Ντεε λάξοοο, ντεεε
Μία απάθεια που εξοργίζει το ίδιο με τον φανατισμό
Η Ελλάδα, μεταξύ άλλων, διακρίνεται για τις αντιφάσεις και, κυρίως, τις υπερβολές της. Έτσι εύκολα περνάει από την απάθεια στον φανατισμό.
Μία απάθεια που εξοργίζει το ίδιο με τον φανατισμό. Τις σύγχρονες όσο και όψιμες υπερβολές των ημερών χαρακτηρίζει μία καινούργια έννοια που μπήκε στη ζωή μας και φέρει τον αδόκιμο -πάντως- τίτλο: «δικαιωματισμός». Και που έχει τόσο μεγάλο εύρος, που περιλαμβάνει από τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα έως τις καθημερινές ανάγκες της σαύρας και των μολυντηριών.
Μία πρόσφατη αντίδραση των φιλοζωικών οργανώσεων -στις οποίες κατά τα άλλα τρέφω απέραντη εκτίμηση για τη μέριμνά τους για τα συνήθη οικόσιτα ζώα μας- αφορά τα γαϊδούρια, τα μουλάρια και τα άλογα, δηλαδή τα ζώα που χρησιμοποιούνται σε διάφορες μεταφορικές εργασίες. Ασφαλώς και όσοι βασανίζουν τα ζώα αυτά, είτε από αδιαφορία για τον δικό τους πόνο είτε από ανεξήγητο σαδισμό, να τιμωρούνται - και μάλιστα αυστηρά. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι με ευαισθησίες που φτάνουν στα όρια της υπερβολής, τους τουρίστες στη Σαντορίνη δεν θα τους κουβαλάνε τα γαϊδουράκια, αλλά οι άνθρωποι στους οποίους τα γαϊδούρια, που θα τους συνοδεύουν στις ανηφοριές, θα τους φωνάζουν: «Ντεε λάξοοο, ντεεε»!
Και τους συμπαθείς ημιόνους, που όπως και τα γαϊδουράκια μαθαίναμε από τα αναγνωστικά του Δημοτικού κιόλας ότι είναι για να κουβαλάνε πραμάτειες και ανθρώπους, θα πρέπει -κατ’ επιταγήν κάποιας φιλοζωικής οργάνωσης- να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται από αγωγιάτες αγρότες και άλλους επαγγελματίες και να τα στέλνουμε στο… Άσκοτ. Αφού προηγουμένως ενημερώσουμε τις βρετανικές αρχές ότι προτείνουμε τη διενέργεια και αγώνων, όχι μόνο καθαρόαιμων και αραβικών κελήτων, αλλά και όνων και ημιόνων. Οι τελευταίοι βεβαίως δεν είναι καθαρόαιμα γαϊδούρια. Δεδομένου ότι ανήκουμε κι εμείς στο ζωικό βασίλειο και μάλιστα με αιμοβόρα ένστικτα, όπως προκύπτει από την καθημερινή ειδησεογραφία, θα πρότεινα στις φιλοζωικές εταιρείες να ασχοληθούν και με εμάς, δεδομένου ότι πολλοί γάιδαροι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Έτσι είναι λογικό να απαιτούμε κι εμείς ανάλογη προστασία με εκείνη των γαϊδουριών και των ημιόνων, από τα δίποδα γαϊδούρια και μουλάρια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας ξεκαπίστρωτα και μας φορτώνουν με μπελάδες βαρύτερους από αυτούς που κουβαλάνε τα τετράποδα.
Στη χώρα της υπερβολής περιμένω το επόμενο στάδιο αντιδράσεων, λ.χ. κατά της σφαγής βοοειδών, το κρέας των οποίων συνιστούν ανεπιφυλάκτως οι γιατροί σε όσους έχουν αναιμία ή χαμηλό αιματοκρίτη. Θα μπορούν βεβαίως να το αντικαταστήσουν με φασιόλους που έχουν σίδηρο, παρά το γεγονός ότι η συχνή χρήση τους προκαλεί τη δυσάρεστη κατάσταση των αερίων, αθορύβων ή -κατά Ηλία Πετρόπουλο- κομβολογάτων...
