Χωρίς προστασία στον «λεκτικό πόλεμο» του Ταγίπ Ερντογάν
Η απώλεια επαφής με την πραγματικότητα γίνεται αυτονόητο μοιραίο πεπρωμένο του ελληνικού κράτους. Στο 2017, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συνεχίστηκε αυτό που άρχισε επί Σημίτη και Γιωργάκη και παγιώθηκε: το «ξέπλυμα» του ενδοτισμού. Αυτό το ψευτοκαμουφλάρισμα σε δήθεν θυσιαστική απάρνηση της πιστότητας σε αρχές και ιδεολογίες, προκειμένου να ανταποκριθούν οι πολιτικοί στις ωμές και εκβιαστικές απαιτήσεις της Μέρκελ και του Ερντογάν.
Σήμερα διαπιστώνουμε την αναπόφευκτη προέκταση όσων ζήσαμε επί διακυβέρνησης Σημίτη και Αριστεράς, στη διάρκεια των οποίων η ελληνική κοινωνία κλήθηκε να αποδεχθεί τον κυνισμό, την ανοησία, τη χυδαιότητα και τον συστηματικό ενδοτισμό ως καθημερινότητα, με κατάληξη τη «Συμφωνία των Πρεσπών». Αλλιώς, τι θέλουμε; Πόλεμο! Θα μας πουν οι ανόητοι καθηγητάδες του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Το έχω επισημάνει επανειλημμένως ότι θα οδηγηθούμε στο μοιραίο όσο η χώρα παραμένει παγιδευμένη στη στρατηγική των διεθνολόγων βουλευτών, των ακαδημαϊκών του Σημίτη και της «εφημερίδας του Οίκαδε». Ενόχλησε, ενοχλεί και θα ενοχλεί όλο και περισσότερο η προσβλητική, για τους δημοκρατικούς, αξιοπρεπείς πολίτες αυτής της χώρας, άρνηση για επίσημη αντίδραση στην ταπεινωτική συμπεριφορά κατά συρροήν του Ερντογάν εις βάρος του Γένους. «Γένος» όπως χαρακτηρίζεται παραδοσιακά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και έχει θρησκευτική και πολιτιστική διάσταση (όχι όμως φυλετική), σε αντιδιαστολή με το νεωτερικό Εθνος, που έχει σαφέστατα πολιτική διάσταση. Ο εθνικός ήρωας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μάς είπε συγκλονιστικά το γιατί το Γένος δεν υποτάχθηκε ποτέ στον σουλτάνο: «Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στον Σουλτάνο! Είχε πάντα τον Βασιλιά του, τον στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843).
Ολοι, σχεδόν, ασχολούνται με τον έκφυλο Λιγνάδη και την ανίκανη υπουργό Μενδώνη. Ωστόσο, ο «λεκτικός βιασμός» κατά συρροήν της χώρας από τον Ερντογάν, με βαρύτατες και χυδαίες δηλώσεις στο πρόσωπο ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν ενοχλεί σχεδόν κανέναν και απλώς αποδίδεται σε έναν ελεεινό ενδοτισμό. Δηλαδή, στοιχειωδώς δεν προστατεύεται η αξιοπρέπεια ούτε του πρωθυπουργού ούτε και της πατρίδας, επειδή εμείς δεν είμαστε βάρβαροι! Οσο μειοψηφικό και αν είναι ακόμη αυτό το ρεύμα στην κοινωνία, όσο και να παραμένει κυρίαρχη η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη και συρρικνούμενη η επιρροή του Τσίπρα, δεν παύει να αποτελεί ένδειξη ενός άρρωστου φαινομένου.
Με παγερή, τερατώδη ραγιαδιστική αδιαφορία παρακολουθούν πολίτες και κυβερνήσεις τη συνεχή και ραγδαία συρρίκνωση του Ελληνισμού: Τη μεθοδική γενοκτονία του μικρασιατικού και του ποντιακού Ελληνισμού. Το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου. Τον έντεχνο πνιγμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τις αξιώσεις αφελληνισμού των βραχονησίδων του Αιγαίου και την αμφισβήτηση της ελληνικότητας νησιών όπου η ελληνική γλώσσα μιλιέται τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Την γκανγκστερική απαγόρευση αξιοποίησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σε ελληνικότατες θάλασσες. Κάποτε η Κύπρος ήταν, αυτονόητα για τη σύνολη ανθρωπότητα, ένα ελληνικό νησί, με μια μειονότητα 18% βίαια εξισλαμισμένων, μέσα στους αιώνες, Ελλήνων. Η δολιότητα της βρετανικής αποικιοκρατίας μεταποίησε βαθμιαία τη θρησκευτική σε εθνική μειονότητα, κολακεύοντας τον εθνικιστικό πρωτογονισμό των Τούρκων. Στην κολυμβήθρα του ΟΗΕ (υποχειρίου των ισχυρών) η μειονότητα βαφτίστηκε «κοινότητα», με απαιτήσεις συγκυριαρχίας στο νησί. Ανακηρύχθηκε η «κοινότητα» κράτος ανεξάρτητο, πήρε το βολικό όνομα «Βόρεια Κύπρος». Υπομονετικά και σταθερά παζαρεύεται η εκτρωματική εναλλάξ διακυβέρνηση ολόκληρου του νησιού. Προχθές η «Βόρεια» Κύπρος, χθες η «Βόρεια» Μακεδονία και σήμερα «η θάλασσα των νησιών» (Αιγαίο). Αλήθεια, μήπως η Ευρωπαϊκή Ενωση της Μέρκελ ή το ΝΑΤΟ της Ουάσινγκτον άλλαξαν εργοδότη και δεν το αντιλήφθηκαν; Οχι. Την άμυνα της «Ελευθερίας» μας εμείς την παραχωρήσαμε 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 επιπόλαια σε λάθος Προστάτιδες Δυνάμεις...
