Εκπληρώνονται οι προφητείες του Τζορτζ Όργουελ (;) - Μέρος Α'
Οσο γερνάει και παρακµάζει ο δυτικός κόσµος, τόσο περισσότερο βυσσοδοµούν µέσα στα σπλάχνα του o φανατισµός, ο γουοκισµός (woke culture) και οι πούρες, «πολιτικά ορθές» ιδεολογίες
Ο Τζορτζ Οργουελ, ο εµπνευστής πολλών όρων που καθιερώθηκαν στο σηµερινό λεξιλόγιο, όπως «µεγάλος αδελφός», «ψυχρός πόλεµος», «αστυνοµία σκέψης», «διπλή οµιλία» (doublespeak) κ.ά., είναι και πάλι επίκαιρος µετά την οικονοµική και πανδηµική κρίση στην Ευρώπη. Οπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, καθώς η αστική δηµοκρατία ξηλώνεται βήµα-βήµα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό φαίνεται να πλήττει ευθέως την ελευθερία του Τύπου, την ελευθερία της έκφρασης γνώµης. Οι Επικυρίαρχοι, προκειµένου να χειραγωγήσουν την ανθρωπότητα, προσπαθούν να λογοκρίνουν και να φιµώσουν -παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώµατα και την ελευθερία του λόγου- όσους διαφωνούν και αντιστέκονται.
Οσο γερνάει και παρακµάζει ο δυτικός κόσµος, τόσο περισσότερο βυσσοδοµούν µέσα στα σπλάχνα του o φανατισµός, ο γουοκισµός (woke culture) και οι πούρες, «πολιτικά ορθές» ιδεολογίες. O δυτικός κόσµος υφίσταται ξανά τα φαινόµενα του αποκλεισµού της άλλης άποψης, ενώ ο εθνοµηδενισµός και οι απολιτικά ορθές συστηµικές ιδεολογίες συνθέτουν το παζλ της εντεινόµενης χειραγώγησης της συνείδησης από τις ελίτ. Παράλληλα, διεξάγεται ο πόλεµος για τον έλεγχο της µνήµης από το ακαδηµαϊκό κατεστηµένο και τα ΜΜΕ, ως πόλεµος για τον έλεγχο της συνείδησης. O πόλεµος για τον έλεγχο της Ιστορίας δεν αφορά µόνο το παρελθόν, όπως έλεγε ο Οργουελ. Αφορά το παρόν και καθορίζει το µέλλον. Αφορά τον συλλογικό µας αυτοσεβασµό και καθορίζει τη βούλησή µας να αντισταθούµε, ή όχι, σήµερα, για να ελπίζουµε, ή όχι, σε ένα ανθρώπινο µέλλον. Οπως προφητικά είχε πει ο Βρετανός πολιτικός Νιλ Κίνοκ, ηγέτης του Εργατικού Κόµµατος, από το επετειακό έτος 1984, «οι τάσεις που προκάλεσαν τις προειδοποιήσεις του Οργουελ υφίστανται και σήµερα».
Αυτό είναι το επακόλουθο της υπαγορευόµενης ψύχωσης µε την «καλή συστηµική» και την «κακή λαϊκιστική» σκέψη της εποχής µας, µέσα σε ένα κράτος όπου οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές το συρρικνώνουν ως πηγή φροντίδας και ευκαιρίας, ενώ επεκτείνεται ως µέσον ελέγχου και καταστολής. Σε αυτό συµβάλλουν οι όλο και περισσότερο διευρυνόµενοι κοινωνικοί διαχωρισµοί και οι πολυεθνικές δοµές της ιδιοκτησίας των µέσων ενηµέρωσης. Χαρακτηριστικά παραδείγµατα, πολλά.
