Κανονισμός για τη φύση: Ακόμα μία αδειανή νίκη
Επρόκειτο για άλλη μια κίνηση εντυπωσιασμού εκ μέρους των αριστερών και των πρασίνων
Ένα από τα ερωτήματα τα οποία τίθενται με αφορμή τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που συντελείται -όχι βέβαια μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη- είναι γιατί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (και οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας) καταψήφισαν στις 12 του περασμένου Ιουλίου, στο Ευρωκοινοβούλιο, τον Κανονισμό για την αποκατάσταση της φύσης.
Βάσει αυτού του Κανονισμού, η ΕΕ θα πρέπει να έχει θεσπίσει μέτρα αποκατάστασης της φύσης έως το 2030, που θα καλύπτουν τουλάχιστον το 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της, με προστασία της βιοποικιλότητας και αναστροφή της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων. Το νομοθέτημα πέρασε με 336 ψήφους υπέρ, 300 κατά και 13 αποχές.
Προφανώς δεν είναι δυνατόν τόσο πολλοί ευρωβουλευτές να μην επιθυμούν την αποκατάσταση της φύσης. Απλώς επρόκειτο για άλλη μια κίνηση εντυπωσιασμού εκ μέρους των σοσιαλδημοκρατών, των αριστερών και των πρασίνων, που είναι εύκολοι στα λόγια και δύσκολοι στις πράξεις. Και που αναζητούν πάντα «νίκες» εντυπωσιασμού και αφηγήματα κενά περιεχομένου.
Η αλήθεια είναι πως, όπως είπε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, επρόκειτο για μια κακή νομοθέτηση και μια «αδειανή νίκη»! Ο λόγος είναι απλός (αν και επιμελώς αποσιωπήθηκε). Οι ευρωβουλευτές υπερψήφισαν ένα νομοθέτημα όπου δεν υπάρχουν προβλέψεις ούτε για πηγές χρηματοδότησης ούτε για νέες μεθόδους παραγωγής που θα αντικαταστήσουν τις παλιές.
Η Επιτροπή καλείται εντός 12 μηνών να παρουσιάσει τις πηγές χρηματοδότησης και, κυρίως, αντισταθμιστικής δράσης για να αποφευχθεί η επισιτιστική κρίση! Με λίγα λόγια, αν εφαρμοστεί αυτό που ψηφίστηκε χωρίς να εξασφαλιστεί η διατροφή του πληθυσμού, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Είναι επομένως προφανές ότι ψήφισαν κάτι που δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Διότι είναι εντελώς απίθανο να βρεθούν τέτοια αντισταθμιστικά μέτρα επί των οποίων θα συμφωνούσαν όλες οι κυβερνήσεις, που πρωτίστως ενδιαφέρονται για τη διατροφή των λαών τους.
Πολύ περισσότερο που ο συγκεκριμένος κανονισμός επιστρέφει στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωκοινοβουλίου, όπου προηγουμένως είχε σημειωθεί ισοψηφία (44-44).
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 4/9
Βάσει αυτού του Κανονισμού, η ΕΕ θα πρέπει να έχει θεσπίσει μέτρα αποκατάστασης της φύσης έως το 2030, που θα καλύπτουν τουλάχιστον το 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της, με προστασία της βιοποικιλότητας και αναστροφή της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων. Το νομοθέτημα πέρασε με 336 ψήφους υπέρ, 300 κατά και 13 αποχές.
Προφανώς δεν είναι δυνατόν τόσο πολλοί ευρωβουλευτές να μην επιθυμούν την αποκατάσταση της φύσης. Απλώς επρόκειτο για άλλη μια κίνηση εντυπωσιασμού εκ μέρους των σοσιαλδημοκρατών, των αριστερών και των πρασίνων, που είναι εύκολοι στα λόγια και δύσκολοι στις πράξεις. Και που αναζητούν πάντα «νίκες» εντυπωσιασμού και αφηγήματα κενά περιεχομένου.
Η αλήθεια είναι πως, όπως είπε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, επρόκειτο για μια κακή νομοθέτηση και μια «αδειανή νίκη»! Ο λόγος είναι απλός (αν και επιμελώς αποσιωπήθηκε). Οι ευρωβουλευτές υπερψήφισαν ένα νομοθέτημα όπου δεν υπάρχουν προβλέψεις ούτε για πηγές χρηματοδότησης ούτε για νέες μεθόδους παραγωγής που θα αντικαταστήσουν τις παλιές.
Η Επιτροπή καλείται εντός 12 μηνών να παρουσιάσει τις πηγές χρηματοδότησης και, κυρίως, αντισταθμιστικής δράσης για να αποφευχθεί η επισιτιστική κρίση! Με λίγα λόγια, αν εφαρμοστεί αυτό που ψηφίστηκε χωρίς να εξασφαλιστεί η διατροφή του πληθυσμού, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Είναι επομένως προφανές ότι ψήφισαν κάτι που δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Διότι είναι εντελώς απίθανο να βρεθούν τέτοια αντισταθμιστικά μέτρα επί των οποίων θα συμφωνούσαν όλες οι κυβερνήσεις, που πρωτίστως ενδιαφέρονται για τη διατροφή των λαών τους.
Πολύ περισσότερο που ο συγκεκριμένος κανονισμός επιστρέφει στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωκοινοβουλίου, όπου προηγουμένως είχε σημειωθεί ισοψηφία (44-44).
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 4/9