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου
Σήμερα διαπιστώνουμε την αναπόφευκτη προέκταση όσων ζήσαμε επί διακυβέρνησης Σημίτη και Αριστεράς, στη διάρκεια των οποίων η ελληνική κοινωνία κλήθηκε να αποδεχθεί τον κυνισμό, την ανοησία, τη χυδαιότητα και τον συστηματικό ενδοτισμό ως καθημερινότητα, με κατάληξη τη «Συμφωνία των Πρεσπών». Αλλιώς, τι θέλουμε; Πόλεμο! Θα μας πουν οι ανόητοι καθηγητάδες του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Το έχω επισημάνει επανειλημμένως ότι θα οδηγηθούμε στο μοιραίο όσο η χώρα παραμένει παγιδευμένη στη στρατηγική των διεθνολόγων βουλευτών, των ακαδημαϊκών του Σημίτη και της «εφημερίδας του Οίκαδε». Ενόχλησε, ενοχλεί και θα ενοχλεί όλο και περισσότερο η προσβλητική, για τους δημοκρατικούς, αξιοπρεπείς πολίτες αυτής της χώρας, άρνηση για επίσημη αντίδραση στην ταπεινωτική συμπεριφορά κατά συρροήν του Ερντογάν εις βάρος του Γένους. «Γένος» όπως χαρακτηρίζεται παραδοσιακά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και έχει θρησκευτική και πολιτιστική διάσταση (όχι όμως φυλετική), σε αντιδιαστολή με το νεωτερικό Εθνος, που έχει σαφέστατα πολιτική διάσταση. Ο εθνικός ήρωας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μάς είπε συγκλονιστικά το γιατί το Γένος δεν υποτάχθηκε ποτέ στον σουλτάνο: «Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στον Σουλτάνο! Είχε πάντα τον Βασιλιά του, τον στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843).
Θα οδηγηθούμε στο μοιραίο όσο η χώρα παραμένει παγιδευμένη στη στρατηγική των διεθνολόγων βουλευτών, των ακαδημαϊκών του Σημίτη και της «εφημερίδας του Οίκαδε»
Ολοι, σχεδόν, ασχολούνται με τον έκφυλο Λιγνάδη και την ανίκανη υπουργό Μενδώνη. Ωστόσο, ο «λεκτικός βιασμός» κατά συρροήν της χώρας από τον Ερντογάν, με βαρύτατες και χυδαίες δηλώσεις στο πρόσωπο ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν ενοχλεί σχεδόν κανέναν και απλώς αποδίδεται σε έναν ελεεινό ενδοτισμό. Δηλαδή, στοιχειωδώς δεν προστατεύεται η αξιοπρέπεια ούτε του πρωθυπουργού ούτε και της πατρίδας, επειδή εμείς δεν είμαστε βάρβαροι! Οσο μειοψηφικό και αν είναι ακόμη αυτό το ρεύμα στην κοινωνία, όσο και να παραμένει κυρίαρχη η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη και συρρικνούμενη η επιρροή του Τσίπρα, δεν παύει να αποτελεί ένδειξη ενός άρρωστου φαινομένου.
Με παγερή, τερατώδη ραγιαδιστική αδιαφορία παρακολουθούν πολίτες και κυβερνήσεις τη συνεχή και ραγδαία συρρίκνωση του Ελληνισμού: Τη μεθοδική γενοκτονία του μικρασιατικού και του ποντιακού Ελληνισμού. Το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου. Τον έντεχνο πνιγμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τις αξιώσεις αφελληνισμού των βραχονησίδων του Αιγαίου και την αμφισβήτηση της ελληνικότητας νησιών όπου η ελληνική γλώσσα μιλιέται τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Την γκανγκστερική απαγόρευση αξιοποίησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σε ελληνικότατες θάλασσες. Κάποτε η Κύπρος ήταν, αυτονόητα για τη σύνολη ανθρωπότητα, ένα ελληνικό νησί, με μια μειονότητα 18% βίαια εξισλαμισμένων, μέσα στους αιώνες, Ελλήνων. Η δολιότητα της βρετανικής αποικιοκρατίας μεταποίησε βαθμιαία τη θρησκευτική σε εθνική μειονότητα, κολακεύοντας τον εθνικιστικό πρωτογονισμό των Τούρκων. Στην κολυμβήθρα του ΟΗΕ (υποχειρίου των ισχυρών) η μειονότητα βαφτίστηκε «κοινότητα», με απαιτήσεις συγκυριαρχίας στο νησί. Ανακηρύχθηκε η «κοινότητα» κράτος ανεξάρτητο, πήρε το βολικό όνομα «Βόρεια Κύπρος». Υπομονετικά και σταθερά παζαρεύεται η εκτρωματική εναλλάξ διακυβέρνηση ολόκληρου του νησιού. Προχθές η «Βόρεια» Κύπρος, χθες η «Βόρεια» Μακεδονία και σήμερα «η θάλασσα των νησιών» (Αιγαίο). Αλήθεια, μήπως η Ευρωπαϊκή Ενωση της Μέρκελ ή το ΝΑΤΟ της Ουάσινγκτον άλλαξαν εργοδότη και δεν το αντιλήφθηκαν; Οχι. Την άμυνα της «Ελευθερίας» μας εμείς την παραχωρήσαμε 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 επιπόλαια σε λάθος Προστάτιδες Δυνάμεις...
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου
