Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς αυτά που λέει ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων, ειδικώς, μάλιστα, αν είναι κάτοικος πρωτευούσης. Διότι προβάλλει ένα σχέδιο δημαρχιακής διοίκησης που μάλλον παραπέμπει σε μία ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων από τους οποίους προκύπτουν κατά καιρούς παραβατικότητες και παρανομίες.

Όταν μιλάει λ.χ. υπέρ των καταλήψεων, προφανώς και δεν ανησυχεί για τους κατοίκους της πόλης του που είναι γονείς και που θέλουν τα παιδιά τους να σπουδάζουν και να μην τρώνε ξύλο στις φοιτητικές συνελεύσεις από άγνωστα στοιχεία που παρεισφρέουν στις πανεπιστημιακές σχολές. Προφανώς είναι και υπέρ των καταλήψεων κτιρίων που είτε ανήκουν στο Δημόσιο είτε σε ιδιώτες ιδιοκτήτες, όπου ξέρουμε τι συμβαίνει εκεί μέσα. Και που προφανώς αυτή η ανοχή στις συγκεκριμένες καταλήψεις έχει να κάνει με την προτίμησή του στις… συλλογικότητες, τη δράση των οποίων την ξέρουμε.

Κάτι δεν έχει αντιληφθεί ο δήμαρχος όσον αφορά την αποστολή και τον ρόλο του. Να του το κάνουμε ταλιράκια. Πρώτον αυταπατάται - και αυτός και όποιος άλλος δήμαρχος νομίζει ότι η δημαρχιακή θητεία αποτελεί βατήρα για υψηλότερα αξιώματα. Οι Σιράκ έχουν τελειώσει προ πολλού. Εκείνο που κάθε δημοτική Αρχή θα πρέπει πρωτίστως να επιδιώκει είναι να επιτύχει στο απλό, κατά τα άλλα, έργο το οποίο της έχουν αναθέσει οι συμπολίτες της. Ποιο είναι αυτό; Να είναι καθαρές και προσβάσιμες οι πόλεις τους. Διότι οι δήμαρχοι θέλουν - δεν θέλουν είναι πρωτίστως «οι επίσημοι σκουπιδιάρηδες», καθώς η καθαριότητα των δρόμων είναι η αρχοντιά των πόλεων - και αυτό απαιτούν κατ’ αρχάς οι πολίτες.

Ίσως οι Ελληνες δήμαρχοι θα πρέπει να επισκέπτονται κάποια ξένη πόλη πριν βάλουν καν υποψηφιότητα για το αξίωμα που επιδιώκουν. Και αναφερθήκαμε στο ζήτημα της καθαριότητος, που είναι ένα θέμα από το οποίο θα πρέπει να ξεκινάει, κατά τους πολίτες πάντοτε, το έργο μιας δημοτικής Αρχής. Αν θέλαμε να επεκτείνουμε τις ευθύνες της δημοτικής Αρχής μιας μεγαλούπολης και σε θέματα ποιότητος ζωής, δηλαδή θέματα που άπτονται της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης των πολιτών της και των δρόμων της, ασφαλώς και ο τελευταίος πολίτης θα είχε κάτι να υπενθυμίσει στη σημερινή δημοτική Αρχή, που περί πολλά άλλα, πολιτικής φύσεως, τυρβάζει, για τις προτεραιότητές του. Και αυτό σημαίνει, όσον αφορά τους υψιπετείς στόχους του, ότι εξ όνυχος τον λέοντα…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 6/2