Ο γεννήτωρ της ελληνικής κρίσης
Ο δανεισµός της Manhattan Bank προς τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την έναρξη του µεγαλύτερου κρατικού χρέους της Ελλάδας, µεγαλύτερου και αυτού των πρώτων αγγλικών δανείων. Ο συγγραφέας ιστορικών έργων Κωνσταντίνος Μπαρµπής, στο βιβλίο του «Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται», έχει δηµοσιεύσει όλα τα στοιχεία, µαζί µε φωτοτυπία του δεσµευτικού εγγράφου, και ποτέ δεν διαψεύστηκαν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ξεκινώντας µε ένα δάνειο 100.000.000 δολαρίων από τη Manhattaη Bank των Ροκφέλερ, κερδίζει πανηγυρικά τις εκλογές του 1981, βάζοντας σε εφαρµογή το νέο οικονοµικό σχέδιο που προβλέπουν οι τράπεζες για τη µεταπολιτευτική Ελλάδα σε επίπεδο κράτους, το οποίο καλείται «Easy Moηey System»!
Με τη στρατολογηµένη έλευση του Ανδρέα Παπανδρέου από τις ΗΠΑ, όπου έχει σπουδάσει Οικονοµικά στο Χάρβαρντ, έχει υπηρετήσει εθελοντικά στο Αµερικανικό Πολεµικό Ναυτικό, έχει συµµετάσχει στην αντιπροσωπία της διάσκεψης του Μπρέτον-Γουντς και έχει παντρευτεί τη Βουλγαροεβραία Μαργαρίτα Τσαντ, ο νέος ηγέτης της χώρας γίνεται ουσιαστικά ο νέος βασικός τοκογλύφος της.
Με πρόσχημα τον Σοσιαλισµό, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα οδηγεί τη χώρα στην αποβιοµηχάνισή της. Κλείνει όλες τις µεγάλες εγχώριες βιοµηχανίες, Πειραϊκή Πατραϊκή, Πίτσος, ΙΖΟΛΑ, ΧΡΩΠΕΙ, ΕΛΙΝΤΑ κ.ά., µε τις υποκινούµενες απεργίες και την υπεραύξηση των µισθών και των εισφορών.
Μετά το σκάνδαλο διαπλοκής Κοσκωτά, που οδηγεί τον Ανδρέα Παπανδρέου τελικά σε δίκη, η Ν.∆. παίρνει τις εκλογές µε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που πράττει υπέρ των τραπεζών, µε τη ∆εξιά αυτήν τη φορά λογική. Βασιζόµενος στην κατάρρευση των ∆ΕΚΟ, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να τις ξεπoυλήσει σε ιδιώτες τζάµπα. ∆εν είναι ακόµα, όµως, η ώρα για κάτι τέτοιο και ο Αντώνης Σαµαράς (συµφοιτητής του Γιώργου Παπανδρέου στο Αµχερστ της Μασαχουσέτης) αναλαµβάνει την πτώση του. Ετσι, µε τεκµήριο το «Βρώµικο ’89», ο Ανδρέας Παπανδρέου δικαιώνεται πολιτικά στα προπαγανδισµένα µάτια του λαού, που βλέπει τη ∆εξιά και την Αριστερά να συµµαχούν προδοτικά εναντίον του Κέντρου. Το ΠΑΣΟΚ ξανανεβαίνει συναισθηµατικά στην εξουσία και µετά τον θάνατο του Παπανδρέου αναλαµβάνει ο τεχνοκράτης Κώστας Σηµίτης, που αυξάνει αρχικά τους φόρους µε την «ακρίβεια» εκείνης της εποχής, για να µπορέσει να ξεχρεώσει τα κρατικά σπασµένα του Ανδρέα.