Ενα από αυτά, o γνωστός Γερµανός δικηγόρος Ράινερ Φούλµιχ, που βρέθηκε στην πρώτη γραµµή διεθνώς για την υπεράσπιση των στοιχειωδών µας δικαιωµάτων κατά την «πανδηµία», έχοντας τις επιστηµονικές αποδείξεις πως ο COVID-19 είναι ένα έγκληµα των ελίτ εναντίον της ανθρωπότητας. Την Πέµπτη 12 Οκτωβρίου 2023, o Φούλµιχ συνελήφθη στη γερµανική πρεσβεία του Μεξικού και µεταφέρθηκε σιδηροδέσµιος αεροπορικώς στη Φρανκφούρτη άρον-άρον, φρουρούµενος. Η µεθόδευση του γερµανικού κράτους έχει πολλές οµοιότητες µε την περίπτωση εκείνη του ήρωα της πανανθρώπινης αντίστασης του 21ου αιώνα, Τζούλιαν Ασάνζ. Μην ξεχνάµε, επίσης, ότι το γερµανικό κράτος δεν δίστασε, πριν από µερικούς µήνες, να καταδικάσει σε διετή φυλάκιση τον δικαστή Κρίστιαν Κλάους Ζίγκφριντ Ντέτµαρ, που είχε αποφασίσει κατά της υποχρεωτικής µασκοφορίας στα γερµανικά σχολεία. O ελεεινός σύγχρονος ολοκληρωτισµός δεν χρειάζεται καν µια στυγνή δικτατορία για να επιβληθεί η άποψη που θεωρείται στα νεοταξικά κέντρα «πολιτικά ορθή». Πρώτα θωρακίζεται σε επίπεδο ∆ικαίου, δηλαδή θεσπίζονται ποινές για όσους δεν την ακολουθούν. Μετά, απαγορεύεται η δηµόσια έκφραση αντίθετων απόψεων πέραν της επιβαλλόµενης ή και η δυνατότητα, ακόµα κι όταν δεν διαφωνείς γενικά. Οταν κάτι τέτοιο επιχειρείται, τότε δεν έχουµε να κάνουµε µε ελευθερία της γνώµης, αλλά µε καταναγκασµό! Στη συνέχεια, από διάφορες πλευρές γίνεται προσπάθεια να επιβάλλουν απόψεις µε σύµµαχο τις κοινωνικές ευαισθησίες, τον ανθρωπισµό και άλλα τέτοια εύπεπτα και δύσκολο να τα αντικρούσει κάποιος, όπως για παράδειγµα αυτά µε δεύτερο συνθετικό τη λέξη «-φοβία»: οµοφοβία, ξενοφοβία κ.ο.κ. Ετσι, όµως, βλέπουµε πως o πλουραλισµός των απόψεων συµποσούται τελικά σε µία και µοναδική, την υπαγορευµένη και επιβεβληµένη από τις ελίτ και τα ΜΜΕ!
Στο «1984», ο Οργουελ µας είχε προειδοποιήσει για τις συνθήκες υπό τις οποίες µπορούν οι γραφειοκρατικές ελίτ να επιβάλουν δικτατορίες, µικρές ή µεγάλες. O Οργουελ δεν είχε, βέβαια, φανταστεί την υψηλή τεχνολογία που έχουν στα χέρια τους σήµερα οι ελίτ και ότι ένα σωρό διεθνείς οργανισµοί -όπως ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ κ.ά.-, όπως υφίστανται σήµερα, είναι όργανα της αυτοκρατορίας. Ηταν ένας ριζοσπάστης, φλογερός οπαδός της ελευθερίας της σκέψης, από τους πρώτους στον δυτικό κόσµο -µέσα στην καρδιά της αποικιοκρατικής Βρετανίας- που συνειδητοποίησαν ότι η «πρόοδος» δεν είναι αυτόµατη πορεία της ανθρωπότητας. Αντίθετα, είναι λογικό να βλέπει κάποιος ότι το µέλλον µπορεί να είναι χειρότερο από το παρελθόν. Αυτό ακριβώς που συµβαίνει σήµερα σε Ευρώπη και Βόρεια Αµερική, την ώρα που η Ευρασία αισιοδοξεί, και το καταγράφουν οι δηµοσκόποι σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα ανάµεσα στους νέους ανθρώπους. Μια παγκόσµια µετάβαση έχει αρχίσει, η νέα πλανητική κοινωνία θα διαµορφωθεί τη δεκαετία που έρχεται, αλλά το αποτέλεσµά της είναι υπό αµφισβήτηση. Οι τρέχουσες τάσεις δείχνουν ότι σιγά-σιγά µπαίνουµε «στον γύψο» και για τους πολλούς αυτό το δυσοίωνο ενδεχόµενο φαίνεται το πιο πιθανό. Αυτό, όµως, δεν είναι αναπόφευκτο. Η ανθρωπότητα έχει ακόµη τη δύναµη να προβλέψει, να επιλέξει και να αντιδράσει.
Οπως αντέδρασαν πριν από έναν µήνα τριάντα τέσσερις φοιτητικές οργανώσεις του πασίγνωστου αµερικανικού Πανεπιστηµίου (αγαπηµένου της ελίτ) Χάρβαρντ, τολµώντας να κοινοποιήσουν κοινή επιστολή τους στην οποία καταδίκαζαν την ισραηλινή βία και κατήγγελλαν το κράτος του Ισραήλ ως υπεύθυνο του ντόµινο των σφαγών που ταλανίζουν την Παλαιστίνη. «Η ισραηλινή βία δοµεί κάθε πτυχή της παλαιστινιακής ύπαρξης εδώ και 75 χρόνια... Τις επόµενες ηµέρες, οι Παλαιστίνιοι θα αναγκαστούν να σηκώσουν όλο το βάρος της ισραηλινής βίας», έγραψαν στην επιστολή τους. Μια Παλαιστίνια φοιτήτρια στο Χάρβαρντ δήλωσε στο ABC News, µε δάκρυα στα µάτια, ότι 10 µέλη της οικογένειάς της έχουν ήδη σκοτωθεί στη Γάζα.
«Την πρώτη ηµέρα, όταν ξεκίνησαν όλα, έλαβα ένα µήνυµα από τη γιαγιά µου, που µε ενηµέρωνε ότι 10 µέλη της οικογένειάς µας είχαν σκοτωθεί», δήλωσε η φοιτήτρια. «∆εν είναι η πρώτη φορά που συµβαίνει αυτό». O πόλεµος που δέχτηκαν οι τολµηροί φοιτητές από τα επιχειρηµατικά συµφέροντα, που είναι χορηγοί του Χάρβαρντ, ήταν ανηλεής. Οι απειλές από πολιτικούς και οι εκβιασµοί των οικονοµικών συµφερόντων θύµισαν πρακτικές της µεταπολεµικής περιόδου του µακαρθισµού. Ισχυροί κύκλοι απαίτησαν να δοθούν στη δηµοσιότητα τα ονόµατά τους και να µπουν σε λίστες αποκλεισµού, για να µην υπάρχει εταιρεία που να µπορεί να τους προσλάβει µετά την αποφοίτησή τους.
Τα προσωπικά τους στοιχεία δηµοσιεύτηκαν τελικά στο ∆ιαδίκτυο, αφότου το απαίτησαν οι δισεκατοµµυριούχοι που σχετίζονται µε το πανεπιστήµιο. Το αποκορύφωµα ήταν ότι λίγες ηµέρες µετά εµφανίστηκε στο κάµπους ένα φορτηγό µε διαφηµιστικές πινακίδες, στις οποίες ήταν αναρτηµένες οι φωτογραφίες των φοιτητών που είχαν το θάρρος να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Η λογοκρισία που επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδηµίας, στη συνέχεια, µετά την έναρξη του πολέµου στην Ουκρανία, µε την απαγόρευση των ρωσικών Μέσων να εκπέµπουν στην Ε.Ε., συνεχίζεται τώρα και στο Μεσανατολικό. Η επιβολή της ανελευθερίας -φυσικής και πνευµατικής- άρχισε επισήµως στις 11 Μαΐου 2023, όταν η ευρωγραφειοκρατία παρουσίασε στις Βρυξέλλες το µέγα σχέδιο παρακολούθησης Chat Control, υπό τον µανδύα της αποτροπής της «σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών».
*Περιεχόµενο εκποµπής µας στον «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1 FM µε τους συνεργάτες µου, Λεωνίδα Αποσκίτη και Σπύρο ∆ηµητρίου, πάνω σε εργασία του Λ. Αποσκίτη µε θέµα την πρόσφατη εµφάνιση λογοκρισίας και ελέγχου της ελευθερίας του λόγου στην Ε.Ε.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 25/11
Οσο γερνάει και παρακµάζει ο δυτικός κόσµος, τόσο περισσότερο βυσσοδοµούν µέσα στα σπλάχνα του o φανατισµός, ο γουοκισµός (woke culture) και οι πούρες, «πολιτικά ορθές» ιδεολογίες. O δυτικός κόσµος υφίσταται ξανά τα φαινόµενα του αποκλεισµού της άλλης άποψης, ενώ ο εθνοµηδενισµός και οι απολιτικά ορθές συστηµικές ιδεολογίες συνθέτουν το παζλ της εντεινόµενης χειραγώγησης της συνείδησης από τις ελίτ. Παράλληλα, διεξάγεται ο πόλεµος για τον έλεγχο της µνήµης από το ακαδηµαϊκό κατεστηµένο και τα ΜΜΕ, ως πόλεµος για τον έλεγχο της συνείδησης. O πόλεµος για τον έλεγχο της Ιστορίας δεν αφορά µόνο το παρελθόν, όπως έλεγε ο Οργουελ. Αφορά το παρόν και καθορίζει το µέλλον. Αφορά τον συλλογικό µας αυτοσεβασµό και καθορίζει τη βούλησή µας να αντισταθούµε, ή όχι, σήµερα, για να ελπίζουµε, ή όχι, σε ένα ανθρώπινο µέλλον. Οπως προφητικά είχε πει ο Βρετανός πολιτικός Νιλ Κίνοκ, ηγέτης του Εργατικού Κόµµατος, από το επετειακό έτος 1984, «οι τάσεις που προκάλεσαν τις προειδοποιήσεις του Οργουελ υφίστανται και σήµερα».
Αυτό είναι το επακόλουθο της υπαγορευόµενης ψύχωσης µε την «καλή συστηµική» και την «κακή λαϊκιστική» σκέψη της εποχής µας, µέσα σε ένα κράτος όπου οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές το συρρικνώνουν ως πηγή φροντίδας και ευκαιρίας, ενώ επεκτείνεται ως µέσον ελέγχου και καταστολής. Σε αυτό συµβάλλουν οι όλο και περισσότερο διευρυνόµενοι κοινωνικοί διαχωρισµοί και οι πολυεθνικές δοµές της ιδιοκτησίας των µέσων ενηµέρωσης. Χαρακτηριστικά παραδείγµατα, πολλά.
