Δεν επρόκειτο βεβαίως να αλλάξει τα εθνικά µας πράγµατα µε το «καληµέρα» το 2022. Οµως, χωρίς να θέλουµε να είµαστε πολύ βιαστικοί και απαισιόδοξοι, µπορούµε να υποστηρίξουµε πως δεν είναι ευτυχές το γεγονός ότι στα πρώτα βήµατά της η νέα χρονιά ήδη δείχνει να υπόσχεται προοπτικά ένα άσχηµο πολιτικό «κλίµα», όµοιο µε εκείνο του 2021.

Φυσικό είναι να εξακολουθεί να αποτελεί ο θανατηφόρος κοροναϊός κυρίαρχο θέµα στη δηµόσια σκηνή, αφού συνεχίζει να απειλεί και να ταλαιπωρεί ποικιλοτρόπως την ελληνική κοινωνία και να επηρεάζει άσχηµα την οικονοµική κατάσταση της χώρας. Ζητούµενο είναι όµως να διαπιστωθεί κατά πόσον θα συνεχίσει η υπόθεση της πανδηµίας να καθορίζει άµεσα και το 2022 τις συµπεριφορές των πρωταγωνιστών της πολιτικής τάξης, όπως το έκανε τη χρονιά που πέρασε.

∆ιότι, στη διάρκεια του 2021 η υπόθεση του κοροναϊού επηρέασε κατά τον χειρότερο τρόπο τις πολιτικές δυνάµεις, τις οποίες παρέσυρε σε συναισθηµατικά φορτισµένες συµπεριφορές, σε άγονους «καυγάδες» και σε µικροκοµµατικές επιδείξεις στο πεδίο της εφαρµογής και αξιολόγησης των κυβερνητικών µέτρων κατά της πανδηµίας.

Το όλο άσχηµο «κλίµα» διαµόρφωσαν οι βιαστικές δηλώσεις, οι συχνά ασταθείς και αµήχανες πολιτικές της πιεζόµενης κυβέρνησης και οι αδιάκοπες «οµοβροντίες» της αξιωµατικής αντιπολίτευσης εναντίον κάθε κυβερνητικής απόφασης ανεξαιρέτως.

Με λίγα λόγια, ο κοροναϊός κατάφερε να προκαλέσει µεγάλες ζηµιές στην πολιτική σκηνή. Αντί για κατανόηση των διαστάσεων του προβλήµατος και επίδειξη διάθεσης συνεργασίας και συναίνεσης σε αποφάσεις και µέτρα για την καλύτερη δυνατή αντιµετώπιση του κοινού εχθρού που κτυπάει όλους τους Ελληνες, είχαµε τεντωµένα νεύρα και διαρκή ένταση στο κυβερνητικό στρατόπεδο, θυµό και δυνατές κραυγές αποδοκιµασίας των κυβερνώντων σε καθηµερινή βάση από τις τάξεις µιας µονότονα επιθετικής αξιωµατικής αντιπολίτευσης.

Ετσι όπως έχουν ήδη διαµορφωθεί τα πράγµατα στην πολιτική σκηνή, αποκλείουν την περίπτωση αποδραµατοποίησης της κατάστασης την οποία το 2022 παρέλαβε από τους πρωταγωνιστές του εξελισσόµενου «έργου». Επιπλέον, η νέα χρονιά ξεκίνησε µε διάσπαρτες στην πολιτική σκηνή τις πιθανολογήσεις πρόωρων εκλογών, τις οποίες µάλιστα ο νευρικός ΣΥΡΙΖΑ έχει «επισήµως» ζητήσει από την κυβέρνηση, µε αποτέλεσµα την προσθήκη µιας ατέρµονης εκλογολογίας στα αρνητικά στοιχεία της πολιτικής καθηµερινότητας.

Πολιτικά «έντονη» θα είναι, λοιπόν, και αυτή η χρονιά, ως όλα δείχνουν - όπως τουλάχιστον οικοδοµούν την «ένταση» οι πολιτικοί αστέρες των καιρών µας. Οµως, η πραγµατικότητα έχει τις δικές της απαιτήσεις. Πίσω απ’ τη σκηνή, όπου οι ρήτορες των «µεγάλων» παίζουν καθηµερινά το πολιτικό έργο τους, υπάρχει ένα παρασκήνιο φορτωµένο µε υποθέσεις που ο πολιτικός κόσµος θα αναγκαστεί κάποιαν ώρα να αντιµετωπίσει µε µέτωπο προς το κοινό.

Η οικονοµική κατάσταση εκατοµµυρίων πολιτών είναι ήδη κακή, οι κρατικές ενισχύσεις των πληγέντων από τον κοροναϊό έχουν ήδη µεγεθύνει το δηµοσιονοµικό έλλειµµα και το ογκώδες δηµόσιο χρέος αναµένεται να διογκωθεί περαιτέρω το 2022. Οπως κι αν εξελιχθεί τελικώς η πανδηµία τους επόµενους µήνες, σίγουρο είναι ότι η εθνική µας κατάσταση θα είναι άσχηµη στο τέλος του χρόνου και πολύ µεγάλη η κόπωση της κοινωνίας µας.

Κι αυτό δεν θα έχει να κάνει ειδικώς µε το κατά πόσο θα αντέξει την πίεση του φορτίου της η κυβέρνηση της Ν.∆., µε το πώς θα κινηθεί «συνεδριακώς» η ηγεσία των ριζοσπαστών του ΣΥΡΙΖΑ στην προοπτική εκλογών, µε το αν θα βρουν τελικώς τον δρόµο της «σοσιαλδηµοκρατίας» οι χλωµοί κληρονόµοι του ΠΑΣΟΚ και µε το αν θα δουν προσεχώς καλύτερες ηµέρες τα µικρά κόµµατα.

Αν οι πολιτικές δυνάµεις του τόπου δεν προτίθενται να προσαρµόσουν ταχέως τις συµπεριφορές τους στις αντικειµενικές δυσκολίες των πραγµάτων, τότε ας ετοιµάζονται για εξαιρετικά δυσάρεστες «περιπέτειες» στα τέλη της πορείας του 2022.