Ο Σηµίτης, µη µπορώντας, φυσικά, να ελαφρύνει το χρέος, παίζει το µεγάλο κόλπο που ονοµάζει «εκσυγχρονισµό», εφαρµόζοντας τη µεγάλη απάτη του χρηµατιστηρίου. Το σκάνδαλο των εικονικών κερδών µέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ, που εγκλωβίζει όλους, σχεδόν, τους Ελληνες, όλων των κοινωνικών τάξεων και οµάδων στο -δήθεν- εύκολο κέρδος! Κάθε Ελλαδίτης στέκεται εκείνη την εποχή απέναντι στα δελτία ειδήσεων για να δει τις µετοχές του να κερδίζουν. Σύντοµα ο τζόγος λήγει, µε τη βοήθεια του Τζορτζ Σόρος, όταν οι κερδοσκόποι παίρνουν πίσω σε επίπεδο φυσικών προσώπων πια όλα τα δανεικά χρήµατα που έδωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ακόµα και τις οικονοµίες των Ελλαδιτών. Κατόπιν ο «εκσυγχρονιστής» πρωθυπουργός επιτρέπει στους µεγαλοτραπεζίτες της Goldman Sachs, που καταχρώνται πάνω από 1 δισ. του ελληνικού λαού, να «µαγειρέψουν» το χρέος Παπανδρέου στα χαρτιά, στήνοντας ένα swap δηµιουργικής λογιστικής που βάζει πλαστά την Ελλάδα στο ευρώ. Η Goldman Sachs, η οποία ευθύνεται και για την αµερικανική χρηµατοπιστωτική κρίση των στεγαστικών δανείων του 2007, οδηγεί εσκεµµένα και την Ελλάδα στην κρίση του 2010, µε αυτό ακριβώς το swap επί Σηµίτη.
Το «Easy Money System», σε επίπεδο κράτους, έχει πια εξαντληθεί και οι τράπεζες εισηγούνται στον Σηµίτη τον τρόπο παύσης και εφαρµογής ενός νέου συστήµατος που καλείται «Tight Money System» και εφαρµόζεται σε φυσικά πρόσωπα. Eπειδή δεν υπήρχε πια ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια, οι ανάγκες των καλοµαθηµένων από την «παπανδρεϊκή» ρευστότητα Ελλήνων για επαγγελµατικά και στεγαστικά ιδιωτικά δάνεια τους οδηγεί στις τράπεζες, δηλαδή στο στόµα του λύκου! Εκείνες ανοίγουν για µία δεκαετία την κάνουλα, πληµµυρίζοντας την Ελλάδα µέχρι και µε διακοποδάνεια, γαµοδάνεια αλλά και καταναλωτικά!
Οι δήθεν Ευρωπαίοι εταίροι κάνουν για δέκα και πλέον χρόνια τα στραβά µάτια, επιτρέποντας στους κερδοσκόπους να πιστώνουν τους Ελλαδίτες µε υψηλό τόκο και, πριν ακόµα φτάσουν στα χέρια τους τα δανεικά, να τα ξαναπαίρνουν πίσω από τις αυτοκινητοβιοµηχανίες, τις εταιρείες εισαγωγής προϊόντων µιας Ελλάδας που δεν παράγει τίποτα..., τις εταιρείες τεχνολογίας τύπου Siemens και, φυσικά, των οπλικών συστηµάτων. Το κερασάκι στην τούρτα ακούει στο όνοµα Ολυµπιάδα 2004, όπου ολοκληρώνεται το µεγάλο φαγοπότι, που οδηγεί στην υπερχρέωση του ελλαδικού λαού. Το 2009, µετά τις απεγνωσµένες προσπάθειες του Κώστα Kαραµανλή να βρει οικονοµικό στήριγµα και από τη Ρωσία, µέσω των ενεργειακών και οπλικών deals µε τον Πούτιν, οι τράπεζες, ως αντίποινα, έπειτα από µια σειρά εκδικητικών ανεργιών, κλείνουν και τις κάνουλες των δανείων. ∆ηµιουργείται, έτσι, ένα πραγµατικό ντόµινο οικονοµικής ύφεσης και ο Γιώργος Παπανδρέου ανεβαίνει στην εξουσία µε τις ευλογίες Καραµανλή, βάζοντας την Ελλάδα στο Μνηµόνιο.
Το σύνθηµα επέλασης στα κοράκια και στα όρνια δίνει ο ιδιοκτήτης του περιοδικού «Focus», Χιούµπερτ Μπούρντα, ιδιοκτήτης 250 περιοδικών, εφηµερίδων, ραδιοφώνων, καναλιών και πολλών οικονοµικών funds, µε το εξώφυλλο της Αφροδίτης να κάνει την αισχρή χειρονοµία! Eτσι, πείθονται προπαγανδιστικά οι Γερµανοί ότι ταΐζουν, δήθεν, τους τεµπέληδες Eλληνες και ο Γερµανός οικονοµολόγος Oτµαρ Iσιγκ αρνείται τον δανεισµό της Ε.Ε. προς την Ελλάδα. Και οι δύο άνθρωποι-κλειδιά σε τούτη τη µεγάλη προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας, δεν υπήρξαν µόνο κερδοσκόποι, µα και σύµβουλοι της Deutsche Bank, της Goldman Sachs και της JP Morgan, που ζητούν από τους επενδυτές τους να τζογάρουν στην κατάρρευση και τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Οδηγούν κερδοσκοπικά τη χώρα να µη δανειστεί από την Ε.Ε. µε µικρό επιτόκιο, αλλά από τις τράπεζές τους µε υψηλό! Ο βασικός λόγος, όµως, της υποκινούµενης και στηµένης οικονοµικής ελληνικής κρίσης βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ακούει στο όνοµα δολάριο. Μετά την αµερικανική κρίση των στεγαστικών της Goldman Sachs, οι ΗΠΑ τυπώνουν σε λίγα χρόνια επί Οµπάµα όσα δολάρια δεν έχουν τυπώσει από τον καιρό του Μεσοπολέµου.
