Κάποτε, ένας φίλος εφοπλιστής, μακαρίτης δυστυχώς, μου είπε καθώς μιλούσαμε για τους Κύπριους: «Οι Κύπριοι δεν είναι έθνος, δεν είναι φυλή... Είναι επάγγελμα»! Βεβαίως αυτό που ήθελε να πει για τους Κύπριους -που είναι πιο Έλληνες από τους Ελλαδίτες, καθώς και τη γλώσσα μας προσέχουν και τη διδάσκουν σωστά, όπως και την ελληνική Ιστορία, χωρίς «συνωστισμούς» στη Μικρασιατική Καταστροφή και άλλα ευτράπελα- είναι ότι κοιτάζουν επιχειρηματικά και οικονομικά πολύ το συμφέρον τους. Φαίνεται όμως ότι αυτό τους βγαίνει σε καλό, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι την κρίση τη δική τους, που επέφερε και κούρεμα καταθέσεων, για να σωθούν οι κυπριακές τράπεζες, την αντιμετώπισαν πολύ καλύτερα και πιο σωστά από εμάς. Επιπλέον, για να θυμηθούμε την περίοδο της κρίσης την οποία βίωσαν και οι Κύπριοι, η τότε κυβέρνηση είχε δείξει μεγάλη κοινωνική ευαισθησία, ενώ είχε διαπιστωθεί και ένα πνεύμα εντυπωσιακής αλληλεγγύης μεταξύ του κυπριακού λαού.

Να θυμίσω ορισμένα παραδείγματα, για να καταλάβετε τι εννοώ. Με προτροπή του Κυπρίου Προέδρου, της Εκκλησίας και των δήμων, κανένα γερμανικό προϊόν δεν πωλείτο την περίοδο εκείνη στην Κύπρο, ενώ είχαν απαγορευθεί οι γερμανικές διαφημίσεις σε αντίδραση για τα μέτρα που επέβαλε το Βερολίνο!

Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος στέλνονταν μειωμένοι κατά 15%, σε αντίθεση με τους δικούς μας, που ήταν τότε φουσκωμένοι και επιβαρύνονταν και με τον φόρο ακινήτων. Αυτά ως προς την κοινωνική ευαισθησία και την κοινωνική αλληλεγγύη. Οπότε, ας έλθουμε στο προκείμενο, που είναι η συνεχιζόμενη ακρίβεια που απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Επειδή τότε τα έφερνε δύσκολα ο κυπριακός λαός, λόγω της οικονομικής κρίσης όλα τα μαγαζιά τροφίμων είχαν ρίξει τις τιμές κατά 25%. Εδώ αντιθέτως οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς ελέω των καρτέλ που συνεχίζουν απτόητα και παρουσιάζεται το εξής θαύμα: πέφτει ο πληθωρισμός! Τα κυπριακά σουπερμάρκετ πωλούσαν μόνο ελληνικά προϊόντα και έκαναν συνεχώς δώρα, του τύπου στο ένα παίρνεις κι άλλο ένα δωρεάν.

Μέχρι και την τιμή της βενζίνης είχαν μειώσει σημαντικά, αν και σήμερα προέκυψαν και άλλοι εξωγενείς παράγοντες για την αύξηση της τιμής των καυσίμων. Τα παραπάνω ασφαλώς περιγράφουν πρωτοβουλίες κάτω από συγκεκριμένες και ειδικές συνθήκες που δεν ισχύουν τώρα. Όμως δείχνουν έναν τρόπο αντίδρασης που ασφαλώς μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε είδος κρίσης. Ιδίως οικονομικής φύσεως. Σήμερα η ακρίβεια συνιστά μία κρίση που πλήττει την κοινωνία συνολικά. Μπορούν να αποτελέσουν ως προς τον τρόπο αντίδρασης, κοινωνικής κυρίως, παράδειγμα οι Κύπριοι; Ασφαλώς ναι. Μόνο που αυτοί διατήρησαν τα βρετανικά πρότυπα και διοίκησης αλλά και τη νοοτροπία ακόμη και μετά την αποχώρηση των Άγγλων. Αντιθέτως εμείς εξακολουθούμε να διατηρούμε τα πρότυπα των οθωμανικών αντιλήψεων.


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»