ΣΥΡΙΖΑ: Το δάνειο χάθηκε στον δρόμο προς την επένδυση
Τώρα, οι υποψήφιοι διάδοχοί του ξανάρχισαν τα ίδια
Στις 13 Ιουλίου 2019, λίγες μέρες μετά την εκλογική ήττα (που ακόμη δεν είχε εξελιχθεί σε συντριβή), ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του για μια πρώτη αποτίμηση και για να δώσει το στίγμα της αντιπολιτευτικής του στρατηγικής.
Είχε μόλις συμβεί η θεομηνία στη Χαλκιδική και έσπευσε να ανακοινώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέρος της «Πράσινης Αριστεράς» και πως «η κλιματική αλλαγή είναι εδώ». Απέδωσε, όμως, την πλημμελή αντιμετώπισή της στους «ισχυρούς αυτού του κόσμου που εξακολουθούν να κλείνουν τα μάτια, εν ονόματι του κέρδους ή εν ονόματι κάποιων γεωστρατηγικών επιδιώξεων». Αλλά και στα κόμματα που υιοθετούν την… «ισχυρή ανάπτυξη χωρίς ίχνος έγνοιας για την προστασία του περιβάλλοντος». Κυριολεκτικά σαν να μην είχε κυβερνήσει!
Όσο για την αποτίμηση εκείνου του εκλογικού αποτελέσματος ήταν ξεκάθαρος: Δεν ήταν στρατηγική ήττα παρά τις «δύσκολες» αποφάσεις που αναγκάστηκε να λάβει, «πάντα με το κεφάλι ψηλά»! Διότι «κυβερνήσαμε τριάμισι χρόνια με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη, αναγκασμένοι να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικό μας και ποτέ δεν το υιοθετήσαμε. Αλλά ήταν ένα σχέδιο σωτηρίας». Και συνέχισε: «Σήμερα η Ελλάδα είναι έξω από τα μνημόνια, χωρίς την τρόικα να είναι πάνω από τα κεφάλια των υπουργών και να καθορίζει πολιτικές, με 37 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία, με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης για εννέα συνεχόμενα τρίμηνα, με ανεργία στο 17,5%, με το χαμηλότερο ιστορικά επιτόκιο δανεισμού και, κυρίως, μια χώρα με ανακτημένο το κύρος και την αξιοπιστία, τόσο στην Ευρώπη όσο και σε διεθνές επίπεδο».
Προφανώς για όλα αυτά, κατά τη γνώμη του, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τότε χάσει μόλις ένα 3,9%, διατηρώντας 1.800.000 ψήφους. Όπως είχε χαρακτηριστικά πει, «το εκλογικό δάνειο του 2015» τον Ιούλιο του 2019 είχε γίνει «επένδυση». Γι’ αυτόν τον λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τότε υιοθετήσει το σύνθημα «Αλλάζουμε, δυναμώνουμε, προχωράμε». Και ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει για restart. Υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να προσεγγίσουν τη μεγάλη μάζα των ανθρώπων και να μην παίρνουν πια τις αποφάσεις οι λίγοι και μυημένοι. Προφανώς δεν πέτυχε τον στόχο του. Έλεγε τότε πως δεν γίνεται το κόμμα του να παίρνει 40% στις λαϊκές γειτονιές και να μη διαθέτει μαζικές οργανώσεις. «Η επανίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ντε φάκτο με τον πολλαπλασιασμό των μελών μας», είχε πει. Αλλά δεν έκανε τίποτε. Συνέχισε να θεωρεί ως δεδομένο ότι ο κόσμος θα τον ακολουθούσε αγωνιώντας πότε θα… τον ξαναφέρει στην εξουσία. Και αντί να αλλάξει, επέλεξε μια καταστροφολογική αντιπολίτευση, που τον οδήγησε στην απόλυτη συντριβή. Στα τέσσερα χρόνια που βρέθηκε στην αντιπολίτευση, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι δεν τηρεί ούτε αυτά που υπόσχεται στον εαυτό του! Το δάνειο του 2015 όχι μόνο δεν έγινε επένδυση, αλλά εξανεμίστηκε χωρίς να συμβάλει σε καμία επένδυση. Ούτε για τη χώρα ούτε για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα, οι υποψήφιοι διάδοχοί του ξανάρχισαν τα ίδια. «Αντιπαθώ την εικόνα του μονολιθικού κόμματος, αλλά δεν πρέπει να γίνουμε λέσχη συζητήσεων», λέει η Έφη Αχτσιόγλου. Διεύρυνση θέλει ο Νίκος Παππάς. Επαναλαμβάνοντας συνεχώς πως «είναι λάθος η επιστροφή στη φωλιά της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Μια νέα ηγεσία που θα λειτουργεί συλλογικά οραματίζεται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ουσιαστικά «αδειάζουν» τον Τσίπρα και ξορκίζουν τις ΣΥΡΙΖΑϊκές παθογένειες. Με τη διαφορά πως ό,τι και να λένε δεν τους ακούει κανείς. Στην προσπάθειά τους να περπατήσουν πάνω σε αυγά χωρίς να τα σπάσουν, διεξάγουν μια εντελώς αδιάφορη και υποτονική εκστρατεία.
