«Ουδέν κακόν αμιγές καλού» λέει η γνωστή ρήση και το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των εκβιαστών με το προκάλυμμα του «δημοσιογράφου», που έκαναν δουλειές με μόνο στόχο τον ατομικό πλουτισμό. Η συγκεκριμένη περίπτωση διαφθοράς και δυσώδους σήψης αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία να γίνει το μεγάλο ξεκαθάρισμα στα ΜΜΕ.

Πάμε λοιπόν ξανά να πούμε τα αυτονόητα. Η δημοσιογραφία είναι μεγάλο κοινωνικό αγαθό και σημαντικός πυλώνας της ίδιας της Δημοκρατίας. Σκοπός της είναι η «συγκέντρωση ειδήσεων και πληροφοριών και η διάδοσή τους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με στόχο την κατά το δυνατόν ορθή πληροφόρηση των πολιτών». Η τελευταία αυτή φράση είναι και η πιο σημαντική. Η ενημέρωση των πολιτών είναι το ύψιστο καθήκον ενός δημοσιογράφου, που πρέπει να το έχει πάντα κατά νου. Η κακή δημοσιογραφία δημιουργεί κακούς πολίτες και οι κακοί πολίτες δημιουργούν κακή Δημοκρατία. Σας θυμίζει κάτι;

Ισως αυτό που βιώνει τα τελευταία 40 χρόνια η χώρα, όπου μερίδα δημοσιογράφων με μόνο κίνητρο τα προσωπικά τους συμφέροντα δυσφήμισαν τον κλάδο, προκάλεσαν αποστροφή στην κοινή γνώμη και το μόνο που δεν έκαναν ήταν να επιτελέσουν το καθήκον τους απέναντι στην κοινή γνώμη και, τελικά, απέναντι στην ίδια τη Δημοκρατία και την πατρίδα.

Αυτό που λέμε «νέα μεταπολίτευση» δεν αφορά μόνο την πολιτική. Αφορά όλους τους κλάδους και έχει να κάνει με μια οριζόντια νοοτροπία, που διέλυσε κάθε έννοια κοινού καλού και είχε ως κίνητρο μόνο την προσωπική ανέλιξη είτε του πολιτικού είτε του δημοσιογράφου είτε του δημοσίου υπαλλήλου είτε οποιουδήποτε.

Τώρα που έχει ανοίξει το καπάκι είναι μια καλή ευκαιρία να φύγει όλη η βρωμιά από τον χώρο. Αυτό θα είναι το μεγάλο ξεκαθάρισμα των ΜΜΕ και όχι μόνο οι τηλεοπτικές άδειες. Ξεκαθάρισμα ποιοτικό από όλους αυτούς που, φορώντας κουκούλες και προσποιούμενοι τους δημοσιογράφους, απαξίωσαν τον ρόλο και την έννοια της πραγματικής δημοσιογραφίας. Τώρα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία η πλειονότητα του κλάδου, που μοχθεί και επιτελεί έναν τόσο σημαντικό ρόλο σε μια δύσκολη εποχή για την Ελλάδα, να απομονώσει με κάθε τρόπο όλα τα παράσιτα που μπήκαν από την πίσω πόρτα στον χώρο μας. Αυτή θα είναι και η πραγματική επανάσταση στον χώρο των μίντια. Γιατί ξαναλέω: Ο πραγματικός δημοσιογράφος απευθύνεται μόνο στον κόσμο. Και αν διαρραγεί αυτή η σχέση ή απαξιωθεί πλήρως, χάνεται ένα σημαντικό μονοπάτι στον δρόμο προς την πραγματική Δημοκρατία.

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο και να ξεκαθαρίσει οριστικά το τοπίο. Να μπουν κανόνες και να γίνεται έλεγχος των μίντια. Οσοι υπηρετούμε τον χώρο αυτόν έχουμε υποχρέωση να φέρνουμε στο φως όλα τα κακώς κείμενα. Αυτό απαιτεί η δημοσιογραφία και αυτό κάνουν και τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», με συνεχόμενες αποκαλύψεις για το δίκτυο των εκβιαστών που δρούσε στο σκοτάδι. Οφείλουμε να πράξουμε το αυτονόητο, πριν η οργή και η απαξίωση παρασύρουν τα πάντα. Να δίνουμε μάχη κάθε μέρα. «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο», έλεγε ο μεγάλος Κρητικός Ν. Καζαντζάκης. Αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ως χρέος μας για το μέλλον. Και μόνο τότε είναι βέβαιο ότι οι πάσης φύσεως «μαυρίκοι», που δραστηριοποιούνται σε όλους τους χώρους της δημόσιας ζωής, θα έχουν θέση εκεί όπου πραγματικά ανήκουν: Στο περιθώριο.