Με τις Goldman Sachs, JP Morgan και Deutsche Baηk να ελέγχουν το 95% των CDS (Credit Default Swaps) παγκοσµίως, η Ψωροκώσταινα πέφτει στην παγίδα αµέσως µετά την έκθεση της Deutsche Bank, που προπαγανδίζει πως δεν θα µπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της. Μεγαλώνουν, έτσι, τα CDS των ίδιων τραπεζών και ζητούν ακόµα µεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα, προπαγανδίζοντας πως η χώρα οδηγείται σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Εµφανίζονται τότε οι κερδοσκόποι, που δανείζονται µε 3% και δανείζουν την ελληνική κυβέρνηση µε 7% µε τη διαφορά των 4% να είναι τα διαβόητα spreads που χρεώνουν και υποθηκεύουν για 99 χρόνια τους Eλληνες µε δύο συν ένα µέχρι σήµερα Μνηµόνια! Eτσι, ο λαός, ψυχαναγκασµένος και χειραγωγηµένος κατά κανόνα από προπαγανδιστικά υποπρογράµµατα συνειδησιακού ελέγχου, που αποτελούν την ουσία του οικονοµικού πειράµατος, προβάρει την παγκόσµια αυριανή οικονοµική επιβολή. Αν πετύχει στον ατίθασο Eλληνα, θα πετύχει εύκολα στον παγκόσµιο πολίτη..
Με τη στρατολογηµένη έλευση του Ανδρέα Παπανδρέου από τις ΗΠΑ, όπου έχει σπουδάσει Οικονοµικά στο Χάρβαρντ, έχει υπηρετήσει εθελοντικά στο Αµερικανικό Πολεµικό Ναυτικό, έχει συµµετάσχει στην αντιπροσωπία της διάσκεψης του Μπρέτον-Γουντς και έχει παντρευτεί τη Βουλγαροεβραία Μαργαρίτα Τσαντ, ο νέος ηγέτης της χώρας γίνεται ουσιαστικά ο νέος βασικός τοκογλύφος της.
Με πρόσχημα τον Σοσιαλισµό, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα οδηγεί τη χώρα στην αποβιοµηχάνισή της. Κλείνει όλες τις µεγάλες εγχώριες βιοµηχανίες, Πειραϊκή Πατραϊκή, Πίτσος, ΙΖΟΛΑ, ΧΡΩΠΕΙ, ΕΛΙΝΤΑ κ.ά., µε τις υποκινούµενες απεργίες και την υπεραύξηση των µισθών και των εισφορών.
Οι τράπεζες, ως αντίποινα, έπειτα από μια σειρά εκδικητικών ενεργειών, κλείνουν και τις κάνουλες των δανείων. Δημιουργείται, έτσι, ένα πραγματικό ντόμινο οικονομικής ύφεσηςΕφαρµόζει τη δανειακή πολιτική από τις τράπεζες των Ροκφέλερ µε το «Debt Base Banking System» και µε ένα τεράστιο επιτόκιο γεµίζει την αγορά χρήµα και τους νεοαστούς Ελληνες κρατικά δανεικά, οι οποίοι τώρα µαθαίνουν να καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν! Εν τω µεταξύ, προσλαµβάνει πληθώρα δηµοσίων υπαλλήλων σε θέσεις µη ανταποδοτικές για το κράτος (ρουσφέτια), συσπειρώνοντας στο Κέντρο τα πλήθη! Με το ίδιο σύστηµα ισοπεδώνει και τη γεωργική παραγωγή, γεµίζοντας τους αγρότες µε λεφτά επιδοτήσεων για άτοπες ποτιστικές καλλιέργειες εκτός ανταγωνισµού, που οι περισσότεροι δεν παράγουν καν! Η δανειακή χρηµατοδότηση και η κατάρρευση της παραγωγής της Ελλάδας γίνεται τόσο απροκάλυπτα τη δεκαετία του ’80, που φτάνει ακόµα και ο υπουργός Οικονοµικών να εκφράζει ενστάσεις αφήνοντας στην Ιστορία την απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα»!
