«Πανδημία» κοροναϊού, και προχωρώντας στο καλοκαίρι τα σύννεφα πυκνώνουν και το πρωτοφανές περιστατικό στον χώρο της δημόσιας υγείας δημιουργεί ένα φαινόμενο χωρίς προηγούμενο σε ολόκληρη την Ιστορία. Ένα φαινόμενο για το οποίο κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και όλοι κρύβουν τον υπεύθυνο. Ένα φαινόμενο που όλοι το αποθεώνουν καταγγέλλοντάς το.

Καθώς ο κοροναϊός συνεχίζει να εξαπλώνεται και οι επιστήμονες προσπαθούν να προσδιορίσουν πόσοι άνθρωποι είναι πιθανόν να μολυνθούν, αρχίζουν να διασπείρονται και οι θεωρίες συνωμοσίας για τη φύση του ίδιου του ιού.

Χιλιάδες λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συνδέονται με τη Ρωσία ισχυρίζονται ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν τον κοροναϊό «για να εξαπολύσουν οικονομικό πόλεμο κατά της Κίνας». Ο κοροναϊός έχει πολλά στοιχεία που προκαλούν φόβο και τον μετατρέπουν εύκολα σε πρώτη ύλη για θεωρίες συνωμοσίας.

Αν προσθέσουμε τώρα και τη γεωπολιτική στο μείγμα, η αυξανόμενη οικονομική και πολιτική επιρροή της Κίνας αποτελεί ήδη πηγή άγχους μεταξύ των γειτονικών της, αλλά και των αντίπαλων κρατών. Το ερώτημα των κλασικών συνωμοσιολόγων είναι: «Ποιος επωφελείται από όλα αυτά;». Και στην περίπτωση του κοροναϊού υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν από τη δύσκολη θέση της Κίνας (παρ’ όλο που τα οφέλη αυτά θα ελαττώνονται τόσο όσο θα επηρεάζονται όλο και περισσότερες χώρες).

Αυτή την περίοδο, πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη βρίσκονται υπό περιορισμό με αφορμή τον ιό. Ουσιαστικά, αν αφαιρέσεις το Internet ή το Netflix και μερικά άλλα τεχνολογικά σύγχρονα προϊόντα, βρισκόμαστε τόσο απομονωμένοι όσο και κατά τον Μεσαίωνα. Κάνουμε ό,τι και πριν από 6-7 αιώνες.

Μια υπερεθνική «σέχτα», που έχει καταχραστεί την εξουσία, κατήργησε τη ∆ημοκρατία; Έχουν επιστρατεύσει τα «ενσωματωμένα» ΜΜΕ και το δικό τους κομμάτι της ιατρικής κοινότητας για τους σκοπούς της υποταγής (και μετάλλαξης) του ανθρώπινου γένους στις περισσότερες δυτικές χώρες, αδιαφορώντας ανεξήγητα για την επερχόμενη κοινωνικοοικονομική καταστροφή; Επιδιώκουν να επιβάλουν μια μεγάλη οικονομική και κοινωνική αλλαγή με διεθνείς, υπερσυγκεντρωτικές δομές; Να αναγκάσουν αντιπαγκοσμιοποιητικές κυβερνήσεις, όπως του Τραμπ και του Τζόνσον (Brexit), να πέσουν από την κατακραυγή των λαών, διότι επέλεξαν την «ανοσία της αγέλης» για να διαχειριστούν την επιδημία;

Θέλουν οι μπάνκστερς να συμβιβαστούν με τους κρατιστές και να γίνει ο ιός αφορμή για την επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας με «καρότο» το μεγάλο «κούρεμα» του παγκόσμιου χρέους, ιδιωτικού και δημόσιου, και «μαστίγιο» το γενικό «τσιπάρισμα» των πολιτών;

Η Capital Economics έχει δημοσιεύσει μια ενδιαφέρουσα ερευνητική μελέτη, με τον τίτλο «Το τέλος της παγκοσμιοπoίησης», όπου διευκρινίζεται πώς 150 χρόνια παγκοσμιοποίησης μπορεί να την έχουν φέρει σε μια σημαντική καμπή τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του εμπορικού πολέμου του Τραμπ με την Κίνα. Ενώ το δυτικό ημισφαίριο κατανάλωνε επί τρεις δεκαετίες τα προϊόντα που παρήγε το ανατολικό, οι ανισότητες αυξάνονταν στη ∆ύση, με αποτέλεσμα να πυροδοτηθούν οι αντιδράσεις του εθνικισμού και του προστατευτισμού.

