Ο μακαρίτης ο Καζαντζίδης τραγουδούσε ένα λαϊκό άσμα που, αν θυμάμαι καλά, έλεγε «νυχτερίδες κι αράχνες, γλυκιά μου, έχουν χτίσει φωλιά» και λοιπά και λοιπά.

Δεν ξέρω αν είχε υπ’ όψιν του τον Μπάτμαν ή τον Σπάιντερμαν, τους οποίους πάντως πολλοί ως πιτσιρικάδες θαύμαζαν και αγαπούσαν. Βεβαίως ο Μπάτμαν, αν δεν κάνω λάθος, είναι πλέον σιτεμένος, δεδομένου ότι έχει αισίως ηλικία 83 ετών. Άσε που μπορεί να έχει και κανένα Αλτσχάιμερ και αντί να κυνηγάει τους κακούς να πίνει καμιά μπίρα με κανέναν γκάνγκστερ στην Γκόθαμ Σίτι. Εδώ που τα λέμε, πολλά παιδάκια αλλά και μεγάλους, απ’ ό,τι έχω καταλάβει, έχει συνεπάρει ο Μπάτμαν, δεδομένου ότι ο τύπος διαθέτει αυτοκίνητο πολλών κυβικών, μηχανή, αεροπλάνο, έπαυλη, είναι επιχειρηματίας - ίσως να ήταν και μέτοχος της Μόργκαν Στάνλεϊ και χρόνια μετά να μας υποβάθμισε ως χώρα προκειμένου να οδηγηθούμε σε χρεοκοπία.

Για να πω την αλήθεια, εγώ όταν ήμουν πιτσιρικάς δεν τον πολυγούσταρα τον Μπάτμαν. Ούτε τον Σπάιντερμαν. Όχι βεβαίως γιατί τάχα είχα αναπτύξει, εξ απαλών ονύχων, αντιαμερικανικές αντιλήψεις. Αλλά, εδώ που τα λέμε, τι ομορφιά μπορεί να έχουν οι νυχτερίδες και οι αράχνες; Αντιθέτως, την κακοπροαίρετη εκτίμηση περί τυχόν αντιαμερικανισμού μου την ακύρωνα με την προτίμησή μου στον Λούκι Λουκ και τους Ντάλτον. Φαντάζομαι ότόσοι είχαν την ίδια προτίμηση με μένα δεν θα είχαν και τα προσόντα να εξελιχθούν. Ενώ αν ταυτίζεσαι με τον Μπάτμαν έχεις υψιπετείς στόχους παιδιόθεν, οπότε μπορεί να φτάσεις ψηλά. Σίγουρα ψηλότερα από μένα, ο οποίος εκτός από τον Λούκι Λουκ και τον Ραν Ταν Πλαν προτιμούσα και έναν υβριδικό ήρωα που είχε φανταστεί και σχεδιάσει ο φίλος μου ο Άρης. Τον Πέκος Μπιλ, κάτι αντίστοιχο με τον Λουκ αλλά με την εξυπνάδα του Ραν Ταν Πλαν. Οπότε τι εξέλιξη θα μπορούσα να είχα με τόσο βλαμμένους ήρωες;

Eκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι κανείς μεγαλοσχήμων όταν ερωτάται σχετικώς δεν αναφέρει στις προτιμήσεις του τον Μίκι Μάους ή τον Γκούφι. Καλά, τον δεύτερο καταλαβαίνω να μην τον αναφέρουν, για τον ίδιο λόγο που δεν ταυτίζεται κανείς με τον Ραν Ταν Πλαν. Ούτε όμως με τον Ντόναλντ φαίνεται να έχει κανείς πάρε δώσε, εκτός κι αν πρόκειται για τον Τραμπ, παρά το γεγονός ότι ο πάπιας έχει ηγετικά προσόντα. Φαντάζομαι ότι όπως κυκλοφορούν στο διαδίκτυο κάτι ψυχολογικά κουίζ, του τύπου ποιο δέντρο σού αρέσει για να σου πω τι χαρακτήρας είσαι, θα πρέπει να υπάρχει ανάλογη ψυχολογική ανάλυση για τους ήρωες των κόμικς που προτιμούσαμε ως παιδιά ή και ως μεγάλοι. Δεν ξέρω τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλουν κάποιοι για μένα, αλλά εγώ αγαπάω πολύ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 10/10