Η Ηριάννα Β. Λ. και ο Περικλής Μ. θα προσπαθήσουν για άλλη μια φορά να πείσουν για το αυτονόητο. Διότι, βέβαια, αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό, ειδικά για την Ηριάννα Β. Λ., να μην δίνεται ανασταλτικός χαρακτήρας στην ποινή κάποιου που δεν είχε προφυλακιστεί και που μάλιστα λάμβανε άδεια να ταξιδεύει στο εξωτερικό, με προσωρινή άρση των περιοριστικών όρων, για πανεπιστημιακούς λόγους (ενώ δίνεται για πολλές βαρύτερες υποθέσεις). Αν δεν καταφέρουν να πείσουν για το αυτονόητο ούτε αυτή τη φορά, είναι πιθανόν να παραμείνουν στη φυλακή τουλάχιστον ως την εκδίκαση της υπόθεσής τους στο Εφετείο.

Φυσικά, αυτό που κυρίως προκαλεί το πνιγηρό συναίσθημα σε σχέση με τη διαδικασία των αιτήσεων αναστολής είναι η ουσία της υπόθεσης, που έχει προηγηθεί.

Η Ηριάννα Β. Λ. έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 13 ετών, τον περασμένο Ιούλιο, για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς». Τα στοιχεία βάσει των οποίων καταδικάστηκε, όπως προκύπτουν από τη δημόσια ακροαματική διαδικασία και το σκεπτικό της απόφασης, είναι τα εξής:

Πρώτον, ένα μερικό, κακής ποιότητας και μικρής ποσότητας δείγμα γενετικού υλικού που βρέθηκε στον γεμιστήρα ενός όπλου, το οποίο εντοπίστηκε μαζί με άλλα στην Πανεπιστημιούπολη. Η αστυνομία ταύτισε το υλικό με αυτό της κατηγορούμενης. Το αποτέλεσμα αμφισβητήθηκε από σύσσωμη σχεδόν την κοινότητα ειδικών επιστημόνων της χώρας. Ωστόσο, η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι το δείγμα «σώθηκε» και δεν μπορεί να γίνει ανεξάρτητος επανέλεγχος. Σημειωτέον ότι το γενετικό υλικό σε κινητό αντικείμενο, ακόμη και αν η ταύτιση δεν ήταν διάτρητη, δεν θεωρείται επαρκές πειστήριο. Και, σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω όπλο δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε καμία εγκληματική πράξη – ούτε των «Πυρήνων της Φωτιάς» ούτε κανενός άλλου. Πρόκειται για ένα δείγμα υλικού που μια διάτρητη έκθεση ταυτίζει με ένα όπλο που δεν έκανε τίποτα.

Δεύτερον, το γεγονός ότι η Ηριάννα Β. Λ. διατηρούσε προσωπική σχέση με τον Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, που κατηγορήθηκε για συμμετοχή στους «Πυρήνες της Φωτιάς». Αθωώθηκε, όμως. Αμετάκλητα.

Ο Περικλής Μ., πάλι, καταδικάστηκε διότι αποτύπωμά του βρέθηκε σε ένα βιβλίο, το οποίο η αστυνομία συνέλεξε από σπίτι όπου είχαν διαμείνει άλλοι κατηγορούμενοι για την ίδια οργάνωση.

Αυτά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Καμία πράξη, κανένα πειστήριο, κανένας μάρτυρας, τίποτα. Για να καταλάβει μάλιστα κανείς το σκεπτικό της απόφασης, αρκεί το εξής απόσπασμα: «Γίνονται ταξίδια στο εξωτερικό, όπως στη Βαρκελώνη του Περικλή Μπ. και του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου, αδικαιολόγητα, όχι για αναψυχή, ήτοι σε πόλη της Ισπανίας που είναι γνωστή για την εκεί δράση ανάλογων τρομοκρατικών οργανώσεων».

Με τέτοιους συλλογισμούς, λοιπόν, και βασισμένο στην τεράστια αοριστία της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, το δικαστήριο καταδίκασε σε βαρύτατη ποινή. Χωρίς αναστολή ως την εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό.

Η υπόθεση αυτή έχει ξεσηκώσει ένα ευρύ κύμα υποστήριξης. Πάμπολλοι άνθρωποι έχουν δηλώσει τη στήριξή τους στους άδικα καταδικασθέντες και παλεύουν να δημοσιοποιήσουν τα γεγονότα ενόψει της νέας αίτησης αναστολής. Η επόμενη εκδήλωση υπέρ της Ηριάννας Β. Λ. και του Περικλή Μ. είναι στις 22 Σεπτεμβρίου, μια μεγάλη συναυλία με τη συμμετοχή πολλών γνωστών καλλιτεχνών, στο Πάρκο Γουδί.

Φυσικά, στις 16 Οκτωβρίου δεν θα κριθεί η ουσία. Θα κριθεί μόνον το αν οι δύο αυτοί άνθρωποι θα μπορέσουν να συνεχίσουν, έστω και με την απειλή της φυλακής πάνω από τα κεφάλια τους, τη ζωή τους ως την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.

Η ουσία θα πρέπει να περιμένει ως το Εφετείο. Όπου θα κληθούν να αποδείξουν πέραν αμφιβολίας την αθωότητά τους, αντί οι διωκτικές αρχές να αποδείξουν πέραν αμφιβολίας την ενοχή τους, όπως επιβάλλεται στο κράτος δικαίου.