Μπορεί το 2024 να µοιάζει µε το 1939; «Αρκετές τάσεις σήµερα µπορούν να παραλληλιστούν µε αυτές της έναρξης του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου», υποστηρίζει στο νέο του βιβλίο µε τίτλο «The Return of Great Powers: Russia, China and the Next World War» («Η Επιστροφή των Μεγάλων ∆υνάµεων: Ρωσία, Κίνα και ο επόµενος Παγκόσµιος Πόλεµος») ο ρεπόρτερ του CNN Τζιµ Σιούτο, που µετέδιδε ζωντανά από την Ουκρανία την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας. Η Ευρώπη πλανάται επικίνδυνα, διαπιστώνει ο Στίφεν Μπράιν: Η Ρωσία έχει παγιώσει µια στρατιωτική υπεροχή, ο Γάλλος ηγέτης Εµανουέλ Μακρόν προσπαθεί να δηµιουργήσει έναν συνασπισµό για να στείλει στρατεύµατα χωρών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και ο Γερµανός καγκελάριος, Ολαφ Σολτς, ανακοίνωσε µια Zeitenwende, δηλαδή µια «ιστορική καµπή», για τη γερµανική εξωτερική πολιτική.

Γεωπολιτικά, ο Σολτς υποσχέθηκε µια ριζική επανεξέταση των σχέσεων της Γερµανίας µε τη Ρωσία. Γεωστρατηγικά, ανακοίνωσε µια σηµαντική ενίσχυση των γερµανικών Ενόπλων ∆υνάµεων, προτείνοντας 100 δισ. ευρώ εκτός προϋπολογισµού. Και γεωοικονοµικά, υποσχέθηκε να µειώσει δραστικά την εξάρτηση της χώρας από τη ρώσικη ενέργεια. Παρά τις δεσµεύσεις του Σολτς, δεν είναι καθόλου σίγουρο αν η πλειονότητα της γερµανικής ελίτ αντιλαµβάνεται τη Ρωσία ως απειλή. Στο Βερολίνο παραµένει ισχυρή η πεποίθηση ότι δεν µπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση στη σύγκρουση και ότι η επιστροφή σε µια µεταπολεµική σχέση µε τη Μόσχα είναι απαραίτητη. Ενας διάλογος µεταξύ ανώτερων γραφειοκρατών και εκπροσώπων της αµυντικής βιοµηχανίας, που διοργανώθηκε από το γραφείο του καγκελάριου, έληξε χωρίς συγκεκριµένες λύσεις για να αρθεί αυτό το αδιέξοδο. ∆εν υπάρχει καµία συντονισµένη ώθηση για την ανάπτυξη µιας γερµανικής «πολεµικής οικονοµίας» και, ως εκ τούτου, κανένας µηχανισµός για την ταχεία µετατροπή της εξαγγελθείσας χρηµατοδότησης σε νέες συµβάσεις. Είναι ήδη προφανές ότι τα πρόσθετα 100 δισ. ευρώ για την άµυνα, τα οποία εν µέρει καταναλώνονται από τον πληθωρισµό, την αύξηση των επιτοκίων και τον ΦΠΑ, δεν θα είναι επαρκή για τη χρηµατοδότηση µιας συνολικής µεταρρύθµισης των γερµανικών Ενόπλων ∆υνάµεων. Ωστόσο, η Γερµανία δεν θα στείλει τους πυραύλους Taurus µεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία, όπου θα µπορούσαν να χρησιµοποιηθούν για να επιτεθούν στη Μόσχα, επειδή η Ρωσία γνωρίζει πλέον τα πάντα για το σχέδιο, λόγω µιας υποκλοπής επικοινωνιών. Οι Ρώσοι έχουν προειδοποιήσει τον Σολτς ότι θα προβούν σε αντίποινα, αν τους στείλει. Η Γερµανία έχει όλα κι όλα 400 άρµατα µάχης και δεν είναι σε θέση για τακτικό πόλεµο. Επιπλέον, δεν είναι τόσο απλό να αλλάξει η στρατηγική κουλτούρα ενός έθνους.

Η απροθυµία της Γερµανίας, µετά το πάθηµα το Β’ Παγκόσµιου Πολέµου, να χρησιµοποιήσει στρατιωτική βία είναι βαθιά ριζωµένη στην εθνική ψυχοσύνθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι µια δηµοσκόπηση του Φεβρουαρίου 2023 έδειξε ότι µόνο το 11% των Γερµανών θα έπαιρνε εθελοντικά τα όπλα, για να υπερασπιστεί τη χώρα σε περίπτωση που θα δεχόταν επίθεση. Οι Γάλλοι καταλαβαίνουν καλά τη γλώσσα των αριθµών, αλλά, παρ’ όλα αυτά, ο Μακρόν υπαινίσσεται την αποστολή 20.000 Γάλλων στρατιωτών στην Οδησσό. Τα γαλλικά στρατεύµατα στην Οδησσό δεν θα εξυπηρετούσαν κανέναν στρατιωτικό σκοπό, παρά µόνο θα ενθάρρυναν τους Ρώσους να επιτεθούν στην πόλη. Ηδη ο Ντµίτρι Μεντβέντεφ, σήµερα αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συµβουλίου Ασφαλείας και πρώην πρόεδρος της Ρωσίας, δήλωσε στις 22 Φεβρουαρίου: «Λαχταρούσαµε την Οδησσό στη Ρωσική Οµοσπονδία λόγω της ιστορίας της πόλης, των ανθρώπων που ζουν εκεί και της γλώσσας που µιλούν. Αυτή είναι η δική µας ρωσική πόλη».

Οι Γάλλοι, σύµφωνα µε τις σφυγµοµετρήσεις της γαλλικής κοινής γνώµης, δεν έχουν καµιά διάθεση να πολεµήσουν. ∆εν είχαν ούτε στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Η οικονοµία της χώρας πάει πολύ άσχηµα, το χρέος έχει ξεπεράσει κάθε όριο και η σκωπτική στάση του γαλλικού λαού αποµυθοποιεί την ψευτο-παλληκαριά του Μακρόν. Οι Ρώσοι, τόσο ο Πούτιν όσο και ο γραµµατέας του Συµβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Νικολάι Πατρούσεφ, έχουν στείλει µαντάτο στον Μακρόν ότι όποια «ταξιαρχία πετεινών» σταλεί στην ακατονόµαστη χώρα θα µετατραπεί σε coq au vin (κόκορας κρασάτος) σε χρόνο µηδέν. Οι περισσότεροι στρατοί στην Ευρώπη είναι υποστελεχωµένοι και υποχρηµατοδοτούµενοι. Οι ευρωπαϊκοί στρατοί ξηράς είναι µικροσκοπικοί και άπειροι στη µάχη. Το να πολεµάς στο Αφγανιστάν, το Ιράκ ή στο Σαχέλ δεν είναι το ίδιο µε το να πολεµάς έναν σύγχρονο στρατό που είναι καλά εξοπλισµένος και έµπειρος σε πολέµους µεγάλης κλίµακας. «Οι Ευρωπαίοι έχουν ελάχιστα µέσα σε επίπεδο αεράµυνας και, αν µετέφεραν κάποια από αυτά για να προστατεύσουν τα στρατεύµατά τους που έχουν προωθηθεί στην Ουκρανία, θα έµεναν γυµνοί στην πατρίδα τους. Στην πραγµατικότητα, έχουν ήδη εξαντλήσει την αεράµυνά τους σε πρωτοφανή βαθµό υποστηρίζοντας την Ουκρανία», τονίζει στο παραπάνω άρθρο του ο Στίφεν Μπράιν. Αλλωστε, όλα τα δυτικά σχέδια για την αντιµετώπιση των Ρώσων έχουν µέχρι στιγµής αποτύχει. Η περσινή ουκρανική «αντεπίθεση» χρησιµοποίησε προηγµένα δυτικά όπλα, είχε εξαιρετικές τακτικές πληροφορίες, χιλιάδες µη επανδρωµένα αεροσκάφη και ατελείωτα πυροµαχικά και, παρ’ όλα αυτά, πήγε περίπατο. Μια έκθεση του αµερικανικού Πενταγώνου που διέρρευσε έδειχνε ότι οι απώλειες ήταν επτά Ουκρανοί για κάθε έναν Ρώσο (ή και χειρότερα).

