκλίνουν χρονικά.

Η Αθήνα έπειτα από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις δηλώνει απογοητευµένη, αλλά και αποφασισµένη να αναδείξει τις «µαύρες τρύπες» στο κράτος δικαίου στην Αλβανία και τις µεθοδεύσεις Ράµα, συνδεδεµένες µε τα «σκοτεινά συµφέροντα» της αλβανικής µαφίας, που θα επηρεάσουν φυσικά την προενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην Ευρώπη, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα τις διµερείς σχέσεις έτι περαιτέρω.

Αξίζει να σηµειωθεί ότι οι σχέσεις Ελλάδας - Αλβανίας τα τελευταία χρόνια κινούνταν σε φάση οµαλότητας και εναρµόνισης ακόµη και στο πεδίο της χάραξης χωρικών υδάτων και ΑΟΖ. Οι δε µεθοδεύσεις µε την εκλογή Μπελέρη στη Βόρειο Ήπειρο συνδέονταν µε προσωπικές επιδιώξεις του πρωθυπουργού Ράµα και οργανωµένων οικονοµικών συµφερόντων που επιβουλεύονται τις περιουσίες των οµογενών µειονοτικών ως προς ζώνες τουριστικής επιχειρηµατικής εκµετάλλευσης. ∆εν συνδέονταν δηλαδή µε οργανικά θέµατα µεταξύ των δύο χωρών.

Στην παρούσα πλέον φάση στο µέτωπο µε την Αλβανία ο «καθρέπτης είναι ανεστραµµένος». Η Ελλάδα θα σκληρύνει περισσότερο τη στάση της στο ευρωπαϊκό µέτωπο, αλλά θα πρέπει να ζητήσει επιπλέον εγγυήσεις σε επίπεδο ΟΗΕ για τη διεθνώς και καταστατικά αναγνωρισµένη ελληνική µειονότητα επί αλβανικού εδάφους, πέραν από τις επικοινωνίες µε ΗΠΑ και ευρωπαϊκές δυνάµεις σχετικά. Ταυτόχρονα η Τουρκία µε ευθυκρισία και αντανακλαστικά για τα στρατηγικά συµφέροντά της έχει προχωρήσει ήδη, αξιοποιώντας τη συγκυρία, σε στρατιωτική (αµυντική) συµφωνία µε την Αλβανία. Ήδη σε παλιό λιµάνι της Αλβανίας που βλέπει Αδριατική οργανώνει ναύσταθµο για το πολεµικό της ναυτικό.

Ενώ το «βάθος» της συµφωνίας της Άγκυρας µε τα Τίρανα παραπέµπει στις τελευταίες συµφωνίες στρατιωτικής «προστασίας» της Τουρκίας στη Σοµαλία και το Τζιµπουτί, που της επέτρεψαν πρόσβαση στα διαδραµατιζόµενα στην Ερυθρά Θάλασσα. Στην προκειµένη περίπτωση βέβαια θέτει σε «κατάσταση πολιορκίας» την Ελλάδα και από τον βαλκανικό Βορρά, πέραν της Ανατολής στο Αιγαίο. Κάτι αντίστοιχο εξελίσσει και στην Αίγυπτο µε τις συµµαχίες της στην Αφρική. Η ελληνική διπλωµατία και το «βαθύ κράτος» των υπηρεσιών της θα πρέπει να λάβουν εξάλλου υπόψη και να οργανωθούν για µια επιστροφή του βρετανικού παράγοντα στα ∆υτικά Βαλκάνια, µε ένα δυνάµει κεφάλαιο προς «επένδυση» στην περιοχή της τάξης, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες, των 4,5 δισ. στερλινών. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο δηλαδή για τις αγγλικές δυνατότητες.

Η Βρετανία παράλληλα είναι ο πιο στενός, στρατηγικός σύµµαχος της Τουρκίας από τις ευρωπαϊκές δυνάµεις σε όλα τα µέτωπα. Και µπορεί η Ελλάδα να είναι «επενδεδυµένη» µε σταθερότητα στην αµερικανική στρατηγική στη διαδροµή Ανατολικών Βαλκανίων µέχρι την Πολωνία ή και την Ουκρανία, µε έµφαση στην παρευξείνια οπτική, αλλά µε άξονα την Αλβανία και τον «φουσκωµένο» µεγαλοϊδεατισµό της µπορεί η «πυριτιδαποθήκη» των failed states των ∆υτικών Βαλκανίων, άρα και η συνοριακή ζώνη Σκόπια - Αλβανία, να πάρει φωτιά µε απρόβλεπτες εξελίξεις. Η αιφνιδιαστική, κατά κάποιον τρόπο, επίσκεψη Μητσοτάκη στη Σερβία στα µέσα Φεβρουαρίου δείχνει ότι έχουµε ανακλαστικά και γεωπολιτική αντίληψη, αλλά ο «πήχυς» στο βόρειο µέτωπο ανεβαίνει…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή