Με τους πολέµους στην Ουκρανία και τη Γάζα να διεξάγονται ταυτόχρονα, είναι αναπόφευκτη η σύγκριση µεταξύ τους. Στο Κίεβο, οι άνθρωποι περπατούν στους δρόµους, ενώ ο Ζελένσκι δέχεται τους ηγέτες της ∆ύσης, υπουργούς, διπλωµάτες, στρατηγούς, επιχειρηµατίες. Σύµφωνα µε πληροφορίες, τα νυχτερινά κέντρα είναι γεµάτα, ενώ το καλοκαίρι νέοι διασκέδαζαν σε πισίνες. Είναι προφανές ότι οι επίσηµοι χώροι, αλλά και οι πολυσύχναστες περιοχές δεν έχουν δεχτεί µαζικό βοµβαρδισµό. Εκκλησίες, µνηµεία, ιστορικά κτίρια βρίσκονται στη θέση τους, µαρτυρώντας το κοινό σλαβικό ορθόδοξο παρελθόν. Προφανώς υπάρχουν καταστροφές στην Ουκρανία, αλλά καµία σύγκριση µε τη Γάζα. Οι Ρώσοι στις επιθέσεις τους επεδίωκαν να µην προσβάλουν το µέλλον, να µην προκαλέσουν αιώνιο µίσος, να µετριάσουν την ψυχική διάσταση που αναπόφευκτα προκαλεί ο πόλεµος. Θα µπορούσαν, πιθανώς, στην αρχή της σύγκρουσης να έχουν προκαλέσει µεγάλη ζηµιά στο Κίεβο, αλλάζοντας τα δεδοµένα του πολέµου. ∆εν το έκαναν.
Αντίθετα, η Γάζα είναι από τις πιο βαριά βοµβαρδισµένες περιοχές στην Ιστορία, σύµφωνα µε τους «Financial Times». Επικαλούµενοι εκτιµήσεις για ζηµιές σε αστικές περιοχές, στρατιωτικοί αναλυτές λένε ότι η καταστροφή της Βόρειας Γάζας σε λίγες εβδοµάδες έχει πλησιάσει εκείνη που προκλήθηκε από τους µακροχρόνιους βοµβαρδισµούς των γερµανικών πόλεων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσµιου Πολέµου. «∆ρέσδη, Αµβούργο, Κολωνία - µερικές από τις βαρύτερες βοµβιστικές επιθέσεις στον κόσµο µνηµονεύονται από τα τοπωνύµιά τους. Η Γάζα θα µείνει επίσης στην Ιστορία ως τοπωνύµιο που υποδηλώνει µία από τις βαρύτερες εκστρατείες συµβατικών βοµβαρδισµών στην Ιστορία», καταλήγουν οι «Financial Times».

Στη Γάζα δεν υπάρχουν τζαµιά, δεν υπάρχουν σχολεία, δεν υπάρχουν πανεπιστήµια. Στη Γάζα δεν υπάρχουν δρόµοι για να περπατήσεις. Μόνο εικόνες καταστροφής. Βοµβαρδισµοί, συστηµατικοί, ψυχροί, ανελέητοι, χωρίς οίκτο. Οι κάτοικοι προσπάθησαν να καταφύγουν σε νοσοκοµεία ή κτίρια διεθνών οργανισµών, πιστεύοντας ότι ορισµένοι διπλωµατικοί ή ανθρωπιστικοί κανόνες θα γίνουν τουλάχιστον σεβαστοί, αλλά βοµβαρδίστηκαν και εκεί. Στη συνέχεια προσπάθησαν να καταφύγουν στα ερείπια κτιρίων που είχαν ήδη βοµβαρδιστεί, ελπίζοντας ότι δεν θα πληγεί το ίδιο µέρος δύο φορές. Αλλά τίποτα δεν βοήθησε. Στη συνέχεια πήγαν νότια, όπως απαίτησε το Ισραήλ, αλλά το Ισραήλ βοµβάρδισε και τον νότο.

