Που είναι ο στρατηλάτης;
Τώρα στο προκείμενο. Πώς ήλθε πάλι στην επικαιρότητα ο Αλέξανδρος;
Που είναι η μπάλα οέο(;) είναι μια συνηθισμένη έκφραση στην ποδοσφαιρική ορολογία, υποδεικνύοντας ότι η ομάδα που «κεντάει» στο γήπεδο έχει κρύψει το τόπι, κατά επίσης γνωστή ποδοσφαιρική έκφραση.
Τη δανειζόμαστε για να αναρωτηθούμε κι εμείς: Πού είναι ο Αλέξανδρος οέο; Και για την ακρίβεια, πού είναι θαμμένος ο στρατηλάτης μας, που δεν κατέκτησε μόνο τον κόσμο, αλλά, μαζί με τους στρατηγούς του και τους στρατιώτες του, «βάτεψε» τη μισή Ανατολή. Το τελευταίο ποσώς μάς ενδιαφέρει, και καλά έκαναν οι Μακεδόνες για τις ανάγκες τους, ετεροφυλοφιλικές ή ομοφυλοφιλικές. Άλλωστε τότε ούτε σύμφωνο συμβίωσης υπήρχε ούτε περί τεκνοθεσίας γινόταν λόγος. Το μόνο κακό με τον Αλέξανδρο τον Μέγα είναι ότι ο φουκαράς πέθανε νέος, ενώ, αν δεν πέθαινε, με τις κατακτήσεις του θα είμαστε σήμερα Ηνωμένες Πολιτείες και όχι Ελλαδίτσα.
Τώρα στο προκείμενο. Πώς ήλθε πάλι στην επικαιρότητα ο Αλέξανδρος; Μα επειδή ερίζουν για το πού είναι θαμμένος και αν εκεί στη Βεργίνα, που μέχρι τώρα ξέραμε ότι βρίσκεται ο Φίλιππος, είναι θαμμένος ο μπαμπάς ή ο γιος. Το κακό είναι ότι δεν τους έθαψε το γνωστό Γραφείο Τελετών «Υπέροχη Θέα», οπότε κάποιος εκ των νεκροπομπών θα ήξερε πού είναι θαμμένος ο καθένας. Αλλά φευ… Ούτε αν είχαν αποτεφρωθεί στη Ριτσώνα ή στη Βουλγαρία θα είχαμε τέτοιο πρόβλημα, δεδομένου ότι πιθανόν να είχαν πετάξει τις στάχτες του στον Θερμαϊκό!
Μπορεί να μην είμαι αρχαιολόγος, αλλά πιστεύω ότι ο πονηρός Αλέξανδρος μας την έχει σκάσει, που λέει και ο λαός. Μπορεί ακόμη να είχε συνεννοηθεί με τη Ρωξάνη, με την οποία είχαν έλθει εις γάμου κοινωνίαν, ή και με τον Ηφαιστίωνα, που κατά τη σλανγκ των Καλιαρντών «το γυάλιζε το πόμολο», να τον θάψουν κάπου αλλού, δεδομένου ότι ως πολέμαρχος ήξερε ότι μπορεί να πήγαινε από καμιά αδέσποτη. Άλλο θέμα τώρα ότι εγκατέλειψε τον μάταιο κόσμο από κρυολόγημα. Ή μήπως από κορωνοϊό, αλλά οι Ιπποκράτηδες της εποχής δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν; Εν πάση περιπτώσει, κάπου είναι θαμμένος ο Μεγάλος, αλλά δεν προσφέρεται για προσκύνημα. Αυτά ούτως ή άλλως είναι ωραία προβλήματα για να ασχολούμαστε, αν λάβουμε υπόψη ότι επί μία δεκαετία ασχολούμασταν με τα μνημόνια και τη χρεοκοπία μας.
Είναι αυτό που λέγαμε, στις καλές εποχές, «δουλειά δεν είχε ο διάολος… κ.λπ. κ.λπ.».
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 2/1
Τη δανειζόμαστε για να αναρωτηθούμε κι εμείς: Πού είναι ο Αλέξανδρος οέο; Και για την ακρίβεια, πού είναι θαμμένος ο στρατηλάτης μας, που δεν κατέκτησε μόνο τον κόσμο, αλλά, μαζί με τους στρατηγούς του και τους στρατιώτες του, «βάτεψε» τη μισή Ανατολή. Το τελευταίο ποσώς μάς ενδιαφέρει, και καλά έκαναν οι Μακεδόνες για τις ανάγκες τους, ετεροφυλοφιλικές ή ομοφυλοφιλικές. Άλλωστε τότε ούτε σύμφωνο συμβίωσης υπήρχε ούτε περί τεκνοθεσίας γινόταν λόγος. Το μόνο κακό με τον Αλέξανδρο τον Μέγα είναι ότι ο φουκαράς πέθανε νέος, ενώ, αν δεν πέθαινε, με τις κατακτήσεις του θα είμαστε σήμερα Ηνωμένες Πολιτείες και όχι Ελλαδίτσα.
Τώρα στο προκείμενο. Πώς ήλθε πάλι στην επικαιρότητα ο Αλέξανδρος; Μα επειδή ερίζουν για το πού είναι θαμμένος και αν εκεί στη Βεργίνα, που μέχρι τώρα ξέραμε ότι βρίσκεται ο Φίλιππος, είναι θαμμένος ο μπαμπάς ή ο γιος. Το κακό είναι ότι δεν τους έθαψε το γνωστό Γραφείο Τελετών «Υπέροχη Θέα», οπότε κάποιος εκ των νεκροπομπών θα ήξερε πού είναι θαμμένος ο καθένας. Αλλά φευ… Ούτε αν είχαν αποτεφρωθεί στη Ριτσώνα ή στη Βουλγαρία θα είχαμε τέτοιο πρόβλημα, δεδομένου ότι πιθανόν να είχαν πετάξει τις στάχτες του στον Θερμαϊκό!
Μπορεί να μην είμαι αρχαιολόγος, αλλά πιστεύω ότι ο πονηρός Αλέξανδρος μας την έχει σκάσει, που λέει και ο λαός. Μπορεί ακόμη να είχε συνεννοηθεί με τη Ρωξάνη, με την οποία είχαν έλθει εις γάμου κοινωνίαν, ή και με τον Ηφαιστίωνα, που κατά τη σλανγκ των Καλιαρντών «το γυάλιζε το πόμολο», να τον θάψουν κάπου αλλού, δεδομένου ότι ως πολέμαρχος ήξερε ότι μπορεί να πήγαινε από καμιά αδέσποτη. Άλλο θέμα τώρα ότι εγκατέλειψε τον μάταιο κόσμο από κρυολόγημα. Ή μήπως από κορωνοϊό, αλλά οι Ιπποκράτηδες της εποχής δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν; Εν πάση περιπτώσει, κάπου είναι θαμμένος ο Μεγάλος, αλλά δεν προσφέρεται για προσκύνημα. Αυτά ούτως ή άλλως είναι ωραία προβλήματα για να ασχολούμαστε, αν λάβουμε υπόψη ότι επί μία δεκαετία ασχολούμασταν με τα μνημόνια και τη χρεοκοπία μας.
Είναι αυτό που λέγαμε, στις καλές εποχές, «δουλειά δεν είχε ο διάολος… κ.λπ. κ.λπ.».
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 2/1