Ενα από αυτά, o γνωστός Γερµανός δικηγόρος Ράινερ Φούλµιχ, που βρέθηκε στην πρώτη γραµµή διεθνώς για την υπεράσπιση των στοιχειωδών µας δικαιωµάτων κατά την «πανδηµία», έχοντας τις επιστηµονικές αποδείξεις πως ο COVID-19 είναι ένα έγκληµα των ελίτ εναντίον της ανθρωπότητας. Την Πέµπτη 12 Οκτωβρίου 2023, o Φούλµιχ συνελήφθη στη γερµανική πρεσβεία του Μεξικού και µεταφέρθηκε σιδηροδέσµιος αεροπορικώς στη Φρανκφούρτη άρον-άρον, φρουρούµενος. Η µεθόδευση του γερµανικού κράτους έχει πολλές οµοιότητες µε την περίπτωση εκείνη του ήρωα της πανανθρώπινης αντίστασης του 21ου αιώνα, Τζούλιαν Ασάνζ. Μην ξεχνάµε, επίσης, ότι το γερµανικό κράτος δεν δίστασε, πριν από µερικούς µήνες, να καταδικάσει σε διετή φυλάκιση τον δικαστή Κρίστιαν Κλάους Ζίγκφριντ Ντέτµαρ, που είχε αποφασίσει κατά της υποχρεωτικής µασκοφορίας στα γερµανικά σχολεία. O ελεεινός σύγχρονος ολοκληρωτισµός δεν χρειάζεται καν µια στυγνή δικτατορία για να επιβληθεί η άποψη που θεωρείται στα νεοταξικά κέντρα «πολιτικά ορθή». Πρώτα θωρακίζεται σε επίπεδο ∆ικαίου, δηλαδή θεσπίζονται ποινές για όσους δεν την ακολουθούν. Μετά, απαγορεύεται η δηµόσια έκφραση αντίθετων απόψεων πέραν της επιβαλλόµενης ή και η δυνατότητα, ακόµα κι όταν δεν διαφωνείς γενικά. Οταν κάτι τέτοιο επιχειρείται, τότε δεν έχουµε να κάνουµε µε ελευθερία της γνώµης, αλλά µε καταναγκασµό! Στη συνέχεια, από διάφορες πλευρές γίνεται προσπάθεια να επιβάλλουν απόψεις µε σύµµαχο τις κοινωνικές ευαισθησίες, τον ανθρωπισµό και άλλα τέτοια εύπεπτα και δύσκολο να τα αντικρούσει κάποιος, όπως για παράδειγµα αυτά µε δεύτερο συνθετικό τη λέξη «-φοβία»: οµοφοβία, ξενοφοβία κ.ο.κ. Ετσι, όµως, βλέπουµε πως o πλουραλισµός των απόψεων συµποσούται τελικά σε µία και µοναδική, την υπαγορευµένη και επιβεβληµένη από τις ελίτ και τα ΜΜΕ!
Στο «1984», ο Οργουελ µας είχε προειδοποιήσει για τις συνθήκες υπό τις οποίες µπορούν οι γραφειοκρατικές ελίτ να επιβάλουν δικτατορίες, µικρές ή µεγάλες. O Οργουελ δεν είχε, βέβαια, φανταστεί την υψηλή τεχνολογία που έχουν στα χέρια τους σήµερα οι ελίτ και ότι ένα σωρό διεθνείς οργανισµοί -όπως ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ κ.ά.-, όπως υφίστανται σήµερα, είναι όργανα της αυτοκρατορίας. Ηταν ένας ριζοσπάστης, φλογερός οπαδός της ελευθερίας της σκέψης, από τους πρώτους στον δυτικό κόσµο -µέσα στην καρδιά της αποικιοκρατικής Βρετανίας- που συνειδητοποίησαν ότι η «πρόοδος» δεν είναι αυτόµατη πορεία της ανθρωπότητας. Αντίθετα, είναι λογικό να βλέπει κάποιος ότι το µέλλον µπορεί να είναι χειρότερο από το παρελθόν. Αυτό ακριβώς που συµβαίνει σήµερα σε Ευρώπη και Βόρεια Αµερική, την ώρα που η Ευρασία αισιοδοξεί, και το καταγράφουν οι δηµοσκόποι σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα ανάµεσα στους νέους ανθρώπους. Μια παγκόσµια µετάβαση έχει αρχίσει, η νέα πλανητική κοινωνία θα διαµορφωθεί τη δεκαετία που έρχεται, αλλά το αποτέλεσµά της είναι υπό αµφισβήτηση. Οι τρέχουσες τάσεις δείχνουν ότι σιγά-σιγά µπαίνουµε «στον γύψο» και για τους πολλούς αυτό το δυσοίωνο ενδεχόµενο φαίνεται το πιο πιθανό. Αυτό, όµως, δεν είναι αναπόφευκτο. Η ανθρωπότητα έχει ακόµη τη δύναµη να προβλέψει, να επιλέξει και να αντιδράσει.
