Οι αρχαίοι μας πρόγονοι τα έχουν πει όλα. Για αυτό είχαν αποφανθεί και περί έρωτος, ως το μεγαλύτερο πάθος που είναι και ανίκητο. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο έρως βρήκε και άλλον ανταγωνιστή ως προς το ανίκητό του. Τη βλακεία.

Με τα χρόνια αποκαλύφθηκε ότι δεν είναι μόνον ανίκητος αλλά και ότι χρόνια δεν κοιτά. Επιπλέον, πρόκειται για ένα αγαθό από το οποίο μπορείς να εκτεθείς, αλλά εξαρτάται και μόνον από αυτόν που αποφάσισε να το γευτεί. Η επιβεβαίωση ότι ο έρως χρόνια δεν κοιτά προκύπτει συνήθως από ερωτευόμενους άνδρες μεγάλης ηλικίας που τυφλώνονται στην κυριολεξία, δεδομένου ότι ως γνωστόν «σέρνει καράβια». Και δεν μιλάμε για ακτοπλοϊκά αλλά για τάνκερ ολόκληρα και κοντέινερσιπ της Cosco.

Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι αυτό συνέβαινε πάντοτε, απλώς στις μέρες μας έχει ενταθεί για τον πρόσθετο λόγο ότι η επιστήμη χέρι χέρι με τη χημεία έχει κάνει θαύματα που και νεκρούς ανασταίνουν. Επομένως ποίος ο λόγος να στερηθεί κάποιος εις τας δυσμάς του βίου τις χαρές νεοτέρων; Άλλο το ζήτημα αν η διαφορά ηλικίας προκαλεί τον φθόνο ορισμένων, επειδή ο γεγηρακώς περιφέρεται με ένα μανούλι και κακεντρεχώς αποφαίνονται, όταν τους βλέπουν μαζί, ότι το μανούλι βγήκε βόλτα με το… χρηματοκιβώτιό του. Σπανιότερα συμβαίνει και το αντίθετο. Μία ηλικιωμένη να έχει δίπλα της ένα… τεκνό. Εκεί να δείτε κακίες που λέγονται από τις φαρμακόγλωσσες.

Τούτων δοθέντων θυμήθηκα και ένα ανέκδοτο που έλεγε ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου, ο Γλαύκος Κληρίδης, ένας πολύ χαριτωμένος άνθρωπος που ήταν σε ανταγωνισμό με τον έτερο πρώην Σπύρο Κυπριανού. «Πέθανα, λέει, και πήγα έξω από την πύλη του Παραδείσου.

Εκεί ήταν ο Απόστολος Πέτρος. - Πού πας, εσύ είσαι πολιτικός; με ρωτάει. - Να μπω μέσα, του λέω. - Όχι, απαντάει αυτός. Για να μπεις μέσα θα περάσεις από μια δοκιμασία. Τότε μου έδωσε μια γυναίκα κακάσχημη, η οποία ήταν γύρω στα 80. Μου είπε ότι θα μπω στον Παράδεισο μόνο εάν ζήσω μαζί της δύο χρόνια. Φεύγοντας από εκεί, είδα τον Σπύρο Κυπριανού (σ.σ. άλλοτε Πρόεδρο της Κύπρου) χέρι χέρι με τη Μαντόνα! Τότε εκνευρισμένος πήγα πίσω και είπα στον Απόστολο Πέτρο: - Εμένα γιατί μου έδωσες την 80άρα και του Σπύρου τη Μαντόνα; Και τότε μου απαντάει ο Απόστολος Πέτρος: - Μα δεν έδωσα τη Μαντόνα στον Σπύρο, αλλά τον Σπύρο στη Μαντόνα!». 

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/11