Χαρακτηρίζοντας την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από την τροµοκρατική οργάνωση «Χαµάς» ως «δεύτερο Ολοκαύτωµα», ο επικεφαλής του Συµβουλίου Metula, Ντέιβιντ Αζουλάι -µιλώντας σε τοπικό ραδιόφωνο-, δήλωσε ότι το ισραηλινό Ναυτικό θα πρέπει να µεταφέρει τους κατοίκους της Γάζας στις ακτές του Λιβάνου, από όπου µπορούν να πάνε σε στρατόπεδα προσφύγων. Επειτα από αυτό, η πόλη της Γάζας θα πρέπει να καταστραφεί και να µετατραπεί σε µουσείο, που να µοιάζει µε το στρατόπεδο συγκέντρωσης Αουσβιτς. Είναι µακάβριο αυτό να ακούγεται από έναν Εβραίο. Στη Γάζα δεν υπάρχουν πλέον φάρµακα. Οι γιατροί, οι οδηγοί ασθενοφόρων, το παραϊατρικό προσωπικό σκοτώνονται. Το ίδιο δηµοσιογράφοι, δάσκαλοι, αλλά και παιδιά, γυναίκες και ηλικιωµένοι. Το Ισραήλ σκοτώνει ακόµα και τους δικούς του. Ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τρεις οµήρους, που µε τα χέρια τους υψωµένα κυµάτιζαν µια λευκή σηµαία. Τους µπέρδεψε µε Παλαιστίνιους - αυτό είναι η επίσηµη εκδοχή, µια τροµερή παραδοχή ότι ένας Παλαιστίνιος πυροβολείται ακόµα και µε τα χέρια του υψωµένα, ακόµα και µε λευκή σηµαία! Επιπρόσθετα, ο ΟΗΕ και το Ευρωµεσογειακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων εξέδωσαν εκθέσεις κατηγορώντας τις ισραηλινές δυνάµεις ότι πραγµατοποιούν εκτελέσεις αµάχων στη Βόρεια Λωρίδα της Γάζας.

Ο γενικός εισαγγελέας του ∆ιεθνούς Ποινικού ∆ικαστηρίου κατηγόρησε τον πρόεδρο της ρωσικής οµοσπονδίας για εγκλήµατα πολέµου στην Ουκρανία. Το κατηγορητήριο αναφέρει απαγωγές παιδιών και µεταφορά τους στη Ρωσία. Στη Γάζα παιδιά σκοτώνονται κατά χιλιάδες, αλλά ο εν λόγω γενικός εισαγγελέας παρέµεινε εκκωφαντικά σιωπηλός. Η πολιτική ∆ύση, επίσης, έχει παραµείνει σιωπηλή ή έχει διαµαρτυρηθεί αδύναµα, αρκούµενη σε παραινέσεις.

Το Ισραήλ σκοτώνει παιδιά χωρίς ίχνος συµπόνιας. Τα βλέπουν -κατά δήλωσή τουςως σπόρο µελλοντικών τροµοκρατών! Τα τραυµατισµένα παιδιά ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες. Αισθάνονται αυτόν τον ανείπωτο πόνο στην αρχή της ζωής τους, µε τα µάτια τους ορθάνοιχτα, αθώα, δύσπιστα. Στο νοσοκοµείο χειρουργούν χωρίς αναισθησία. Ο εν λόγω γενικός εισαγγελέας παραµένει σιωπηλός. Εκατοντάδες ακόµα παιδιά έχουν εξαφανιστεί, θαµµένα κάπου κάτω από τα ερείπια. Τα µικρά τους σώµατα έγιναν µέρος του κονιάµατος των ερειπίων. Ο κατά τα άλλα «ευαίσθητος» εισαγγελέας παραµένει σιωπηλός! Παιδιά, ως εκ θαύµατος σώα, σκάβουν στα ερείπια µε τα χεράκια τους, ελπίζοντας να βρουν τους γονείς τους, ή απλώνουν τα χέρια τους σε δέηση, κλαίγοντας, αναζητώντας µια εξήγηση για όλη αυτή τη σκληρότητα. Η µητέρα τους δεν είναι πια εκεί. Ο πατέρας τους δεν είναι πια εκεί.