Μετά το σκάνδαλο διαπλοκής Κοσκωτά, που οδηγεί τον Ανδρέα Παπανδρέου τελικά σε δίκη, η Ν.∆. παίρνει τις εκλογές µε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που πράττει υπέρ των τραπεζών, µε τη ∆εξιά αυτήν τη φορά λογική. Βασιζόµενος στην κατάρρευση των ∆ΕΚΟ, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να τις ξεπoυλήσει σε ιδιώτες τζάµπα. ∆εν είναι ακόµα, όµως, η ώρα για κάτι τέτοιο και ο Αντώνης Σαµαράς (συµφοιτητής του Γιώργου Παπανδρέου στο Αµχερστ της Μασαχουσέτης) αναλαµβάνει την πτώση του. Ετσι, µε τεκµήριο το «Βρώµικο ’89», ο Ανδρέας Παπανδρέου δικαιώνεται πολιτικά στα προπαγανδισµένα µάτια του λαού, που βλέπει τη ∆εξιά και την Αριστερά να συµµαχούν προδοτικά εναντίον του Κέντρου. Το ΠΑΣΟΚ ξανανεβαίνει συναισθηµατικά στην εξουσία και µετά τον θάνατο του Παπανδρέου αναλαµβάνει ο τεχνοκράτης Κώστας Σηµίτης, που αυξάνει αρχικά τους φόρους µε την «ακρίβεια» εκείνης της εποχής, για να µπορέσει να ξεχρεώσει τα κρατικά σπασµένα του Ανδρέα.
Ο Σηµίτης, µη µπορώντας, φυσικά, να ελαφρύνει το χρέος, παίζει το µεγάλο κόλπο που ονοµάζει «εκσυγχρονισµό», εφαρµόζοντας τη µεγάλη απάτη του χρηµατιστηρίου. Το σκάνδαλο των εικονικών κερδών µέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ, που εγκλωβίζει όλους, σχεδόν, τους Ελληνες, όλων των κοινωνικών τάξεων και οµάδων στο -δήθεν- εύκολο κέρδος! Κάθε Ελλαδίτης στέκεται εκείνη την εποχή απέναντι στα δελτία ειδήσεων για να δει τις µετοχές του να κερδίζουν. Σύντοµα ο τζόγος λήγει, µε τη βοήθεια του Τζορτζ Σόρος, όταν οι κερδοσκόποι παίρνουν πίσω σε επίπεδο φυσικών προσώπων πια όλα τα δανεικά χρήµατα που έδωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ακόµα και τις οικονοµίες των Ελλαδιτών. Κατόπιν ο «εκσυγχρονιστής» πρωθυπουργός επιτρέπει στους µεγαλοτραπεζίτες της Goldman Sachs, που καταχρώνται πάνω από 1 δισ. του ελληνικού λαού, να «µαγειρέψουν» το χρέος Παπανδρέου στα χαρτιά, στήνοντας ένα swap δηµιουργικής λογιστικής που βάζει πλαστά την Ελλάδα στο ευρώ. Η Goldman Sachs, η οποία ευθύνεται και για την αµερικανική χρηµατοπιστωτική κρίση των στεγαστικών δανείων του 2007, οδηγεί εσκεµµένα και την Ελλάδα στην κρίση του 2010, µε αυτό ακριβώς το swap επί Σηµίτη.
Το «Easy Money System», σε επίπεδο κράτους, έχει πια εξαντληθεί και οι τράπεζες εισηγούνται στον Σηµίτη τον τρόπο παύσης και εφαρµογής ενός νέου συστήµατος που καλείται «Tight Money System» και εφαρµόζεται σε φυσικά πρόσωπα. Eπειδή δεν υπήρχε πια ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια, οι ανάγκες των καλοµαθηµένων από την «παπανδρεϊκή» ρευστότητα Ελλήνων για επαγγελµατικά και στεγαστικά ιδιωτικά δάνεια τους οδηγεί στις τράπεζες, δηλαδή στο στόµα του λύκου! Εκείνες ανοίγουν για µία δεκαετία την κάνουλα, πληµµυρίζοντας την Ελλάδα µέχρι και µε διακοποδάνεια, γαµοδάνεια αλλά και καταναλωτικά!
