Ο λαός γνωρίζει ότι το πρόβληµα δεν είναι ελληνικό
Επί ΣΥΡΙΖΑ είχαµε συνεχείς αυξήσεις του γενικού δείκτη τιµών εισαγωγών στη βιοµηχανία (εισαγόµενος πληθωρισµός), λόγω αύξησης των τιµών πρώτων υλών
Από τα στοιχεία που έδωσε στη δηµοσιότητα η Eurostat για τον Σεπτέµβριο, οι χώρες που καταγράφουν τον χαµηλότερο πληθωρισµό είναι το Βέλγιο (0,7%), η Ελλάδα (2,4%), η Φινλανδία (3%) και η Ισπανία (3,2%). Στη Γερµανία ο πληθωρισµός βρέθηκε στο 4,3% και στη Γαλλία στο 5,6%. ∆ηλαδή η Ελλάδα καταγράφει τον δεύτερο χαµηλότερο πληθωρισµό στην ευρωζώνη. Οχι πως δεν υπάρχει ακρίβεια. Απλά, δεν πρόκειται για «ακρίβεια Μητσοτάκη».
Πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό, εισαγόµενο πρόβληµα, λόγω του πολέµου στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης που προκάλεσε. Η Ελλάδα παρουσίαζε πάντα εµπορικό έλλειµµα, καθώς οι εισαγωγές ήταν διαρκώς περισσότερες από τις εξαγωγές. Μερικές φορές αυτό γινόταν θηριώδες, ενώ τελευταία έχει µειωθεί δραστικά. Μιλάµε δηλαδή για εισαγόµενο πληθωρισµό, που άλλες χώρες, µε µεγάλη παραγωγή, υψηλό ΑΕΠ και βιοµηχανίες, δεν αντιµετωπίζουν στον ίδιο βαθµό.
Επί ΣΥΡΙΖΑ είχαµε συνεχείς αυξήσεις του γενικού δείκτη τιµών εισαγωγών στη βιοµηχανία (εισαγόµενος πληθωρισµός), λόγω αύξησης των τιµών πρώτων υλών. Και βέβαια κάθε άλλο παρά την αλήθεια λένε όσοι υποστηρίζουν πως όλα είναι φθηνότερα στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγµα, πριν από λίγες µέρες ο γερµανικός Τύπος υπογράµµιζε πως οι Γερµανοί ζουν το πιο ακριβό Oktoberfest (φεστιβάλ µπίρας, που πραγµατοποιείται κάθε Οκτώβριο στο Μόναχο) στην ιστορία του θεσµού. Στη διάσηµη γιορτή µπίρας το κουτάκι πωλείται ακόµη και στα 14,90 ευρώ! «Ο πληθωρισµός έφτασε στο Oktoberfest, το µεγαλύτερο φεστιβάλ µπίρας στον κόσµο», γράφουν οι εφηµερίδες, τονίζοντας ότι δεν βρίσκεις κουτάκι µπίρας κάτω από τα 12,60 ευρώ. Πρόκειται για µια αύξηση της τάξης του 6,12% σε σύγκριση µε το 2022, ενώ η τιµή είχε ήδη εκτοξευθεί κατά 15,77% σε σύγκριση µε το 2019, τελευταία χρονιά πριν από τους περιορισµούς λόγω πανδηµίας. Ενα άλλο αγαπηµένο θέµα της εγχώριας προπαγάνδας είναι οι τιµές των ενοικίων. Ως παράδειγµα φέρνουν την Πορτογαλία, η οποία τάχα έλυσε το θέµα.