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 21/8
Μία απάθεια που εξοργίζει το ίδιο με τον φανατισμό. Τις σύγχρονες όσο και όψιμες υπερβολές των ημερών χαρακτηρίζει μία καινούργια έννοια που μπήκε στη ζωή μας και φέρει τον αδόκιμο -πάντως- τίτλο: «δικαιωματισμός». Και που έχει τόσο μεγάλο εύρος, που περιλαμβάνει από τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα έως τις καθημερινές ανάγκες της σαύρας και των μολυντηριών.
Μία πρόσφατη αντίδραση των φιλοζωικών οργανώσεων -στις οποίες κατά τα άλλα τρέφω απέραντη εκτίμηση για τη μέριμνά τους για τα συνήθη οικόσιτα ζώα μας- αφορά τα γαϊδούρια, τα μουλάρια και τα άλογα, δηλαδή τα ζώα που χρησιμοποιούνται σε διάφορες μεταφορικές εργασίες. Ασφαλώς και όσοι βασανίζουν τα ζώα αυτά, είτε από αδιαφορία για τον δικό τους πόνο είτε από ανεξήγητο σαδισμό, να τιμωρούνται - και μάλιστα αυστηρά. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι με ευαισθησίες που φτάνουν στα όρια της υπερβολής, τους τουρίστες στη Σαντορίνη δεν θα τους κουβαλάνε τα γαϊδουράκια, αλλά οι άνθρωποι στους οποίους τα γαϊδούρια, που θα τους συνοδεύουν στις ανηφοριές, θα τους φωνάζουν: «Ντεε λάξοοο, ντεεε»!
Και τους συμπαθείς ημιόνους, που όπως και τα γαϊδουράκια μαθαίναμε από τα αναγνωστικά του Δημοτικού κιόλας ότι είναι για να κουβαλάνε πραμάτειες και ανθρώπους, θα πρέπει -κατ’ επιταγήν κάποιας φιλοζωικής οργάνωσης- να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται από αγωγιάτες αγρότες και άλλους επαγγελματίες και να τα στέλνουμε στο… Άσκοτ. Αφού προηγουμένως ενημερώσουμε τις βρετανικές αρχές ότι προτείνουμε τη διενέργεια και αγώνων, όχι μόνο καθαρόαιμων και αραβικών κελήτων, αλλά και όνων και ημιόνων. Οι τελευταίοι βεβαίως δεν είναι καθαρόαιμα γαϊδούρια. Δεδομένου ότι ανήκουμε κι εμείς στο ζωικό βασίλειο και μάλιστα με αιμοβόρα ένστικτα, όπως προκύπτει από την καθημερινή ειδησεογραφία, θα πρότεινα στις φιλοζωικές εταιρείες να ασχοληθούν και με εμάς, δεδομένου ότι πολλοί γάιδαροι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Έτσι είναι λογικό να απαιτούμε κι εμείς ανάλογη προστασία με εκείνη των γαϊδουριών και των ημιόνων, από τα δίποδα γαϊδούρια και μουλάρια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας ξεκαπίστρωτα και μας φορτώνουν με μπελάδες βαρύτερους από αυτούς που κουβαλάνε τα τετράποδα.
Στη χώρα της υπερβολής περιμένω το επόμενο στάδιο αντιδράσεων, λ.χ. κατά της σφαγής βοοειδών, το κρέας των οποίων συνιστούν ανεπιφυλάκτως οι γιατροί σε όσους έχουν αναιμία ή χαμηλό αιματοκρίτη. Θα μπορούν βεβαίως να το αντικαταστήσουν με φασιόλους που έχουν σίδηρο, παρά το γεγονός ότι η συχνή χρήση τους προκαλεί τη δυσάρεστη κατάσταση των αερίων, αθορύβων ή -κατά Ηλία Πετρόπουλο- κομβολογάτων...
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 21/8