Σαν να φοβούνται μήπως πουν καμιά κουβέντα παραπάνω και τους περιλάβει ο Πολάκης. Όχι πως θα πετύχαιναν περισσότερα, αν ανέβαζαν τους τόνους. Για τους προεδρικούς υποψήφιους είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Και να σκεφθεί κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι υπήρξαν πρωτοκλασάτοι υπουργοί, που κυβέρνησαν τη χώρα. Ευτυχώς, χωρίς να προλάβουν να την οδηγήσουν στην ολοκληρωτική καταστροφή…
* Η κυρία Σ. Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 13/8
Είχε μόλις συμβεί η θεομηνία στη Χαλκιδική και έσπευσε να ανακοινώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέρος της «Πράσινης Αριστεράς» και πως «η κλιματική αλλαγή είναι εδώ». Απέδωσε, όμως, την πλημμελή αντιμετώπισή της στους «ισχυρούς αυτού του κόσμου που εξακολουθούν να κλείνουν τα μάτια, εν ονόματι του κέρδους ή εν ονόματι κάποιων γεωστρατηγικών επιδιώξεων». Αλλά και στα κόμματα που υιοθετούν την… «ισχυρή ανάπτυξη χωρίς ίχνος έγνοιας για την προστασία του περιβάλλοντος». Κυριολεκτικά σαν να μην είχε κυβερνήσει!
Όσο για την αποτίμηση εκείνου του εκλογικού αποτελέσματος ήταν ξεκάθαρος: Δεν ήταν στρατηγική ήττα παρά τις «δύσκολες» αποφάσεις που αναγκάστηκε να λάβει, «πάντα με το κεφάλι ψηλά»! Διότι «κυβερνήσαμε τριάμισι χρόνια με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη, αναγκασμένοι να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικό μας και ποτέ δεν το υιοθετήσαμε. Αλλά ήταν ένα σχέδιο σωτηρίας». Και συνέχισε: «Σήμερα η Ελλάδα είναι έξω από τα μνημόνια, χωρίς την τρόικα να είναι πάνω από τα κεφάλια των υπουργών και να καθορίζει πολιτικές, με 37 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία, με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης για εννέα συνεχόμενα τρίμηνα, με ανεργία στο 17,5%, με το χαμηλότερο ιστορικά επιτόκιο δανεισμού και, κυρίως, μια χώρα με ανακτημένο το κύρος και την αξιοπιστία, τόσο στην Ευρώπη όσο και σε διεθνές επίπεδο».
Προφανώς για όλα αυτά, κατά τη γνώμη του, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τότε χάσει μόλις ένα 3,9%, διατηρώντας 1.800.000 ψήφους. Όπως είχε χαρακτηριστικά πει, «το εκλογικό δάνειο του 2015» τον Ιούλιο του 2019 είχε γίνει «επένδυση». Γι’ αυτόν τον λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τότε υιοθετήσει το σύνθημα «Αλλάζουμε, δυναμώνουμε, προχωράμε». Και ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει για restart. Υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να προσεγγίσουν τη μεγάλη μάζα των ανθρώπων και να μην παίρνουν πια τις αποφάσεις οι λίγοι και μυημένοι. Προφανώς δεν πέτυχε τον στόχο του. Έλεγε τότε πως δεν γίνεται το κόμμα του να παίρνει 40% στις λαϊκές γειτονιές και να μη διαθέτει μαζικές οργανώσεις. «Η επανίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ντε φάκτο με τον πολλαπλασιασμό των μελών μας», είχε πει. Αλλά δεν έκανε τίποτε. Συνέχισε να θεωρεί ως δεδομένο ότι ο κόσμος θα τον ακολουθούσε αγωνιώντας πότε θα… τον ξαναφέρει στην εξουσία. Και αντί να αλλάξει, επέλεξε μια καταστροφολογική αντιπολίτευση, που τον οδήγησε στην απόλυτη συντριβή. Στα τέσσερα χρόνια που βρέθηκε στην αντιπολίτευση, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι δεν τηρεί ούτε αυτά που υπόσχεται στον εαυτό του! Το δάνειο του 2015 όχι μόνο δεν έγινε επένδυση, αλλά εξανεμίστηκε χωρίς να συμβάλει σε καμία επένδυση. Ούτε για τη χώρα ούτε για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα, οι υποψήφιοι διάδοχοί του ξανάρχισαν τα ίδια. «Αντιπαθώ την εικόνα του μονολιθικού κόμματος, αλλά δεν πρέπει να γίνουμε λέσχη συζητήσεων», λέει η Έφη Αχτσιόγλου. Διεύρυνση θέλει ο Νίκος Παππάς. Επαναλαμβάνοντας συνεχώς πως «είναι λάθος η επιστροφή στη φωλιά της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Μια νέα ηγεσία που θα λειτουργεί συλλογικά οραματίζεται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ουσιαστικά «αδειάζουν» τον Τσίπρα και ξορκίζουν τις ΣΥΡΙΖΑϊκές παθογένειες. Με τη διαφορά πως ό,τι και να λένε δεν τους ακούει κανείς. Στην προσπάθειά τους να περπατήσουν πάνω σε αυγά χωρίς να τα σπάσουν, διεξάγουν μια εντελώς αδιάφορη και υποτονική εκστρατεία.
Σαν να φοβούνται μήπως πουν καμιά κουβέντα παραπάνω και τους περιλάβει ο Πολάκης. Όχι πως θα πετύχαιναν περισσότερα, αν ανέβαζαν τους τόνους. Για τους προεδρικούς υποψήφιους είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Και να σκεφθεί κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι υπήρξαν πρωτοκλασάτοι υπουργοί, που κυβέρνησαν τη χώρα. Ευτυχώς, χωρίς να προλάβουν να την οδηγήσουν στην ολοκληρωτική καταστροφή…
* Η κυρία Σ. Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 13/8