Η αλήθεια είναι ότι από τον περασµένο Φεβρουάριο οι Πορτογάλοι βγαίνουν κατά χιλιάδες στους δρόµους για να διαµαρτυρηθούν για το συνεχώς αυξανόµενο κόστος της στέγασης εν µέσω υψηλού πληθωρισµού. Σύµφωνα µε τη Eurostat, το κόστος αγοράς κατοικίας στην Πορτογαλία έχει εκτιναχθεί κατά περισσότερο από 75% στο χρονικό διάστηµα µεταξύ 2010 και 2022, ενώ οι τιµές των ενοικίων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 25%. Οι τιµές των ενοικίων στη Λισαβόνα έχουν εκτοξευθεί κατά 65% από το 2015 και οι τιµές πώλησης ακινήτων κατά 137% την ίδια περίοδο. Μόνο το 2022 οι τιµές των ενοικίων αυξήθηκαν κατά 37%. Για να αντιµετωπίσει το πρόβληµα, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα σχέδιο που στοχεύει στην αύξηση του αριθµού των διαθέσιµων κατοικιών σε µια χώρα µε περίπου 730.000 κενές ή ερειπωµένες κατοικίες. «Τόσοι άνθρωποι χωρίς σπίτι, τόσο πολλά σπίτια χωρίς ανθρώπους», έγραψε ο πορτογαλικός Τύπος. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν άλλαξαν πολλά. Το προηγούµενο διάστηµα η Πορτογαλία συγκλονίστηκε και πάλι από τις διαδηλώσεις. Την ίδια ώρα, στεγαστική κρίση αντιµετωπίζει και η Γερµανία.
Ο κατασκευαστικός κλάδος βρίσκεται αντιµέτωπος µε µεγάλα προβλήµατα λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους, ενώ έχει εγκαταλειφθεί ο στόχος της οµοσπονδιακής κυβέρνησης για κατασκευή 400.000 διαµερισµάτων, το ένα τέταρτο από τα οποία είναι κοινωνικές κατοικίες. Τα κυβερνητικά κόµµατα προτείνουν λύσεις, αλλά δεν συµφωνούν µεταξύ τους. Πολύ περισσότερο που, ακόµη και αν καταλήξουν σε συµφωνία, θα πάρει χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή νέων κατοικιών. Και αυτά είναι µόνο µερικά από τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι πολίτες άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Ωστόσο, οι εγχώριοι προπαγανδιστές συνεχίζουν το βιολί τους, χωρίς να έχουν πάρει το µήνυµα δύο εκλογικών αναµετρήσεων. Και το µήνυµα αυτό δεν ήταν πως είναι όλα ρόδινα.
Το µήνυµα ήταν πως αντιλαµβάνονται ότι το πρόβληµα δεν είναι ελληνικό. Και πως όλοι έχουν καταλάβει ότι αυτοί που διαρκώς καταγγέλλουν, υποστηρίζοντας ότι έχουν τις λύσεις στο τσεπάκι τους, απεδείχθη περίτρανα ότι κάθε άλλο παρά είναι σε θέση να τηρήσουν τις δεσµεύσεις τους.
* Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος.
Πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό, εισαγόµενο πρόβληµα, λόγω του πολέµου στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης που προκάλεσε. Η Ελλάδα παρουσίαζε πάντα εµπορικό έλλειµµα, καθώς οι εισαγωγές ήταν διαρκώς περισσότερες από τις εξαγωγές. Μερικές φορές αυτό γινόταν θηριώδες, ενώ τελευταία έχει µειωθεί δραστικά. Μιλάµε δηλαδή για εισαγόµενο πληθωρισµό, που άλλες χώρες, µε µεγάλη παραγωγή, υψηλό ΑΕΠ και βιοµηχανίες, δεν αντιµετωπίζουν στον ίδιο βαθµό.