Οπως αντέδρασαν πριν από έναν µήνα τριάντα τέσσερις φοιτητικές οργανώσεις του πασίγνωστου αµερικανικού Πανεπιστηµίου (αγαπηµένου της ελίτ) Χάρβαρντ, τολµώντας να κοινοποιήσουν κοινή επιστολή τους στην οποία καταδίκαζαν την ισραηλινή βία και κατήγγελλαν το κράτος του Ισραήλ ως υπεύθυνο του ντόµινο των σφαγών που ταλανίζουν την Παλαιστίνη. «Η ισραηλινή βία δοµεί κάθε πτυχή της παλαιστινιακής ύπαρξης εδώ και 75 χρόνια... Τις επόµενες ηµέρες, οι Παλαιστίνιοι θα αναγκαστούν να σηκώσουν όλο το βάρος της ισραηλινής βίας», έγραψαν στην επιστολή τους. Μια Παλαιστίνια φοιτήτρια στο Χάρβαρντ δήλωσε στο ABC News, µε δάκρυα στα µάτια, ότι 10 µέλη της οικογένειάς της έχουν ήδη σκοτωθεί στη Γάζα.
«Την πρώτη ηµέρα, όταν ξεκίνησαν όλα, έλαβα ένα µήνυµα από τη γιαγιά µου, που µε ενηµέρωνε ότι 10 µέλη της οικογένειάς µας είχαν σκοτωθεί», δήλωσε η φοιτήτρια. «∆εν είναι η πρώτη φορά που συµβαίνει αυτό». O πόλεµος που δέχτηκαν οι τολµηροί φοιτητές από τα επιχειρηµατικά συµφέροντα, που είναι χορηγοί του Χάρβαρντ, ήταν ανηλεής. Οι απειλές από πολιτικούς και οι εκβιασµοί των οικονοµικών συµφερόντων θύµισαν πρακτικές της µεταπολεµικής περιόδου του µακαρθισµού. Ισχυροί κύκλοι απαίτησαν να δοθούν στη δηµοσιότητα τα ονόµατά τους και να µπουν σε λίστες αποκλεισµού, για να µην υπάρχει εταιρεία που να µπορεί να τους προσλάβει µετά την αποφοίτησή τους.
Τα προσωπικά τους στοιχεία δηµοσιεύτηκαν τελικά στο ∆ιαδίκτυο, αφότου το απαίτησαν οι δισεκατοµµυριούχοι που σχετίζονται µε το πανεπιστήµιο. Το αποκορύφωµα ήταν ότι λίγες ηµέρες µετά εµφανίστηκε στο κάµπους ένα φορτηγό µε διαφηµιστικές πινακίδες, στις οποίες ήταν αναρτηµένες οι φωτογραφίες των φοιτητών που είχαν το θάρρος να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Η λογοκρισία που επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδηµίας, στη συνέχεια, µετά την έναρξη του πολέµου στην Ουκρανία, µε την απαγόρευση των ρωσικών Μέσων να εκπέµπουν στην Ε.Ε., συνεχίζεται τώρα και στο Μεσανατολικό. Η επιβολή της ανελευθερίας -φυσικής και πνευµατικής- άρχισε επισήµως στις 11 Μαΐου 2023, όταν η ευρωγραφειοκρατία παρουσίασε στις Βρυξέλλες το µέγα σχέδιο παρακολούθησης Chat Control, υπό τον µανδύα της αποτροπής της «σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών».
*Περιεχόµενο εκποµπής µας στον «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1 FM µε τους συνεργάτες µου, Λεωνίδα Αποσκίτη και Σπύρο ∆ηµητρίου, πάνω σε εργασία του Λ. Αποσκίτη µε θέµα την πρόσφατη εµφάνιση λογοκρισίας και ελέγχου της ελευθερίας του λόγου στην Ε.Ε.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 25/11
