Με αφορμή τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, και το διαφαινόμενο ξεμπλοκάρισμα των F-35 για την Ελλάδα, τα οποία αποσυνδέονται από τα τουρκικά F-16, επικαιροποιείται η συζήτηση για τους εξοπλισμούς. Έχει προηγηθεί η εξαγγελία επανεξέτασης και αναθεώρησης του εξοπλιστικού «δόγματος» από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Δένδια, προκειμένου, όπως είπε, να ενσωματωθούν τα διδάγματα από τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα και οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Το πλέον σημαντικό είναι ότι σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Δένδια αυτά θα συνδυαστούν με την αναγέννηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία θα γίνει προσπάθεια να στηθεί στη βάση των νέων τεχνολογικών τάσεων, δογμάτων, τακτικών και επιχειρησιακών αντιλήψεων και εφαρμογών τους στο πεδίο.

Απολύτως σωστό είναι αυτό, έχει δίκιο ο υπουργός, αλλά εξίσου κρίσιμο είναι να μην υπάρξει «κοιλιά» στο ενδιάμεσο. Διότι, δίχως καμία διάθεση κινδυνολογίας, επειδή κανείς δεν δίνει ραντεβού με τον πόλεμο και επειδή η Τουρκία υλοποιεί με φρενήρεις ρυθμούς ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα, η Ελλάδα δεν έχει μεγάλα περιθώρια αναστοχασμού. Ας δούμε πολύ συνοπτικά τι ετοιμάζει η γείτων: Ναυπήγηση «εθνικού αεροπλανοφόρου». Κανονικού, όχι ελικοπτεροφόρου -που τελικά θα φέρει τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη-, όπως αυτό που ήδη έχει ναυπηγήσει (TCG Anadolu) με ισπανικά σχέδια. Ναυπήγηση τεσσάρων ακόμη φρεγατών κλάσης Istanbul, ενώ έχει ήδη μία και ναυπηγεί άλλες τρεις παράλληλα σε τρία διαφορετικά ναυπηγεία, οπότε τις διπλασιάζει και πάει για οκτώ σύνολο. Επιβεβαίωση της συνέχισης ναυπήγησης νέων περιπολικών ανοιχτής θαλάσσης κλάσης Hisar, στην πραγματικότητα πρόκειται για κορβέτες, με προγραμματισμό ναυπήγησης δέκα πλοίων συνολικά. Έχουν παραδοθεί ήδη δύο. Με λίγα λόγια φτιάχνει ένα τεράστιο Ναυτικό, με στόχο να κυριαρχήσει σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και να υπηρετήσει τα δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Νέες πυραυλάκατοι, νέα αποβατικά, νέα ναρκοθηρευτικά, αναβάθμιση υφιστάμενων πλοίων μεταξύ των οποίων και φρεγάτες ΜΕΚΟ (εμείς ακόμα το συζητάμε), σχέδια για δικό τους υποβρύχιο. Οικοδομεί, δηλαδή, ένα τεράστιο Ναυτικό, μεταξύ άλλων πολλών προγραμμάτων για τον Στρατό και την Αεροπορία, όλα με πολύ μεγάλο ποσοστό συστημάτων εγχώριας ανάπτυξης, τα οποία ήδη πουλά με επιτυχία σε διάφορες χώρες - το συνολικό ύψος των εξαγωγών αμυντικού υλικού ανήλθε πέρσι σε 5,5 δισ. δολάρια. Διόλου άσχημα…

Συμπέρασμα - και θα επανέλθουμε. Χρειαζόμαστε «χθες» συνδυασμό κλασικών πλατφορμών με νέες «ασύμμετρες» τεχνολογικές και έξυπνες προσθήκες αντιμέτρων ακύρωσης του όγκου και της (δυστυχώς) ποιοτικής αναβάθμισης του τουρκικού οπλοστασίου. Αύριο θα είναι αργά.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 9 Ιανουαρίου