Επί ΣΥΡΙΖΑ είχαµε συνεχείς αυξήσεις του γενικού δείκτη τιµών εισαγωγών στη βιοµηχανία (εισαγόµενος πληθωρισµός), λόγω αύξησης των τιµών πρώτων υλών. Και βέβαια κάθε άλλο παρά την αλήθεια λένε όσοι υποστηρίζουν πως όλα είναι φθηνότερα στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγµα, πριν από λίγες µέρες ο γερµανικός Τύπος υπογράµµιζε πως οι Γερµανοί ζουν το πιο ακριβό Oktoberfest (φεστιβάλ µπίρας, που πραγµατοποιείται κάθε Οκτώβριο στο Μόναχο) στην ιστορία του θεσµού. Στη διάσηµη γιορτή µπίρας το κουτάκι πωλείται ακόµη και στα 14,90 ευρώ! «Ο πληθωρισµός έφτασε στο Oktoberfest, το µεγαλύτερο φεστιβάλ µπίρας στον κόσµο», γράφουν οι εφηµερίδες, τονίζοντας ότι δεν βρίσκεις κουτάκι µπίρας κάτω από τα 12,60 ευρώ. Πρόκειται για µια αύξηση της τάξης του 6,12% σε σύγκριση µε το 2022, ενώ η τιµή είχε ήδη εκτοξευθεί κατά 15,77% σε σύγκριση µε το 2019, τελευταία χρονιά πριν από τους περιορισµούς λόγω πανδηµίας. Ενα άλλο αγαπηµένο θέµα της εγχώριας προπαγάνδας είναι οι τιµές των ενοικίων. Ως παράδειγµα φέρνουν την Πορτογαλία, η οποία τάχα έλυσε το θέµα.
Η αλήθεια είναι ότι από τον περασµένο Φεβρουάριο οι Πορτογάλοι βγαίνουν κατά χιλιάδες στους δρόµους για να διαµαρτυρηθούν για το συνεχώς αυξανόµενο κόστος της στέγασης εν µέσω υψηλού πληθωρισµού. Σύµφωνα µε τη Eurostat, το κόστος αγοράς κατοικίας στην Πορτογαλία έχει εκτιναχθεί κατά περισσότερο από 75% στο χρονικό διάστηµα µεταξύ 2010 και 2022, ενώ οι τιµές των ενοικίων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 25%. Οι τιµές των ενοικίων στη Λισαβόνα έχουν εκτοξευθεί κατά 65% από το 2015 και οι τιµές πώλησης ακινήτων κατά 137% την ίδια περίοδο. Μόνο το 2022 οι τιµές των ενοικίων αυξήθηκαν κατά 37%. Για να αντιµετωπίσει το πρόβληµα, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα σχέδιο που στοχεύει στην αύξηση του αριθµού των διαθέσιµων κατοικιών σε µια χώρα µε περίπου 730.000 κενές ή ερειπωµένες κατοικίες. «Τόσοι άνθρωποι χωρίς σπίτι, τόσο πολλά σπίτια χωρίς ανθρώπους», έγραψε ο πορτογαλικός Τύπος. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν άλλαξαν πολλά. Το προηγούµενο διάστηµα η Πορτογαλία συγκλονίστηκε και πάλι από τις διαδηλώσεις. Την ίδια ώρα, στεγαστική κρίση αντιµετωπίζει και η Γερµανία.
Ο κατασκευαστικός κλάδος βρίσκεται αντιµέτωπος µε µεγάλα προβλήµατα λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους, ενώ έχει εγκαταλειφθεί ο στόχος της οµοσπονδιακής κυβέρνησης για κατασκευή 400.000 διαµερισµάτων, το ένα τέταρτο από τα οποία είναι κοινωνικές κατοικίες. Τα κυβερνητικά κόµµατα προτείνουν λύσεις, αλλά δεν συµφωνούν µεταξύ τους. Πολύ περισσότερο που, ακόµη και αν καταλήξουν σε συµφωνία, θα πάρει χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή νέων κατοικιών. Και αυτά είναι µόνο µερικά από τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι πολίτες άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Ωστόσο, οι εγχώριοι προπαγανδιστές συνεχίζουν το βιολί τους, χωρίς να έχουν πάρει το µήνυµα δύο εκλογικών αναµετρήσεων. Και το µήνυµα αυτό δεν ήταν πως είναι όλα ρόδινα.
Το µήνυµα ήταν πως αντιλαµβάνονται ότι το πρόβληµα δεν είναι ελληνικό. Και πως όλοι έχουν καταλάβει ότι αυτοί που διαρκώς καταγγέλλουν, υποστηρίζοντας ότι έχουν τις λύσεις στο τσεπάκι τους, απεδείχθη περίτρανα ότι κάθε άλλο παρά είναι σε θέση να τηρήσουν τις δεσµεύσεις τους.
* Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος.
