Μ' ένα ύφος που δεν θύμιζε σε τίποτα εκείνον τον αδηφάγο και λαίμαργο για εξουσία συγκυβερνήτη του Αλέξη Τσίπρα που με την απόλυτη κάλυψη του πρωθυπουργού ευτέλιζε με χαρακτηριστική ευκολία τους κορυφαίους θεσμούς της Δημοκρατίας και σπίλωνε προσωπικότητες και υπολήψεις μόνο και μόνο για να πετύχει τις υπόγειες επιδιώξεις του, ο Πάνος Καμμένος ανακοίνωσε στον ελληνικό λαό πως απαλάσσει την πολιτική ζωή της χώρας από την παρουσία του. Αυτή την φορά, εμφανίστηκε ένας Καμμένος που στην ουσία ικέτευε για λύπηση, όλους εκείνους στην προσωπικότητα και την ηθική των οποίων ασελγούσε καθημερινά, θεωρώντας μέσα στην απίστευτη αλαζονεία του πως η καρέκλα πίσω από την οποία κρυβόταν όλο αυτό τον καιρό για να αποφύγει τις συνέπεις των πράξεών του θα του ανήκε για πάντα.

Ο άνθρωπος που συνυπέγραψε την προδοσία της Μακεδονίας, που κάθε μέρα έκανε και μια κωλοτούμπα στις μεγαλοστομίες του ότι δήθεν δεν θα υπέγραφε Μνημόνια, περικοπές και πλειστηριασμούς, που δίδαξε στον Πολλάκη πώς να εκβιάζει δημόσια δικαστικούς λειτουργούς, που συνομιλούσε με ισοβίτες και πρόθυμους υπηρέτες της Θέμιδας για να συκοφαντήσει «επικίνδυνους» αντιπάλους, που δίκαζε και καταδίκαζε από το βήμα της Βουλής προχωρώντας σε πρωτοφανείς στα χρονικά δολοφονίες χαρακτήρων, που εμφανιζόταν στα δικαστήρια εν είδει δημόσιου κατήγορου απειλώντας οποιονδήποτε τολμούσε να αμφιβητήσει τα ψεύδη του, που χυδαιολογούσε με ανεπανάληπτη θρασύτητα έναντι βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμη και της συζύγου του Κυριάκου Μητσοτάκη, που απειλούσε τους συναδέλφους του με φυλακίσεις, πήρε από τους Έλληνες αυτό που οπραγματικά του άξιζε.

Εκπαραθυρώθηκε σε καθεστώς απόλυτης χλεύης από την πολιτική ζωή, παρασύροντας μαζί του στην κατηφόρα και τον πολιτικό του συνοδοιπόρο, τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όχι μόνο κάλυψε, αλλά έσπευσε γοητευμένος να υιοθετήσει τις μεθοδεύσεις του, πιστεύοντας ότι θα εξαφάνιζε και τον τελευταίο πόλο άσκησης κριτικής για τα πεπραγμένα του. ΄'Ηταν μάλλον κι ένα είδος αναγνώρισης στον πρόεδρο Πάνο που του έμαθε την ζωή στα κότερα και τα πούρα Αβάνας.


Φοβισμένος για τα μελλούμενα, χωρίς ασυλία, χωρίς την προστασία όλων αυτών των επιχειρηματικών κύκλων τα σχέδια των οποίων προωθούσε -όσο τους ήταν χρήσιμος- απροσχημάτιστα, με τον εφιάλτη του Ειδκού Δικαστηρίου να πλανάται στην ατμόσφαιρτα την ώρα του πολιτικού του κύκνειου άσματος, ο Καμμένος άπλωνε απελπισμένα χείρα φιλίας στον εν δυνάμει πρωθυπουργό της χώρας, τον οποίο λοιδώρησε επανειλημμένως στο παρελθόν.

