Κανείςδεν αμφιβάλλει ότι ένα από τα πιο αξιόπιστα μέσα ενημέρωσης είναι το ραδιόφωνο. Ούτε τουίτερ και φέις-μπουκ -που θα έπρεπε να λέγεται φέσι-μπουκκαι αηδίες.

Επομένως είναι λογικό κάποιος να επιλέγει να το ακούει αλλά και να απευθύνεται από αυτό στο κοινό. Βεβαίως δεν μπορούν όλοι να απευθύνονται, αλλά όσοι μπορούν καλά κάνουν. Υπό αυτή την έννοια είναι λίαν χρήσιμο σε πολιτικούς λόγω αξιοπιστίας. Τώρα αν από τα λεγόμενά τους ειπωθεί και καμιά μπαρούφα, το μόνο που δεν παθαίνει ζημιά ως προς την αξιοπιστία του είναι το ραδιόφωνο. Φαντάζομαι ότι το ραδιόφωνο το συνιστούν στους πελάτες τους που θέλουν να επικοινωνήσουν με τον κοσμάκη όλοι οι επικοινωνιολόγοι. Για την αμεσότητά του και όπως είπαμε και για την αξιοπιστία του, λες και αυτό που θα βγει θα εκληφθεί αμέσως ως σοβαρό επειδή είναι σοβαρό και το Μέσο που χρησιμοποιεί.

Πάντως η χρησιμοποίηση του ραδιοφώνου και στην πολιτική είναι χρήσιμη για τους ομιλούντες και διασκεδαστική για τους ακροατές. Στο παρελθόν είχαν εκπομπές και ο Βασίλης Λεβέντης και ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Ειδικώς ο πρώτος ήταν απολαυστικός, όπου έγινε απολαυστικότερος όταν απέκτησε και δικό του κανάλι και δική του βεβαίως εκπομπή. Κυριολεκτικώς έχουν χάσει οι νεότεροι που δεν είχαν την ευκαιρία να τον απολαύσουν τη δεκαετία του ’90 να καταριέται δύο άλλους πολιτικούς αρχηγούς, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Ανδρέα Παπανδρέου, λέγοντας ωρυόμενος: «Να πάθουν καρκίνο»! Απίθανη πράγματι πολιτική επιχειρηματολογία!

Τώρα οι εποχές είναι διαφορετικές και δεν ακούς από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις τέτοιες κατάρες, καθώς, υποτίθεται, έχει ευπρεπισθεί η πολιτική ζωή. Ο λάκκος σκάβεται αλλιώς. Τώρα θα πρέπει να περιμένουμε να ακούσουμε κάποιον πολιτικό ή και αρχηγό να έχει τη δική του εκπομπή. Ο τίτλος της εκπομπής βεβαίως θα είναι μία δύσκολη υπόθεση, ειδικά μάλιστα αν βαραίνει το ραδιοφωνικό παρελθόν που είχε κάτι πολύ επιτυχημένες εκπομπές, όπως λόγου χάρη «Οι περιπέτειες του Τζων Γκρηκ» ή «Πικρή, μικρή μου αγάπη» που καθήλωνε τις νοικοκυρές, αν και αυτές αποτελούν μονόπλευρο target group.

Ένας άλλος τίτλος που θα θεωρείτο και επιτυχημένος από τους ακροατές θα ήταν «Το θέατρο στο μικρόφωνο». Η στήλη θα πρότεινε για πολιτική εκπομπή τον τίτλο «Όποιος αντέξει» που ενδεχομένως είναι και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ή «Πολιτική ραδιο-φονία», δεδομένου ότι τα θύματα μεταξύ τω ν ακροατών αναμένονται πολλά.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 17/11