Τα παιδιά περιπλανιούνται στα ερείπια της Γάζας, αναζητώντας κάποιον που µπορεί να τα φιλοξενήσει. ∆ιψούν και πίνουν θαλασσινό νερό. Είναι πεινασµένα. Πολλά που γλύτωσαν από τους βοµβαρδισµούς πέθαναν από ασθένειες. Ο εισαγγελέας του ∆ιεθνούς Ποινικού ∆ικαστηρίου παραµένει σιωπηλός…

Κάθε ηµέρα του πολέµου του Ισραήλ είναι ακόµα µία ηµέρα φρίκης, αλλά κανείς δεν σκέφτεται καν να αποκλείσει το Ισραήλ από τους Ολυµπιακούς Αγώνες. Το Ισραήλ θα συµµετάσχει στους Αγώνες, ενώ µε πρόσχηµα την Ουκρανία οι Ρώσοι αθλητές έχουν αποκλεισθεί. Υπάρχει ήδη συζήτηση για την επιβολή κυρώσεων στη Νότια Υεµένη, στους Χούθι, επειδή δήλωσαν ότι θα επιτεθούν σε ισραηλινά σκάφη έως ότου το Ισραήλ επιτρέψει να περάσουν οι προµήθειες από τη Γάζα. Οι ∆υτικοί που εξοπλίζουν το Ισραήλ, το οποίο παραβιάζει το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, ανησυχούν, γιατί η ελευθερία του εµπορίου απειλείται στην Ερυθρά Θάλασσα από τους Χούθι. Αλλά σιωπούν για τον πραγµατικό λόγο που υπάρχει αυτή η απειλή. Υπέροχη λογική µιας ∆ύσης που εφαρµόζει δύο µέτρα και δύο σταθµά στις διεθνείς εντάσεις.

Καθώς ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Μπάρακ παραδέχεται ότι η «Χαµάς» απέχει πολύ από την κατάρρευση, τίθεται το ερώτηµα: Ποιος είναι ο πραγµατικός στόχος αυτού του πολέµου; Φαίνεται ότι δεν µπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση στον πόλεµο της Γάζας. Οι ΗΠΑ πρέπει να αναγνωρίσουν ότι αυτή η σύγκρουση δεν θα τελειώσει έως ότου ο παλαιστινιακός λαός απολαύσει δικαιοσύνη και ελευθερία.

Για 75 χρόνια, οι κυβερνήσεις της συλλογικής ∆ύσης αγνόησαν τα δεινά του παλαιστινιακού λαού. ∆εν υπήρξαν ποτέ αντικειµενικές, ειρηνοποιοί. Η βία γεννά βία και το µίσος γεννά µίσος. Ακόµα κι αν η «Χαµάς» ηττηθεί, άλλες τέτοιες οµάδες θα προκύψουν, για να εκδικηθούν αυτούς που έπεσαν. Εάν η διεθνής κοινότητα ενωθεί, αυτός ο κύκλος θα µπορούσε να σπάσει, αλλά τα διαπλεκόµενα συµφέροντα στέκονται εµπόδιο στο να ασκηθεί πραγµατική πίεση στο Ισραήλ.

Εναπόκειται, λοιπόν, στον ίδιο τον ισραηλινό λαό να επιλέξει αν θέλει να συνεχιστεί αυτός ο αέναος κύκλος αίµατος ή επιθυµεί την ειρηνική συνύπαρξη µε έναν λαό που προϋπήρχε της επανεγκατάστασης του εβραϊκού λαού στη Γη της Επαγγελίας και δικαιούται κι αυτός µια πατρίδα.

*Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»