Έγλειφε εκεί που έφτυνε. Αυτή την φορά βλέπετε, βρίσκεται ο ίδιος «στα τέσσερα» πολιτικά, μια και ήρθε η ώρα του λογαριασμού για την Σαουδική Αραβία, τις παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη, αλλά και τις αγωγές και τις μηνύσεις που έχει μαζέψει απ' όλους όσους συκοφάντησε όλον αυτόν τον καιρό. Άλλωστε, δεν έχει πια το… σθένος και κυρίως την καρέκλα για να απειλεί θεούς και δαίμονες μόνο και μόνο επειδή αναδείκνυαν την αλήθεια και υπερασπίζονταν στο μέτωπο της Δικαιοσύνης την τιμή και την υπόληψή τους μετά τις επιθέσεις που υφίσταντο από τον ανεξέλεγκτο υπουργό. Η σύζυγός του δεν θα μπορεί πλέον να πατά με το τακούνι της πανάκριβης γόβας της του δημοσιογράφους-σκουλήκια που «τολμούσαν» να καταγράφουν τον πολυτελή βίο που διήγαγε μετά του συζύγου της ούτε βεβαίως να βάζει τις φωνές ακόμη και σε υψηόβαθμους δικαστικούς λειτουργούς με τον… αέρα της συμβίας του συγκυβερνήτη.


Η γλώσσα του σώματος του πρώην υπουργού την περασμένη Κυριακή και τα λεγόμενά του παρέπεμπαν στα συμπαθή πουλερικά, με τα οποία είθισται να παρομιοιάζει ο θυμόσοφος λαός ανάλογες συμπεριφορές. Μιλάμε βεβαίως για τις αγαπημένες κοτούλες. Στο ίδιο μήκος κύματος και η εφημερίδα Δημοκρατία, του επίσης «γενναίου» Γιάννη Φιλιππάκη, που φιλοξενούσε στοργικά και παρουσίαζε ως θέσφατο κάθε παραλήρημα ψεύδους του προέδρου Πάνου. Σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, στο σημερινό πρωτοσέλιδό της αναγραφόταν η φράση ότι ο Καμμένος έδωσε… γραμμή για Κυριάκο. Τελικά αν είπε μια σωστή κουβέντα όλα αυτά τα χρόνια ο Τσίπρας, είναι ο χαρακτηρισμός… Μπούλης που απέδωσε στον Καμμένο. Χθες, ο τελευταίος μας απέδειξε ότι τον αξίζει και με το παραπάνω.


Ο Καμμένος λοιπόν τζόγαρε, όπως τότε στο πολυτελές καζίνο του Λονδίνου και έχασε. Φεύγει, παίρνοντας μαζί του μια πολιτική νοοτροπία και εικόνα απεχθή στον ελληνικό λαό κι αυτό αν μη τι άλλο είναι ένα επιπρόσθετο στοιχείο αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας. Όσο για τον ίδιο, μπορεί για να ξεχνιέται και να χαλαρώνει να δοκιμάσει και κάτι καινούργιο από το αγαπημένο του malt ουίσκυ, που συντρόφευε τις δύσκολες ή και τις ευχάριστες ώρες του, όταν έπαιρνε το μικρόφωνο για να τραγουδήσει σε γάμους και διάφορες χοροεσπερίδες. Να ασχοληθεί, μια και τώρα θα έχει και άπλετο χρόνο, με την επιχείρηση καλλιέργειας και εμπορίας κάνναβης που εγκανίασε εσχάτως ο μεγαλύτερος υιός του.


Καλές δουλειές και καλές θάλασσες που είπε και μια ψυχή… Και για το τέλος, του αφιερώνουμε ένα τραγούδι που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση, αλλά και το ρεπερτόριο που μας παρουσίαζε κατά καιρούς σ' εκείνες τις κρασοκατανύξεις με τον Μάκη τον Δημοσιογράφο (έτερος πόλος αναπαραγωγής της τρέλας του προέδρου), τον Γονίδη και τ' άλλα παιδιά. Όλοι οι άλλοι, Κουντουρά, Χρυσοβελώνη, Κουίκ, την έκαναν για άλλες πίστες…


Υ.Γ Ας μας συγχωρέσει ο πρόεδρος που δεν είχαμε εύκαιρη την εκτέλεση από κάποια στρατιωτική μπάντα, όπως αυτή στην οποία έδινε παραγγελιές με τον Πολλάκη στα γενέθλιά του.

.