Δεν είναι πρωτιά, αλλά δεν είναι άσχημο και το χάλκινο μετάλλιο. Εδώ που τα λέμε, και στην έκτη θέση να καταλήξεις στους Ολυμπιακούς και πάλι Ολυμπιονίκης λογίζεσαι. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα που είμαστε και γαλαντόμοι και δεν χαλάμε καρδιές. Λοιπόν στο προκείμενο. Έγινε διεθνής έρευνα για τις πιο σέξι γλώσσες του κόσμου (σ.σ. είναι αυτό που λέμε, δουλειά δεν είχε ο διάολος...) και η δική μας κατατάχτηκε στην τρίτη θέση μαζί με τη γαλλική.

Βέβαια, με πρωτιά μοιάζει αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότερες γλώσσες και πολύ περισσότερο αυτές που μας προσπέρασαν, όπως λ.χ. η ιταλική που αναδείχτηκε πρώτη, πάνω στη δική μας βασίστηκαν. Υπό την έννοια αυτή καταλαμβάνουμε όλες τις θέσεις... Η περίεργη έρευνα βασίστηκε στο πόσο αυξάνονταν οι καρδιακοί παλμοί όταν άκουγε κανείς την άλφα ή τη βήτα γλώσσα. Προφανώς όχι της γυναίκας του. Δεδομένου, δε, ότι η ιταλική αναδείχτηκε πρώτη, καθώς αυξάνονταν οι καρδιακοί παλμοί κατά 23% ανά λεπτό, το συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέπει να παντρευτείς Ιταλίδα γλωσσοκοπάνα.

Η περίεργη αυτή έρευνα κατέληξε και σε ένα άλλο συμπέρασμα: πώς να κάνεις τη φωνή σου πιο αισθησιακή. Μία χαμηλή σε τόνο, βραχνή φωνή που μερικές φορές «σπάει» θεωρείται πολύ σαγηνευτική. Τούτων δοθέντων ένας «συνδυασμός της φωνής» που προτείνεται μαζί με μία από τις σέξι γλώσσες είναι ό,τι πρέπει στην πολιτική. Τον συνδυασμό αυτό τον προτείνει ανεπιφύλακτα η στήλη να εφαρμοστεί στην ελληνική πολιτική. Πρώτον, θα αυξάνονταν κάθετα οι καρδιακοί παλμοί των ψηφοφόρων καθώς θα άκουγαν έναν πολιτικό να τους απευθύνεται, αφενός, στα σέξι ελληνικά (εδώ που τα λέμε στη Λάρισα λ.χ. σε τι θα τους απευθύνονταν, στα αντισέξι ολλανδικά;), αφετέρου, με επιτηδευμένα βραχνή φωνή και τραβηγμένη, σαν του Ψινάκη π.χ., όχι απλώς θα το έριχναν στις εκλογές δαγκωτό αλλά, αν ήταν ελεύθερος, θα είχε πήξει στις προτάσεις γάμου. Ή ό,τι ήθελε τέλος πάντων προκύψει, οπότε είναι άσχετο αν φοράει ή όχι βέρα στο δεξί.

Το βασικό στο ενδεχόμενο εφαρμογής της πρακτικής που προτείνει η στήλη δεν είναι, βεβαίως, απλώς η άγρα ψήφων αλλά το να καταστεί η πολιτική ζωή του τόπου περισσότερο αισθησιακή. Βεβαίως, δεν παραβλέπει (η στήλη) ότι επ’ εσχάτων έχει αποκτήσει αυτή (η πολιτική δηλαδή) και ορισμένες ροζ αποχρώσεις. Αλλά πολύ ροζ προς το βαθύ κόκκινο... 

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 21/11