Ο λόγος του «γκουρού» των γκλομπαλιστών, Τζορτζ Σόρος, στο φετινό Νταβός είναι χαρακτηριστικός. Οι παγκοσμιοποιητές είναι σε υποχώρηση τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του Brexit, των «κίτρινων γιλέκων» και των διαδηλώσεων που ξέσπασαν το φθινόπωρο παντού ενάντια σε αυτό το ανθρωποκτόνο οικονομικό μοντέλο. Το ερώτημα τώρα που μπαίνει επιτακτικά εξαιτίας της «πανδημίας» είναι αυτό: Θα ολοκληρώσουν οι λαοί την επανάσταση εναντίον των global ιερατείων ή μετά τη μεγάλη δοκιμασία θα είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την ελευθερία τους για να εξασφαλίσουν τη βιοασφάλειά τους;

Μέσα στον φόβο για τον κοροναϊό, γίνεται επίκαιρο το χολιγουντιανό φιλμ «Contagion» του 2011, το οποίο έχει τρομακτικές ομοιότητες με τα τρέχοντα γεγονότα. Το λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής φαντασίας οραματίστηκε πολύ νωρίτερα τις δυστοπίες, τότε που ακόμα η «σοβαρή» επιστήμη ευαγγελιζόταν την ουτοπία του μέλλοντος. Μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Χάξλεϊ, ο Φίλιπ Ντικ, ο Οργουελ, ο Στανισλάβ Λεμ και ο Γουίλιαμ Γκίμπσον, περιέγραψαν συνωμοσίες και πανδημίες μέχρι τις θεωρίες για το χάος και τα φράκταλς, που εισέβαλαν δυναμικά στη ζωή μας.

Με αφορμή τον ιό, έγινε λόγος για δύο βιβλία Αμερικανών συγγραφέων που προέβλεψαν με εντυπωσιακό τρόπο πριν από δεκαετίες την πανδημία του κοροναϊού που ζούμε σήμερα. Πρόκειται για το «The eyes of darkness» του Ντιν Κουντζ, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1981, και για το «End οf days» των Σίλβια Μπράουν και Λίνσεϊ Χάρισον. Οι προβλέψεις τους ήταν αποτέλεσμα μελέτης επιστημονικών δεδομένων και εκτίμησης ισχυρών πιθανοτήτων. Στο «End of Days» (2008) γίνεται σαφές ότι το 2020 θα ξεσπάσει μια επιδημία που θα θυμίζει πνευμονία και θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.

Ο ιός αυτός θα επιτίθεται στους πνεύμονες και στο αναπνευστικό και δεν θα γιατρεύεται με τις γνωστές θεραπείες. Όμως η άποψη αυτή, που μετέφεραν οι Σ. Μπράουν και Λ. Χάρισον στο βιβλίο τους, πρωτοεμφανίζεται στην πεζογραφία στο προαναφερθέν «Eyes οf darkness». Αυτά, λοιπόν, που γράφτηκαν στα δύο εν λόγω βιβλία ήταν πιθανότητες που μπορούσαν να συμβούν και εντέλει συνέβησαν. Όμως, αυτή η γνώση αξιοποιήθηκε μόνον από τη βιομηχανία του θεάματος (βλ. ταινίες όπως το «Contagion» κ.λπ.). Για την πολιτική παρέμενε πάντα ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αλλά να που το ζούμε.

Πάντως, στο «The eyes οf darkness» τον ιό έχει μεταφέρει μέσα σε συσκευασία ένας Κινέζος επιστήμονας, που είχε αυτομολήσει από την πατρίδα του και δούλευε για τις ΗΠΑ. Τον Ιούλιο του 2019, η κινεζικής καταγωγής Καναδέζα ερευνήτρια Xiangguo Qiu εκδιώχθηκε από το Εθνικό Μικροβιολογικό Εργαστήριο στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, όπως, επίσης, ο βιολόγος σύζυγός της μαζί με μερικούς φοιτητές τους, όλοι τους Ασιάτες. Οι Αρχές είπαν ότι η αιτία της απόλυσης αφορούσε παράνομη μεταφορά πνευματικής ιδιοκτησίας προς την Κίνα.

Προβλέψεις για ένα «ιδανικό παγκόσμιο μέλλον» έκανε πρόσφατα η Έκθεση Στρατηγικών Τάσεων του υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου. Το έγγραφο, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2019, καλεί τις κυβερνήσεις να «οικοδομήσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας» στην τεχνητή νοημοσύνη και στις μεγάλες πόλεις...