Το µέλλον είναι ζοφερό για τη «συλλογική ∆ύση», προειδοποιούν εξέχοντες βετεράνοι (επαγγελµατίες των πληροφοριών) των µυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ σε κοινή ανακοίνωσή τους. Εκεί λένε µεταξύ άλλων: «Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι η Γαλλία την οδηγεί σε µια πορεία αναπόφευκτης αυτοκαταστροφής. Ο αµερικανικός λαός πρέπει να καταλάβει ότι η Ευρώπη τούς οδηγεί στην αιχµή της πυρηνικής εξόντωσης. ∆εδοµένου ότι οι Ρώσοι ηγέτες µπορεί να υποψιάζονται ότι ο Μακρόν συνεργάζεται χέρι-χέρι µε την Ουάσινγκτον, οι ΗΠΑ πρέπει να καταστήσουν τη θέση τους δηµόσια και σαφή. Και αν η Γαλλία και οι χώρες της Βαλτικής επιµένουν να στείλουν στρατεύµατα στην Ουκρανία, πρέπει επίσης να καταστεί σαφές ότι µια τέτοια ενέργεια δεν έχει εντολή του ΝΑΤΟ, ότι το Αρθρο 5 δεν θα ενεργοποιηθεί από οποιαδήποτε ρωσικά αντίποινα και ότι το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ, συµπεριλαµβανοµένων εκείνων των πυρηνικών όπλων που αποτελούν µέρος της αποτρεπτικής δύναµης του ΝΑΤΟ, δεν θα χρησιµοποιηθεί ως αποτέλεσµα οποιασδήποτε ρωσικής στρατιωτικής δράσης εναντίον γαλλικών ή βαλτικών στρατευµάτων».

Από επιχειρησιακή άποψη, δεν θα ήταν εύκολο να µετακινηθούν στρατεύµατα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, πέραν αυτών που βρίσκονται ήδη εκεί. Ενώ θα µπορούσαν να τοποθετήσουν κάποια στρατεύµατα στη ∆υτική Ουκρανία, όπου δεν θα χρησιµοποιούσαν τους πυραύλους µεγάλου βεληνεκούς και την αεροπορία τους για να τα καταστρέψουν. Η Ουκρανία φτάνει γρήγορα στο σηµείο όπου ο ουκρανικός στρατός ή ο ουκρανικός λαός ή και οι δύο πρέπει να αποφασίσουν αν η παραµονή στον πόλεµο είναι προς το εθνικό συµφέρον της χώρας ή δεν θα επιβιώσουν, αν συνεχίσουν να πολεµούν. Tην ίδια ώρα υπάρχουν και οι ultra ανόητοι ευρωπαϊκοί κύκλοι που θέλουν να αποµονώσουν τη γερµανική και ευρωπαϊκή οικονοµία από την Κίνα, την ώρα που ο ετήσιος όγκος εµπορίου Ε.Ε.-Κίνας ξεπερνάει το ποσό-µαµούθ των 850 δισ. δολαρίων. Κόβοντας τέτοιους δεσµούς, αντί για πιο στενή συνεργασία, είναι σαν να σκοτώνεις την ευρωπαϊκή οικονοµία. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι, ενώ την ίδια ώρα στη Ρωσία σφυρηλατείται µια νέα εθνική ελίτ στα µέτωπα της πολεµικής επιχείρησης. Μια πιο αυθεντική ιεραρχία είναι επιτακτική ανάγκη, για να σωθεί η Ευρώπη, να επιστρέψει, µέσα από έναν ανάλογο δρόµο, στις δικές της παραδοσιακές αξίες και στις κλασ ικές πολιτισµικές ρίζες της.

Το να πάψει η Ευρώπη να σέρνεται πίσω από αυτή την παράλογη ιδέα της «εχθρικής Ρωσίας» είναι προς το συµφέρον της ∆ύσης.

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