Επειδή είναι λίγα τα κόμματα που έχουμε σήμερα στη Βουλή η στήλη και ο γράφων δέχτηκαν με μεγάλη ικανοποίηση την ανακοίνωση ότι πρόκειται να ιδρυθεί και κόμμα παλαιοημερολογιτών. Βεβαίως, θα προκύψει κάποιο πρόβλημα χωροταξίας έτσι και το κόμμα αυτό κατορθώσει να μπει στο ελληνικό Κοινοβούλιο, διότι προφανώς τα έδρανα δεν θα φτάνουν, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψιν ότι θα επιτύχουν την είσοδό τους στη Βουλή και τα νυν υφιστάμενα κόμματα. Κάτι που δεν νομίζω, διότι όσο κι αν αυτός ο λαός έχει τα μυαλά πάνω από το κεφάλι του, στο τέλος συνέρχεται και συνηθίζει να πετάει πατσαβούρες σε κάποιους που είχε ψηφίσει, επειδή προφανώς τους είχε περάσει για κάποιους άλλους από αυτούς που εντέλει είναι.

Αλλά ας επανέλθουμε εις τους παλαιοημερολογίτας. Απ’ ό,τι λένε οι πληροφορίες αλλά και ανακοίνωσε ο ίδιος εκείνος ο αυτοαποκληθείς παλαιοχριστιανός που ζούσε σε μία σπηλιά, αυτός θα είναι ο αρχηγός του κόμματος που θα ιδρυθεί. Φαντάζομαι δε ότι και τα μέλη του κόμματος θα εμφορούνται από τις ίδιες αντιλήψεις και επομένως θα είναι εξοικειωμένοι με τη ζωή σε σπήλαια. Αυτό είναι καλό από μία άποψη, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει σήμερα στεγαστικό πρόβλημα και τυχόν αναζήτηση και από αυτούς διαμερισμάτων θα επέτεινε την έλλειψη ή θα έστελνε ακόμη πιο ψηλά τα ούτως ή άλλως παράλογα ενοίκια, σήμερα. Το πρόβλημα θα δημιουργείτο αν η εξοικείωσή τους αυτή με τους σκοτεινούς και χθόνιους χώρους θα προκαλούσε την απαίτησή τους -αν, τελικώς, εψηφίζονταν-, να έχουν τα έδρανά τους στα υπόγεια του Κοινοβουλίου, όπου όμως εκεί δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι χώροι. Βεβαίως, αν ικανοποιείτο ένα τέτοιο αίτημά τους, δεν θα είχαμε το προαναφερθέν χωροταξικό πρόβλημα στην αίθουσα της Ολομέλειας.

Εκτός όμως της ανησυχητικής προοπτικής ένα τέτοιο κόμμα να μεταλαμπαδεύσει και σε μερίδα του ελληνικού πληθυσμού τις απόψεις του περί ζωής, είτε όσον αφορά τα σπήλαια είτε τις συνήθειες των παλαιοχριστιανών, με τον πρόσθετο κίνδυνο να απαιτούν και την είσοδό τους σε αρένα, η άλλη ανησυχητική προοπτική είναι η εξής: το κόμμα αυτό θα εκπροσωπεί εν Ελλάδι τις ρωσικές απόψεις περί του κόσμου και τα συμφέροντα της Αρκούδας.

Βεβαίως, θα ήταν και το μόνο κόμμα πρόσκληση του οποίου θα μπορούσε να αποδεχθεί ο Πούτιν για να επισκεφτεί τη χώρα μας, γεγονός που θα μας απήλλασσε και από τις κατά καιρούς απειλές της ευειδούς Ζαχάροβα, που κατά τα άλλα ο άρρην ντόπιος πληθυσμός έχει κάθε λόγο να τη ζαχαρώνει.

Τούτων ούτως εχόντων ίσως δεν θα έπρεπε «να πάρουμε στο ψιλό» το κόμμα των παλαιοχριστιανών. Διότι όσο κάποια κόμματα επιχειρούν να φορέσουν τον μανδύα της σοβαρότητας τόσο η πλήξη πλήττει την πολιτική…