Την περασμένη Πέμπτη η Αθήνα ταλαιπωρήθηκε για ακόμη μία φορά. Αιτία ένα πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Με μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς. Πρόσχημα η λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στη χώρα μας που αποκαλούνται, προφανώς σκοπίμως, ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μετείχαν, όπως προαναφέρθηκε, και εκπαιδευτικοί. Δεν ξέρουμε πόσοι από αυτούς ήταν καθηγητές ΑΕΙ, το σίγουρο είναι ότι η πλειονότητά τους ήταν εκπαιδευτικοί της Μέσης Εκπαίδευσης. Τι σχέση έχουν με τα ξένα πανεπιστήμια, άδηλο. Έχουν όμως σχέση με την αντίδραση σε κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Μία απορία κατ’ αρχάς. Υπήρχαν πανό που ανέγραφαν «Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων». Εύηχο σύνθημα, όμως άσχετο. Διότι δωρεάν δημόσια εκπαίδευση υπάρχει. Δεν νομίζω ότι κάνω λάθος, οπότε κάνουν λάθος κάποιοι άλλοι.

Από την άλλη, το «Όχι στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων» αναδεικνύει πως για κομματικούς λόγους, που είναι το χειρότερο, και για ιδεολογικούς, που κάτι πάει κι έρχεται, κάποιοι λένε ενσυνείδητα ψέματα. Διότι δεν νομίζω ότι πρόκειται να πουληθούν σε ιδιώτες είτε το Πολυτεχνείο είτε η Νομική Σχολή του Καποδιστριακού ή του Αριστοτελείου. Στο μεταξύ, τι λόγος τούς πέφτει αν ένας γονιός ή το παιδί του θέλουν να φοιτήσουν σε ξένο πανεπιστήμιο που λειτουργεί στην χώρα μας, αφήνοντας τα λεφτά τους εδώ αντί σε κάποια ξένη χώρα;

Ομολογώ ότι συμφωνώ με ένα άλλο σύνθημα, ότι η μόρφωση δεν είναι κονσέρβα για να πουλιέται. Εκτός του ότι μου μοιάζει πολύ κομμουνιστικής έμπνευσης, θεωρώ ότι αυτός που δεν θέλει να αγοράσει κονσέρβα γνώσης μπορεί να πάει σε δημόσιο ίδρυμα. Κανείς δεν τον υποχρεώνει να πάει σε ιδιωτικό, όπως το αποκαλούν. Σε τελευταία ανάλυση, η κονσέρβα μπορεί να αποδειχθεί χαλασμένη μέσα, είτε σε ιδιωτικό είτε σε δημόσιο ίδρυμα, κάτι που εξαρτάται από τους διδάσκοντες. Δεν πιστεύω η αντίδραση να έχει κάποια κοινωνική διάσταση με βάση τα περί ισότητας, επειδή κάποιοι μπορεί να θεωρούν ότι όσοι έχουν λεφτά να πληρώσουν θα πηγαίνουν σε καλύτερα ξένα ιδρύματα έναντι των δημοσίων! Αν αντιληφθώ κάτι τέτοιο, πολύ θα στενοχωρηθώ για τον νέο διχασμό που προκαλεί η κυβέρνηση στην κοινωνία, μη υιοθετώντας σοβιετικά πρότυπα που ως ρετρό έχουν και ένα νοσταλγικό χαρακτήρα.

Μία τελευταία απορία. Αυτοί που ανησυχούν για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια -και κατά πλειονότητα ανήκουν σε συγκεκριμένο χώρο- θέλουν να κλείσουν και τα ιδιωτικά σχολεία; Ή δεν έχουν τέτοια απαίτηση επειδή στέλνουν εκεί τα παιδιά τους; Ήρεμα ρωτάω...

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 23/1