Οι δήθεν Ευρωπαίοι εταίροι κάνουν για δέκα και πλέον χρόνια τα στραβά µάτια, επιτρέποντας στους κερδοσκόπους να πιστώνουν τους Ελλαδίτες µε υψηλό τόκο και, πριν ακόµα φτάσουν στα χέρια τους τα δανεικά, να τα ξαναπαίρνουν πίσω από τις αυτοκινητοβιοµηχανίες, τις εταιρείες εισαγωγής προϊόντων µιας Ελλάδας που δεν παράγει τίποτα..., τις εταιρείες τεχνολογίας τύπου Siemens και, φυσικά, των οπλικών συστηµάτων. Το κερασάκι στην τούρτα ακούει στο όνοµα Ολυµπιάδα 2004, όπου ολοκληρώνεται το µεγάλο φαγοπότι, που οδηγεί στην υπερχρέωση του ελλαδικού λαού. Το 2009, µετά τις απεγνωσµένες προσπάθειες του Κώστα Kαραµανλή να βρει οικονοµικό στήριγµα και από τη Ρωσία, µέσω των ενεργειακών και οπλικών deals µε τον Πούτιν, οι τράπεζες, ως αντίποινα, έπειτα από µια σειρά εκδικητικών ανεργιών, κλείνουν και τις κάνουλες των δανείων. ∆ηµιουργείται, έτσι, ένα πραγµατικό ντόµινο οικονοµικής ύφεσης και ο Γιώργος Παπανδρέου ανεβαίνει στην εξουσία µε τις ευλογίες Καραµανλή, βάζοντας την Ελλάδα στο Μνηµόνιο.
Το σύνθηµα επέλασης στα κοράκια και στα όρνια δίνει ο ιδιοκτήτης του περιοδικού «Focus», Χιούµπερτ Μπούρντα, ιδιοκτήτης 250 περιοδικών, εφηµερίδων, ραδιοφώνων, καναλιών και πολλών οικονοµικών funds, µε το εξώφυλλο της Αφροδίτης να κάνει την αισχρή χειρονοµία! Eτσι, πείθονται προπαγανδιστικά οι Γερµανοί ότι ταΐζουν, δήθεν, τους τεµπέληδες Eλληνες και ο Γερµανός οικονοµολόγος Oτµαρ Iσιγκ αρνείται τον δανεισµό της Ε.Ε. προς την Ελλάδα. Και οι δύο άνθρωποι-κλειδιά σε τούτη τη µεγάλη προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας, δεν υπήρξαν µόνο κερδοσκόποι, µα και σύµβουλοι της Deutsche Bank, της Goldman Sachs και της JP Morgan, που ζητούν από τους επενδυτές τους να τζογάρουν στην κατάρρευση και τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Οδηγούν κερδοσκοπικά τη χώρα να µη δανειστεί από την Ε.Ε. µε µικρό επιτόκιο, αλλά από τις τράπεζές τους µε υψηλό! Ο βασικός λόγος, όµως, της υποκινούµενης και στηµένης οικονοµικής ελληνικής κρίσης βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ακούει στο όνοµα δολάριο. Μετά την αµερικανική κρίση των στεγαστικών της Goldman Sachs, οι ΗΠΑ τυπώνουν σε λίγα χρόνια επί Οµπάµα όσα δολάρια δεν έχουν τυπώσει από τον καιρό του Μεσοπολέµου.
Με τις Goldman Sachs, JP Morgan και Deutsche Baηk να ελέγχουν το 95% των CDS (Credit Default Swaps) παγκοσµίως, η Ψωροκώσταινα πέφτει στην παγίδα αµέσως µετά την έκθεση της Deutsche Bank, που προπαγανδίζει πως δεν θα µπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της. Μεγαλώνουν, έτσι, τα CDS των ίδιων τραπεζών και ζητούν ακόµα µεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα, προπαγανδίζοντας πως η χώρα οδηγείται σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Εµφανίζονται τότε οι κερδοσκόποι, που δανείζονται µε 3% και δανείζουν την ελληνική κυβέρνηση µε 7% µε τη διαφορά των 4% να είναι τα διαβόητα spreads που χρεώνουν και υποθηκεύουν για 99 χρόνια τους Eλληνες µε δύο συν ένα µέχρι σήµερα Μνηµόνια! Eτσι, ο λαός, ψυχαναγκασµένος και χειραγωγηµένος κατά κανόνα από προπαγανδιστικά υποπρογράµµατα συνειδησιακού ελέγχου, που αποτελούν την ουσία του οικονοµικού πειράµατος, προβάρει την παγκόσµια αυριανή οικονοµική επιβολή. Αν πετύχει στον ατίθασο Eλληνα, θα πετύχει εύκολα στον παγκόσµιο πολίτη..
